به گزارش مشرق، هشت سال جنگ تحمیلی و جنگ گروه‌های تکفیری در دهه‌های گذشته با وجود فاصله زمانی بیست ساله و موقعیت مکانی و جغرافیایی متفاوت اما با اهداف و مبانی و مقاصد مشترک، از جمله وقایع برجسته‌ای است که تاریخ معاصر منطقه غرب آسیا در نیم قرن گذشته به خود دیده است.
باید توجه داشت که در هشت سال جنگ تحمیلی، جمهوری اسلامی ایران که در پی انقلاب اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) پس از 1400 سال برای نخستین بار حکومت اسلامی را بر پا ساخته بود، با هدف مهار انقلاب آماج زیاده طلبی و افزون‌خواهی غربی ها و رژیم های مرتجع عربی با ابزاری به نام صدام قرار گرفته بود و در جنگ گروه‌های تکفیری که بیش از پنج سال است جریان دارد، مشخصاً ملت‌های مسلمان سه کشور سوریه، عراق و یمن که بیش از سایر کشورهای عربی تحت تأثیر اندیشه‌های انقلاب اسلامی ایران بوده اند، به دنبال برنامه‌ریزی پیچیده محور غربی- عربی - عبری با ابزاری به نام تکفیری ها آماج قتل و ترور و آدمکشی قرار گرفته است. اما میان این دو، وجوه افتراق مهم و فراوانی وجود دارد که به دو مورد اشاره می‌گردد.
یکی از تفاوت‌های عمده‌ای که از مطالعه ارزشی و ماهوی دو جنگ تحمیلی و تکفیری به دست می‌آید وجود دو مفهوم «استشهاد» و «انتحار» هر کدام با بار معنایی خاص و اهداف متفاوت است. به این معنا که استشهاد و شهادت طلبی خصوصیت ممتاز هشت سال دفاع مقدس بوده و انتحار یکی از وجوه بارز جنگ گروه های تکفیری است.
در همین راستا باید توضیح داد که استشهاد و شهادت‌طلبی که یکی از آموزه‌های مهم قرآنی - اسلامی و از آرمان‌های کلیدی انقلاب در مقابله با نظام استکباری می باشد و در دفاع مقدس به زیبایی تمام در معرض نمایش قرار گرفت، از نوع تدافعی بود که منتهی به مبارزه با ظالم و مستکبر می‌گردید، اما انتحار که یکی از خصوصیات مهم جنگ گروه‌های تکفیری است و در مبانی قرآنی، فقهی و اسلامی نیز به شدت نهی شده است، از نوع تهاجمی می‌باشد که در خوشبینانه‌ترین حالت منجر به مظلوم کشی و ترور و خشونت طلبی در جهان اسلام و بر علیه ملت های اسلامی در سوریه و عراق و یمن شده است.
انتحار داعشی که برای فریب آن را استشهاد می‌نامند، خودکشی برای کشتن دیگران و زنان و مردان و کودکان بی‌گناه است، ولی استشهاد انقلابی که در هشت سال جنگ تحمیلی به منصه ظهور رسید و سال‌هاست در میان گروه‌های مقاومت اسلامی متبلور است، دست شستن از جان خویش و فدای خویشتن برای نجات و رهایی دیگران است؛ نجاتی که مقدمه آن نابودی ظالم و از بین بردن مستکبر است.
تفاوت دیگر دو جنگ تحمیلی و تکفیری که در راستای مورد نخست قابل بررسی است و با نگاهی به ساختار دو جنگ مذکور می‌توان به آن پی برد این است که در دوران دفاع مقدس و در میان رزمندگان اسلام که برای مقابله با جنگ تحمیلی صدام به میادین نبرد گسیل شده بودند، جلوه‌ها و خصوصیات زیبا و متعالی انسانی که در کمتر جنگی قابل مشاهده است متبلور بود.
خصوصیتی که از آموزه های زیبای اسلامی و مبانی و ارزش های انقلابی به حساب آمده و می‌توان بر آن نام ایثار و فداکاری و از خودگذشتگی نام نهاد. این در حالی است که در میادین پیکار گروه‌های تکفیری آنچه که به چشم می‌آید و قلب هر انسانی را به درد می‌آورد چیزی جز قساوت و آدمکشی و قتل و ترور و وحشت نیست!
کوتاه آنکه از دل جبهه های ایران در جنگ تحمیلی ارزش‌های زیبای اسلامی و انقلابی بیرون می‌آمد و از دل گروه های تکفیری قساوت و خشونت افزایی بیرون می‌آید.
