طبق سرشماری سازمان آمار آمریکا[1] که هر 10 سال یکبار انجام می‌گیرد، جمعیت این کشور در سال 2010 از نظر نژادی به دسته‌های زیر طبقه‌بندی می‌شوند:

 

طبق سرشماری سال 2010 (جدول فوق) جمعیت آمریکا در سال 2010، 319 میلیون 52 هزار و 830 نفر بدون احتساب جمعیت اسپانیول‌ها بود که با احتساب آن، شاهد جمعیت 376 میلیون 114 هزار و 623 نفر خواهیم بود. هم‌اکنون، آمریکا طبق آمار پایگاه معتبر World Meters بدون احتساب اسپانیول‌ها دارای جمعیت 324 میلیون و 494 هزار و 416 نفر است.

سال 2016 را از نظر دگرگونی و تنوع نژادی، می‌توان پررنگ‌ترین سال انتخاباتی تاریخ آمریکا دانست. از هر 3 آمریکایی واجد شرایط رای، یک نفر دارای نژاد اسپانیول‌، سیاه، آسیایی و یا دیگر نژادهاست. امسال، این آمار به 31 درصد رسیده و نسبت به 29 درصد سال گذشته، دو درصد پیشرفت داشته است. شاید بتوان مهمترین عامل این جهش را افزایش روز افزون اسپانیول‌های آمریکا و در نتیجه، افزایش رأی اولی‌های اسپانیول دانست.

در انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا، با 156 میلیون سفیدپوست واجد شرایط در قبال 70 میلیون اسپانیول و لاتین‌تبار واجد شرایط روبرو هستیم و این یعنی رشد لاتین‌ها بسیار چشمگیر بوده است. نتیجه این رشد اینکه، سهم رای الکتورال سفیدپوستان از 71 درصد سال 2012 به 69 درصد امسال کاهش یافته است.

جدول زیر، مربوط به مقایسه واجدین شرایط رأی‌دهی در سال‌های 2012 و 2016 است. نکته قابل توجه در این جدول این است که جمعیت اسپانیول‌های واجد شرایط (شامل لاتین‌تبارها، سرخپوست‌ها، اهالی هاوایی‌ و جزایر اقیانوس آرام) به طرز چشمگیری با 16 درصد رشد، صدر جدول را به خود اختصاص داده و در عین حال، سفیدپوستان دارای کمترین میزان رشد بوده‌اند. در اینجا، می‌توان اهمیت پیش‌بینی کارشناسان مبنی بر اینکه دهه‌های آینده، دهه‌های افزایش چشمگیر غیرسفیدپوستان در آمریکا خواهد بود را دریافت.

جدول موسسه معتبر «پو» (PEW) در رابطه با مقایسه واجدین شرایط رای‌دهی در سال‌های 2012 و 2016 [2]

 

 

با توجه به جدول فوق می‌توان فهمید که در سال 2016 به نسبت سال 2012، تعداد رأی‌دهندگان، 10 میلیون و 700 هزار نفر افزایش یافته است. دو سوم رشد خالص رأی الکتورال آمریکا، مرهون افزایش جمعیت اقلیت‌های این کشور مثل سیاهان، اسپانیول‌ها (لاتین‌تبارها، سرخپوستان، و اهالی هاوایی و جزایر اقیانوس آرام)، آسیایی‌ها (شامل شرق و غرب و مرکز آسیا و شمال آفریقا) است. رشد تعداد واجدین شرایط رأی در میان غیرسفیدپوستان یا همان اقلیت‌ها 7 میلیون و 500 هزار نفر و در سفیدپوستان آمریکایی 3 میلیون و 200 هزار نفر بوده است. این عقب‌ماندن سفیدپوستان، به این دلیل است که طبق گزارشات و آمارها، اقلیت‌های آمریکا از طول عمر بیشتری برخوردارند[3]. سفید پوستان همانطور که 69 درصد رای‌دهندگان انتخابات را شامل می‌شوند، 76 درصد از جمعیت‌ متوفیان این کشور طی سالهای 2012 تا 2016 را هم شامل می‌شوند (6 میلیون و 600 هزار نفر از 8 میلیون و 700 هزار نفر متوفی).

نکته قابل توجه دیگر اینکه جمعیت رأی اولی‌های اقلیت‌های نژادی طی 4 سال اخیر توانسته خود را به 43 درصد در مقابل 57 درصد سفیدپوست‌ها برساند. آسیایی‌ها هم از این قافله اسپانیول‌ها عقب نماندند و مهمترین علت افزایش واجدین شرایط در بین آنها به اخذ تابعیت آمریکا برمی‌گردد. از سال 2012، دست کم 60 درصد از آسیایی‌های واجدین شرایط رای تابعیت آمریکایی گرفته‌اند. 26 درصد از اسپانیول‌های واجد شرایط رای هم از سال 2012 تاکنون تابعیت آمریکایی گرفته‌اند.

اما در پایان یک نکته اساسی را نباید فراموش کرد. اینکه مشارکت اسپانیول‌ها و آسیایی‌ها در سال 2012 هم نسبت به جمعیت‌شان در مقایسه با سال‌های پیش از آن کم شده بود و امسال هم پیش‌بینی این وضعیت می‌شود. آنها در مقایسه با 64 درصد مشارکت سفیدپوستان و 67 درصد مشارکت سیاه‌پوستان واجد شرایط، به ترتیب با 48 درصد و 47 درصد مشارکت، حضور داشتند. اما در کل، با توجه به رشد قابل توجه جمعیت واجدین‌ شرایط رای در بین اقلیت‌های آمریکایی طی سال‌های 2012 تا 2016، به هیچ‌وجه نمی‌توان نقش آنها در تعیین سرنوشت رییس جمهور آینده آمریکا را دست کم گرفت.