به گزارش مشرق، حاصل بررسی صرفاً تاریخی ماجرای امام حسین(ع) نتیجه‎ای جز دوری از ارزشها و اهداف قیام حضرت را در پی نخواهد داشت، زیرا تاریخ کربلا را کسانی مانند ابی‎مخنف‎ها نوشتند که درخواست نصرت امام حسین(ع) را شنیدند و اجابت نکردند، بنابراین هیچگاه نمی‎توانند مفاهیم عالی و آسمانی نهفته در ماجرای قیام امام حسین(ع) را در یابند تا برسد به اینکه بخواهند آن مفاهیم را نیز انتقال دهند.

 

با توجه به آنچه که عترت(ع) درباره قیام امام حسین(ع) فرمودند و نیز منظومه سخنان حضرت در مسیر مدینه به سوی کربلا، می‎توان منظرهای راهبردی را کشف کرد. حال در این راستا و در ادامه همراهی با کاروان امام حسین(ع) به ذکر دیدار ملائک با حضرت خواهیم پرداخت.

علامه مجلسی در جلد 44 کتاب بحارالانوار از شیخ مفید(ره) نقل می‎کند: هنگامی که امام حسین(ع) از مدینه خارج شدند، عده‎ای از فرشتگان نشاندار و پشت سر هم که در دستشان حربه‏‌هایى بود و سوار بر اسبهاى بهشتى بودند به محضر امام حسین علیه‌السلام آمدند و سلام کردند، سپس عرض کردند: «اى حجّت خدا بر خلایق, پس از جدّت رسول خدا(ص) و پدرت على علیه‌السلام و برادرت حسن علیه‌السلام، خداوند متعال در موقعیتهای بسیاری؛ مواطِنٍ کثیرة¹» جدّت رسول خدا(ص) را به وسیله ما یارى کرده و اکنون نیز ما را به یارى تو فرستاده است» امام حسین علیه‌السلام در پاسخ آنها چنین فرمود: «وعده‏‌گاه من و شما در گودال و مکانى است که در آنجا به شهادت مى‏‌رسم و آن کربلا است؛ الْمَوْعِدُ حُفْرَتِی وَ بُقْعَتِیَ الَّتِی أُسْتَشْهَدُ فِیهَا وَ هِیَ کَرْبَلَاءُ» هنگامى که به آنجا رسیدم نزد من آیید.

 

فرشتگان گفتند: «اى حجّت خدا! خداوند به ما فرمان داده که سخن تو را بشنویم و از تو اطاعت کنیم، اگر ترس آن دارید که دشمنان‏ رو در روى شما قرار گیرند ما همراه تو هستیم» امام حسین علیه‌السلام فرمود: «آنها بر من راهی ندارند و به من آسیب نخواهند رساند تا به بقعه خود(کربلا) برسم؛ لَا سَبِیلَ لَهُمْ عَلَیَّ وَ لَا یَلْقَوْنِی بِکَرِیهَةٍ أَوْ أَصِلَ إِلَى بُقْعَتِی» این روایت در لهوف سید ابن طاووس نیز آمده است.