به گزارش مشرق، هفته پیش وزیر خارجه گفته بود: «آمادگی داریم از وزارت خزانه‌داری آمریکا نامه آرامش‌بخش دریافت کنیم» و وقتی بخاطر این موضعگیری با سیل انتقادات مواجه شد، ابراز داشت: «متأسفانه برخی دوستان در کشور از این اصطلاح آگاهانه سوءاستفاده کردند در حالی که معنا و کارکرد آن را می‌دانستند؛ "Comfort Letter" یا همان «نامه آرامش‌بخش» اصطلاحی در روابط بانکی است که براساس آن، وزارت خزانه‌داری آمریکا نامه‌ای به بانک‌ها می‌دهد که نگران مراوده با کشورها نباشند.

با توضیحات ظریف برای اینکه «حرف بی‌مورد» نزده باشیم یک سوال اینجا مطرح هست و آن اینکه اگر بعد از دو سال‌و‌نیم مذاکره قرار است منتظر نامه آرامش‌بخش امریکا باشیم پس برای چه مذاکره کردیم و درباره چه چیزی مذاکره کرده‌ایم؟

اگر در مفاد برجام که قرار بود در روز اجرای برجام تمامی تحریم‌ها را لغو کند این اطمینان‌های حداقلی پیش‌بینی نشده، پس مفاد برجام درباره تعهدات طرف مقابل چه مواردی را آورده است؟