به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، مدافعان حرم پاکستانی عقیله بنی هاشم  با نام «زینبیون» معروف و نماد غربت میلیون ها شیعه پاکستانی هستند که سال ها در مظلومیت و محرومیت در کشور خود زندگی کرده اند اما ذره ای از مهر و ارادتشان به ائمه اطهار (ع) کم نشده است. همین عشق به اهل بیت (ع) است که آنان را برای دفاع از حرم های مطهر به کشوری دیگر کشانده تا در همان غربتی که گویا جزء جدا ناشدنی از شیعیان پاکستان است، بجنگند، به شهادت برسند و غریبانه به خاک سپرده شوند.

«عدیل حسین» یکی از شهدای پاکستانی تیپ زینبیون است که 24 تیرماه پیکر مطهرش به همراه 11 شهید دیگر از تیپ زینبیون در قم به خاک سپرده شد. شهید عدیل حسین که در خانواده ای پر جمعیت با سه خواهر و سه برادر بزرگ شده بود، در قم درس طلبگی می خواند. بعد از سال ها درس و تحصیل بود که تصمیم گرفت هر آنچه را در طول چندین سال آموخته عملی کند و برای دفاع از حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) به سوریه  رود. در ادامه وصیت نامه شهید که به زبان پاکستانی نوشته و به فارسی برگردانده شده است را باهم می خوانیم:

بسم الله الرحمن الرحیم

اول از همه از حمد و ثنای خداوند متعال شروع می کنم که ما را در دایره ی دین حق و همچنین در سایه ولایت اهل بیت علیهم السلام قرار داد.

احیانا اگر مرتکب نافرمانی یا بی ادبی شده باشم از والدین و خواهران و برادرانم بابت آن عذرخواهی می کنم و همچنین اگر آمدن من به این جا باعث نگرانی کسی شده باشد.

من خودم را بدون هیچ طمعی برای دفاع از حرم حضرت زینب(سلام الله علیها) حاضر کردم. شاید برای خودسازی در زندگیم موقعیتی بهتر از این به دست نمی آوردم و به این حرفم یقین کامل دارم. حتی المقدور سعی می کنم دروس دینی ام را در کنار این جهاد ادامه دهم.

در ضمن بگویم که نه من از زندگی ام بی زارم نه از حصول تعلیم دینی، بلکه هدف از آمدنم به اینجا فقط خدمت است و هرجور خدمتی که خداوند توفیق آن را به من بدهد انجام خواهم داد.

در پایان بار دیگر بابت هرگونه اشتباهی که از بنده سر زده باشد از خانواده عذرخواهی می کنم.

من از پدر و مادر خود که محبت فرزندی نسبت به من را کنار گذاشته و فرصت دادند تا خودم را برای زهرای ثانی(سلام الله علیها) قربانی کنم تشکر می کنم. مادر همیشه می گفت: من بچه هایم را به بی بی زهرا (سلام الله علیها) سپرده ام. من به مادرم افتخار می کنم، بعد از شهادت به خواهرهایم توصیه به صبر می کنم. تشکر ویژه دارم از پدر بزرگوارم که به من درس خود سازی داد و همین امر باعث شد که امروز من اینجا هستم. هدف زندگی من معرفت خدای متعال، دفاع از اهل بیت علیهم السلام و خودسازی است.

انشالله خدای متعال به خانواده ام صبر عنایت کند.
والسلام