به گزارش مشرق، حجتالاسلام مجتبی کلباسی رئیس مرکز تخصصی مهدویت در نشست انتظار عاشورایی به بیان رابطه و مشابهت بین عاشورا و نهضت جهانی امام عصر (عج) پرداخت و گفت: وقتی میگوییم عاشورا یعنی آنچه که متعلق به وجود مبارک سیدالشهدا (ع) است. درباره ارتباط نهضت سیدالشهدا با نهضت مهدوی، یک سری اصول و آیههایی داریم که هیچ حرف و کلامی در کلیات آنها وجود ندارد.
وی اظهار داشت: در سوره مبارکه «صافات» میخوانیم «وَلَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ»؛ «سبقت» یعنی این کلام از آن اصول و پایههایی است که جزو پایههای اساسی و مبنایی به شمار میرود اگر بخواهم بلا تشبیه، مثال بزنیم؛ مثلاً کسی که وارد مرکز تخصصی میشود میگویند چند مبحث است که باید به آن توجه شود. میگویند از روز اول بایستی این واحدها را بگذارنید، معمم باشید، تا پایان فلان را امتحان داده باشید و یک سری اصول کلی که بدون توجه به آنها مسیر قابل استمرار نیست.
رئیس مرکز تخصصی مهدویت با اشاره به واژه «سبقت» عنوان داشت: «سبقت» یعنی یک بخشنامه خلاصه، همیشگی و ازلی و یک قاعده کلی از جانب ذات اقدس تعالی «لعبادناالمرسلین»، «عباد» جمع است، المرسلین یعنی برای همه عقبات مرسل و استثنا هم ندارد.
وی ادامه داد: کلمه سابق و پیشی گرفته در آیه 171 سوره «صافات» چیست، «إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ» اینها همه بدون شک، پیروزمندانه «وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ» جند و لشکر ما غالب هستند که همان پیروان انبیاء و اولیا هستند. بنابراین، این بخشنامه کلی است و استثناپذیر نیست.
کلباسی ابراز داشت: یک پله که پایینتر بیاییم، تشابه در اهداف مطرح میشود، قاعده کلی موضوع این است که همه به دنبال یک موضوع و در انتظار خبری در جهان هستند. اگر اهداف نهضت سیدالشهدا (ع) با اهداف وجود مقدس امام عصر (عج) را کنار هم بگذاریم هیچ تفاوتی بین این دو نیست. امام حسین (ع) فرمود: «إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی»؛ همان من برای اصلاح امتم قیام کردم. امام عصر (عج) برای چه میآید ایشان هم برای اصلاح که در روایات مختلف، تعابیر زیادی برای واژه «اصلاح» ذکر شده است.
وی تصریح کرد: «اباصالح» کنیهای که برای که برای حضرت مهدی(عج) انتخاب شده است بدین معناست که حضرت میآید برای اصلاح امور. «یصلح الله عزوجل له أمره» برای اصلاح در تمام امور میآید امر به معروف و نهی از منکر هدف مشترک، هرچه که شما آن را به عنوان هدف ذکر کنید اعم از نجات مردم، برقراری عدل، مبارزه با فساد و پایههای مشترکی است که هیچ تفاوتی میان هدف نهضت امام حسین (ع) و تشکیل حکومت جهانی حضرت ولی عصر (عج) ندارد.
رئیس مرکز تخصصی مهدویت اظهار داشت: شباهتهایی میان قیام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و حکومت امام زمان(ع) وجود دارد که اندکی فزونتر از حد توقع و قابل توجه است. نخست، تشابه مکانی است؛ براساس نهضت سیدالشهداء (ع) و بر حسب آنچه که از روایات به دست میآید حضرت ولی عصر (عج) هم از مدینه به مکه میآیند ممکن است تفاوتهای جزئی در این دو حرکت وجود داشته باشد اما خط سیر حرکت این دو امام همام ابتدا از مدینه به مکه، سپس از مکه به کوفه و به شکلی واحد است.
وی بحث انتظار و وجود منتظران واقعی برای ظهور امام زمان(ع) را از دیگر شباهتهای میان امام حسین(ع) و حضرت مهدی(عج) بر شمرد و گفت: هنگام ظهور امام زمان(ع) منتظرانی هستند که در میدان حضور دارند و با حضور خودشان ظهور حضرت را اثبات میکنند و شاهد بر مسیر خودشان میشوند یک سری هم شعار میدهند اما در عمل باز میمانند و یکی از وجوه تشابه کربلا یا نهضت مهدوی این است که صفوف منتظران واقعی، منتظرانی که به حقیقت دل و با تمام وجودشان در این مسیر آمدند و کسانی که نمیتوان گفت دوست نداشتند اما در صحنه عمل، حاضر نبودند که قدم بردارند و در عمل دچار نقصان بودند، این دو صف از صفوف منتظران با هم متفاوت بود و آنها که در مقام عمل ثابتقدم نبودند، بریدند و با اینکه خیلی از آنها مستقیماً دخالتی نداشتند اما از زمینهسازان شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) شدند.
وی اظهار داشت: در سوره مبارکه «صافات» میخوانیم «وَلَقَدْ سَبَقَتْ کَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِینَ»؛ «سبقت» یعنی این کلام از آن اصول و پایههایی است که جزو پایههای اساسی و مبنایی به شمار میرود اگر بخواهم بلا تشبیه، مثال بزنیم؛ مثلاً کسی که وارد مرکز تخصصی میشود میگویند چند مبحث است که باید به آن توجه شود. میگویند از روز اول بایستی این واحدها را بگذارنید، معمم باشید، تا پایان فلان را امتحان داده باشید و یک سری اصول کلی که بدون توجه به آنها مسیر قابل استمرار نیست.
رئیس مرکز تخصصی مهدویت با اشاره به واژه «سبقت» عنوان داشت: «سبقت» یعنی یک بخشنامه خلاصه، همیشگی و ازلی و یک قاعده کلی از جانب ذات اقدس تعالی «لعبادناالمرسلین»، «عباد» جمع است، المرسلین یعنی برای همه عقبات مرسل و استثنا هم ندارد.
وی ادامه داد: کلمه سابق و پیشی گرفته در آیه 171 سوره «صافات» چیست، «إِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنصُورُونَ» اینها همه بدون شک، پیروزمندانه «وَإِنَّ جُندَنَا لَهُمُ الْغَالِبُونَ» جند و لشکر ما غالب هستند که همان پیروان انبیاء و اولیا هستند. بنابراین، این بخشنامه کلی است و استثناپذیر نیست.
کلباسی ابراز داشت: یک پله که پایینتر بیاییم، تشابه در اهداف مطرح میشود، قاعده کلی موضوع این است که همه به دنبال یک موضوع و در انتظار خبری در جهان هستند. اگر اهداف نهضت سیدالشهدا (ع) با اهداف وجود مقدس امام عصر (عج) را کنار هم بگذاریم هیچ تفاوتی بین این دو نیست. امام حسین (ع) فرمود: «إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الاِْصْلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی»؛ همان من برای اصلاح امتم قیام کردم. امام عصر (عج) برای چه میآید ایشان هم برای اصلاح که در روایات مختلف، تعابیر زیادی برای واژه «اصلاح» ذکر شده است.
وی تصریح کرد: «اباصالح» کنیهای که برای که برای حضرت مهدی(عج) انتخاب شده است بدین معناست که حضرت میآید برای اصلاح امور. «یصلح الله عزوجل له أمره» برای اصلاح در تمام امور میآید امر به معروف و نهی از منکر هدف مشترک، هرچه که شما آن را به عنوان هدف ذکر کنید اعم از نجات مردم، برقراری عدل، مبارزه با فساد و پایههای مشترکی است که هیچ تفاوتی میان هدف نهضت امام حسین (ع) و تشکیل حکومت جهانی حضرت ولی عصر (عج) ندارد.
رئیس مرکز تخصصی مهدویت اظهار داشت: شباهتهایی میان قیام حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و حکومت امام زمان(ع) وجود دارد که اندکی فزونتر از حد توقع و قابل توجه است. نخست، تشابه مکانی است؛ براساس نهضت سیدالشهداء (ع) و بر حسب آنچه که از روایات به دست میآید حضرت ولی عصر (عج) هم از مدینه به مکه میآیند ممکن است تفاوتهای جزئی در این دو حرکت وجود داشته باشد اما خط سیر حرکت این دو امام همام ابتدا از مدینه به مکه، سپس از مکه به کوفه و به شکلی واحد است.
وی بحث انتظار و وجود منتظران واقعی برای ظهور امام زمان(ع) را از دیگر شباهتهای میان امام حسین(ع) و حضرت مهدی(عج) بر شمرد و گفت: هنگام ظهور امام زمان(ع) منتظرانی هستند که در میدان حضور دارند و با حضور خودشان ظهور حضرت را اثبات میکنند و شاهد بر مسیر خودشان میشوند یک سری هم شعار میدهند اما در عمل باز میمانند و یکی از وجوه تشابه کربلا یا نهضت مهدوی این است که صفوف منتظران واقعی، منتظرانی که به حقیقت دل و با تمام وجودشان در این مسیر آمدند و کسانی که نمیتوان گفت دوست نداشتند اما در صحنه عمل، حاضر نبودند که قدم بردارند و در عمل دچار نقصان بودند، این دو صف از صفوف منتظران با هم متفاوت بود و آنها که در مقام عمل ثابتقدم نبودند، بریدند و با اینکه خیلی از آنها مستقیماً دخالتی نداشتند اما از زمینهسازان شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) شدند.