به گزارش مشرق، درحالی که عادل فردوسی‌پور در حین گزارش بازی ایران و قطر داشت مدام انتقاد می‌کرد که چرا دعواهای وسط زمین سانسور شده‌است، تلویزیون ایران به درستی این تصاویر را پخش زنده جهانی نکرد تا حساسیت ها روی بازی بیش از قبل شود. البته دعواهای وسط زمین خیلی بدتر از چیزی بود که انتظارش می رفت و اگر مشکلی برای ایران ایجاد شود ، برای آن دقایق است.
زمانی که اعتراض ها به داور بازی بعد از فریادهای کارلوس کی روش بالا گرفت. کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی که اعتقاد دارد بازی انتخابی جام جهانی را تشکیلات آسیایی در روزهایی که 100 هزار نفر تماشاگر می آید ، نباید به داورانی جوان از مالزی، سنگاپور یا سریلانکا بدهند ، برای سنجش عملکرد داور، متری دارد. او 4 سال قبل هم وقتی شمس الماعدین نتوانست ضربه آرنج بازیکن کره به گیجگاه بازیکن ایران را بگیرد از کوره در رفت و این بار هم وقتی داور سریلانکایی ، همان دقیقه 20 بازی ، ضربه به منطقه گیجگاهی مهدی طارمی را خط نگرفت، کارلوس فعالیت های کنار زمینش را آغاز کرد. او که دید می تواند داور را عصبی کند و بترساند، با انرژی ویژه ای فقط داد زد و دعوا کرد. دعواهای او در بین دو نیمه جوی در ورزشگاه ایجاد کرد که همه داشتند به داور و حتی مربی قطر که می رفت و اعتراض می کرد، تاختند. کلی سنگ و بطری بود که به سمت آنها پرتاب شد. مسئول اجرایی بازی درباره آن دقایق می گوید: «یک لحظه دیدم بطری بزرگی سمت داور می آید، او را کشیدم و زیر بغل خودم بردم به رختکن داوران. خدا خیلی رحم کرد.»
داور البته تنها نجات یافته آن دقایق نبود ، کارنیو هم خیلی شانس آورد که پاره آجر رها شده به سمتش درست کنار پای او افتاد و بیشتر از او فوتبال ایران شانس آورد که بعد از این اتفاق آن پاره آجر گم شد تا قطری ها هیچ سندی برایش نداشته باشند. آن پاره آجر کجا رفت؟ خوشبختانه یکی از مسئولان ارشد تلویزیونی از همان حوالی رد می شد و آن قلوه سنگ را توی جیب کتش گذاشت و از ان حوالی دور شد! قطری ها هرچه به سمتش یورش بردند ، نتوانستند این سنگ را پس بگیرند!
اتفاقات بین دو نیمه بی شک هزینه دلاری شاید تا مرز یکصدهزار دلار ، خرج روی دست ایران می گذارد اما چون پرتاب ترقه نداشتیم ، کره ای ها باید برای بازی با ایران به آزادی بیایند و شب تاسوعا با ما مصاف بدهند.
زمانی که اعتراض ها به داور بازی بعد از فریادهای کارلوس کی روش بالا گرفت. کارلوس کی روش سرمربی تیم ملی که اعتقاد دارد بازی انتخابی جام جهانی را تشکیلات آسیایی در روزهایی که 100 هزار نفر تماشاگر می آید ، نباید به داورانی جوان از مالزی، سنگاپور یا سریلانکا بدهند ، برای سنجش عملکرد داور، متری دارد. او 4 سال قبل هم وقتی شمس الماعدین نتوانست ضربه آرنج بازیکن کره به گیجگاه بازیکن ایران را بگیرد از کوره در رفت و این بار هم وقتی داور سریلانکایی ، همان دقیقه 20 بازی ، ضربه به منطقه گیجگاهی مهدی طارمی را خط نگرفت، کارلوس فعالیت های کنار زمینش را آغاز کرد. او که دید می تواند داور را عصبی کند و بترساند، با انرژی ویژه ای فقط داد زد و دعوا کرد. دعواهای او در بین دو نیمه جوی در ورزشگاه ایجاد کرد که همه داشتند به داور و حتی مربی قطر که می رفت و اعتراض می کرد، تاختند. کلی سنگ و بطری بود که به سمت آنها پرتاب شد. مسئول اجرایی بازی درباره آن دقایق می گوید: «یک لحظه دیدم بطری بزرگی سمت داور می آید، او را کشیدم و زیر بغل خودم بردم به رختکن داوران. خدا خیلی رحم کرد.»
داور البته تنها نجات یافته آن دقایق نبود ، کارنیو هم خیلی شانس آورد که پاره آجر رها شده به سمتش درست کنار پای او افتاد و بیشتر از او فوتبال ایران شانس آورد که بعد از این اتفاق آن پاره آجر گم شد تا قطری ها هیچ سندی برایش نداشته باشند. آن پاره آجر کجا رفت؟ خوشبختانه یکی از مسئولان ارشد تلویزیونی از همان حوالی رد می شد و آن قلوه سنگ را توی جیب کتش گذاشت و از ان حوالی دور شد! قطری ها هرچه به سمتش یورش بردند ، نتوانستند این سنگ را پس بگیرند!
اتفاقات بین دو نیمه بی شک هزینه دلاری شاید تا مرز یکصدهزار دلار ، خرج روی دست ایران می گذارد اما چون پرتاب ترقه نداشتیم ، کره ای ها باید برای بازی با ایران به آزادی بیایند و شب تاسوعا با ما مصاف بدهند.
