* در شرایطی که کشورهای حاشیه خلیج فارس از هیچ تلاشی علیه کشورمان کوتاهی نمی کنند و این موضوع به ورزش و به خصوص فوتبال نیز رسیده، علی کفاشیان اقدام به رفتار عجیبی کرده است؛ وی از رئیس فدراسیون قطر دعوت کرد تا چند روزی را میهمان کشورمان باشد که تمامی هزینه‌ها نیز از سوی فدراسیون فوتبال پرداخت شد. قطر که حامی مالی اصلی جریان‌های تکفیری به شمار می‌رود، همواره در ورزش نیز نگاه منفی و خصمانه‌ای علیه کشورمان داشته و در فوتبال نیز در کنار رژیم سعودی، تمام تلاشش را داشته تا به جایگاه کشورمان ضربه بزند. حال چرا باید کفاشیان به میهمان نوازی از آنها پرداخته و چنین هزینه‌های گزافی از بیت المال داشته باشد، نامشخص است.

البته، برخی عنوان می کنند که این هزینه ها برای کسب کرسی در فیفاست که سابقه نشان داده که کفاشیان عملا شانسی در این زمینه نداشته و این هزینه ها هیچ خروجی برای منافع ملی ما ندارد. برخی وی را در راستای خواست مسئولان بحرینی کنفدراسیون فوتبال آسیا می دانند که هر حرکتی را در جهت اراده آنها انجام می دهد.

* رفتار خارج از عرف برخی ملی پوشان والیبال در المپیک، روایتی تاسف برانگیز از بازیکن سالاری بود و انتظار می رفت برخوردی قاطع با این پدیده شود؛ اما مصلحت‌سنجی‌ها موجب شد تا فدراسیون منفعلانه برخورد کند. در ادامه، حداقل انتظار بر این بود که در بازگشت کاروان از ریو، برخوردی محکم با این اتفاق شود؛ ولی گذر زمان نشان داد که گویا عامل اصلی در وقوع چنین وضعیتی، ضعف مدیریتی است. انفعال و تعلل فدراسیون در روزهای اخیر نشان می‌دهد اساسا مدیران موجب شکل گیری چنین زمینه‌ای برای بازیکنان شده‌اند. البته، وزارت ورزش و کمیته المپیک نیز فقط نظاره‌گر این وضعیت هستند و هیچ نظارتی بر این مسائل ندارند.

* اگرچه کارنامه المپیک ریو با نتیجه ضعیف کاروان ایران بسته شد؛ اما پرسش این است که چرا فهرستی از حاضران پرتعداد همراه کاروان ایران در این دوره به انتشار نمی‌رسد. وقت آن رسیده که اعلام شود نفرات اعزامی از کمیته ملی المپیک، وزارت ورزش و فدراسیون‌ها چه کسانی بوده و دقیقا چه نقشی برعهده داشته اند. از ابتدای شروع روند اعزام، برخی انتقادات و ابهامات در این باره وجود داشت که مسئولان در قبال آن سکوت کرده بودند. اکنون وقت مناسبی است تا نسبت به این موضوع اعلامی رسمی صورت گیرد که چه کسانی، با چه ماموریتی و با چه هزینه ای به ریو اعزام شده اند.

* اگرچه فوتبال بانوان همواره با حواشی زیادی همراه بوده؛ اما اخبار دریافتی حکایت از آن دارد که این رشته به مرز نگران کننده ای رسیده است. این تا بدانجاست که موجب نگرانی بسیاری از مدیران ارشد دستگاه ورزش را نیز فراهم کرده و زمینه ساز واکنش آنها شده است. این موضوع که از سوی برخی نیز مورد بررسی قرار گرفته، دلالت چندان مطلوبی ندارد. دوجنسه ها که در فوتبال بانوان زیاد به گوش می رسد، موضوعی دسته دوم است و دامنه اتفاقات به مراتب بیشتر و نگران کننده تر است که می طلبد یک نگاه اصلاح گرایانه و جدی در فدراسیون ایجاد شود تا این موضوع به نتیجه مطلوبی برسد.

* اگرچه در کشورمان فدراسیون ملی و معاونتی مستقل برای موضوع ورزش همگانی وجود دارد؛ اما همچنان شاهد یک رفتار شعاری در این زمینه هستیم. بررسی ها نشان می دهد که اگرچه این موضوع دارای بودجه مستقل  است؛ اما در حوزه عمل و میدان، حرکت خاصی دیده نمی شود. در حقیقت، فضای حاکم بر ورزش همگانی، یک رویکرد شعاری و تبلیغی است که تا کنون نتوانسته به عرصه عمل نزدیک شود. باید یک بازنگری جدی در این زمینه صورت گیرد تا بودجه و نیروی کشور در مسیری درست صرف شود.

* دلالی در فوتبال که همواره درباره آن صحبت شده، این روزها شکل تازه ای به خود گرفته است. اگر تا چندی قبل، مرکز این فعالیت ها لیگ برتر بود، این روزها بیشتر به لیگ دسته اول و دوم رسوخ پیدا کرده است. عدم وجود نظارت جامع از سوی فدراسیون و نهادهای نظارتی باعث شده تا این رده ها حیات خلوتی برای دلال ها باشد. همین موجب شده تا مبالغ قابل توجهی در این لیگ ها توسط دلال ها و عواملشان رد و بدل شود. به نظر می رسد بایستی فدراسیون و سایر دستگاه ها در این باره با دقت و وسواس بیشتری کار کنند.