به گزارش مشرق، سیدمحمد پولادگر رئیس فدراسیون تکواندو در نشست روسای فدراسیونها با وزیر ورزش و جوانان گفت: بررسی ناکامی تکواندو در بخش پسران از همان پایان رقابت ها در ریو آغاز شده و با تشکیل کارگروهی که متشکل از کارشناسان، نخبگان و قهرمانان در تهران ادامه پیدا کرده است.
به گفته پولادگر عوامل ناکامی در ابعاد فنی و سازمانی، فردی و محیطی دسته بندی شده است.
رییس فدراسیون تکواندو با اشاره به عوامل فنی و سازمانی در ناکامی تکواندوی ایران در المپیک ریو نحوه کسب سهمیه این دوره از بازیها را که برای اولین بار فدراسیون جهانی با سیستمی جدید طراحی کرده بود، مورد نقد قرار داد و گفت: ماراتن طولانی رقابت های انتخابی که یکسال و دو ماه طول کشید و باعث فرسایش شدید قهرمانان و کادر فنی شد، از مهمترین بازخوردهای منفی روش جدید کسب سهمیه بود.
به گفته پولادگر نقص در جدید بودن رنکینگ سیستم برای سهمیه ورودی به بازیهای المپیک طی نامه ای از طرف فدراسیون ایران به رییس فدراسیون جهانی هم منتقل شده بود.
بر اساس روش جدید فدراسیون جهانی تکواندو، نفرات اول تا ششم هر وزن بدون نیاز به حضور در مسابقات انتخابی، به المپیک می رسند. این در حالی است که به گفته رئیس فدراسیون تکواندو ایران از 16 نفری که در ریو مدال گرفتند، فقط 7 نفر با این روش سهمیه گرفته بودند.
پولادگر در توضیح ضعف های این روش گفت: 9 نفر از مدال آوران المپیک ریو خارج از سیستم جدید سهمیه ورودی گرفته بودند که این مشکل البته برای سایر کشورها هم وجود داشت اما در هرحال نکته قابل توجهی محسوب می شود.
رییس فدراسیون تکواندو مشکل بزرگتر در سیستم جدید در کسب سهمیه های ورودی به بازیهای المپیک ریو در رشته تکواندو را ارائه سهمیه به فرد دانست.
به اعتقاد رییس فدراسیون تکواندو، اگر سهمیه ها همچون قبل به کشورها تعلق می گرفت این فرصت بوجود می آمد تا زمان اعزام، نفرات جدید جایگزین شوند.
پولادگر حاشیه امنیت را از تبعات منفی سهمیه های فدراسیون جهانی به افراد دانست و تاکید کرد: حاشیه امنیت برای ورزشکار قبل از المپیک یک تهدید بسیار جدی است و این حاشیه امنیت که بدلیل موفقیت در 22 رویداد برای تکواندوی ایران بوجود آمده بود موجبات فرسایش را پدید آورد که متاسفانه سبب شد تکواندوکاران و کادر فنی با غرور وارد المپیک شوند.
رییس فدراسیون تکواندو در توضیح عوامل فردی که در ناکامی ها موثر بوده است، گفت: فرزان عاشورزاده در 6 ثانیه پایانی سه امتیاز برتری را از دست داد و نتوانست مدیریت خوبی در مبارزه داشته باشد و هیچ کس غیر از او مقصر نیست. مهدی خدابخشی هم در مبارزه با تکواندوکار ایرانی که برای آذربایجان مسابقه می داد، نتوانست حواشی را خوب مدیریت کند و همین باعث شکستش شد. سجاد مردانی هم اگر چه قبلا حریف انگلیسی اش را برده بود، اما ناکامی اش در این مبارزه خیلی غیرقابل پیش بینی نبود.
پولادگر جو سنگینی را که به گفته او رسانه ها در مورد مدال آوری تکواندو ایجاد کرده بودند، عامل محیطی ناکامی قهرمانان این رشته خواند.
او گفت: تلاش زیادی شده بود که تکواندوکاران از این فضا دور نگه داشته شوند اما این تلاش ها نتیجه ای نداشته،این جو سنگین حتی در بین رشته های مدال آور ما هم وجود داشت بطوریکه شانس مدال آوری تکواندو را بیشتر از بقیه رشته ها پیش بینی می کردند که همین عاملی شد که جو سنگین توقع مدال بر روی تیم خیمه بزند، جوی که منتج به ترس از باخت برای تکواندوکاران شد و باعث شد آنها با استرس باخت به میدان بروند.
به گفته پولادگر عوامل ناکامی در ابعاد فنی و سازمانی، فردی و محیطی دسته بندی شده است.
رییس فدراسیون تکواندو با اشاره به عوامل فنی و سازمانی در ناکامی تکواندوی ایران در المپیک ریو نحوه کسب سهمیه این دوره از بازیها را که برای اولین بار فدراسیون جهانی با سیستمی جدید طراحی کرده بود، مورد نقد قرار داد و گفت: ماراتن طولانی رقابت های انتخابی که یکسال و دو ماه طول کشید و باعث فرسایش شدید قهرمانان و کادر فنی شد، از مهمترین بازخوردهای منفی روش جدید کسب سهمیه بود.
به گفته پولادگر نقص در جدید بودن رنکینگ سیستم برای سهمیه ورودی به بازیهای المپیک طی نامه ای از طرف فدراسیون ایران به رییس فدراسیون جهانی هم منتقل شده بود.
بر اساس روش جدید فدراسیون جهانی تکواندو، نفرات اول تا ششم هر وزن بدون نیاز به حضور در مسابقات انتخابی، به المپیک می رسند. این در حالی است که به گفته رئیس فدراسیون تکواندو ایران از 16 نفری که در ریو مدال گرفتند، فقط 7 نفر با این روش سهمیه گرفته بودند.
پولادگر در توضیح ضعف های این روش گفت: 9 نفر از مدال آوران المپیک ریو خارج از سیستم جدید سهمیه ورودی گرفته بودند که این مشکل البته برای سایر کشورها هم وجود داشت اما در هرحال نکته قابل توجهی محسوب می شود.
رییس فدراسیون تکواندو مشکل بزرگتر در سیستم جدید در کسب سهمیه های ورودی به بازیهای المپیک ریو در رشته تکواندو را ارائه سهمیه به فرد دانست.
به اعتقاد رییس فدراسیون تکواندو، اگر سهمیه ها همچون قبل به کشورها تعلق می گرفت این فرصت بوجود می آمد تا زمان اعزام، نفرات جدید جایگزین شوند.
پولادگر حاشیه امنیت را از تبعات منفی سهمیه های فدراسیون جهانی به افراد دانست و تاکید کرد: حاشیه امنیت برای ورزشکار قبل از المپیک یک تهدید بسیار جدی است و این حاشیه امنیت که بدلیل موفقیت در 22 رویداد برای تکواندوی ایران بوجود آمده بود موجبات فرسایش را پدید آورد که متاسفانه سبب شد تکواندوکاران و کادر فنی با غرور وارد المپیک شوند.
رییس فدراسیون تکواندو در توضیح عوامل فردی که در ناکامی ها موثر بوده است، گفت: فرزان عاشورزاده در 6 ثانیه پایانی سه امتیاز برتری را از دست داد و نتوانست مدیریت خوبی در مبارزه داشته باشد و هیچ کس غیر از او مقصر نیست. مهدی خدابخشی هم در مبارزه با تکواندوکار ایرانی که برای آذربایجان مسابقه می داد، نتوانست حواشی را خوب مدیریت کند و همین باعث شکستش شد. سجاد مردانی هم اگر چه قبلا حریف انگلیسی اش را برده بود، اما ناکامی اش در این مبارزه خیلی غیرقابل پیش بینی نبود.
پولادگر جو سنگینی را که به گفته او رسانه ها در مورد مدال آوری تکواندو ایجاد کرده بودند، عامل محیطی ناکامی قهرمانان این رشته خواند.
او گفت: تلاش زیادی شده بود که تکواندوکاران از این فضا دور نگه داشته شوند اما این تلاش ها نتیجه ای نداشته،این جو سنگین حتی در بین رشته های مدال آور ما هم وجود داشت بطوریکه شانس مدال آوری تکواندو را بیشتر از بقیه رشته ها پیش بینی می کردند که همین عاملی شد که جو سنگین توقع مدال بر روی تیم خیمه بزند، جوی که منتج به ترس از باخت برای تکواندوکاران شد و باعث شد آنها با استرس باخت به میدان بروند.
