به گزارش مشرق، جذب بازیکنان خارجی در فوتبال ایران همواره به یک معضل تبدیل شده است در چندین سال اخیر کمتر شاهد این موضوع بودیم که بازیکنان خارجی با کیفیت به فوتبال ایران بیایند.
بازیکنان خارجی با سروصدای زیادی می‌آیند هیچ کار مفیدی انجام نمی‌دهند و مبلغ زیادی بدهی روی دست باشگاه ها می‌گذارند و می‌روند اما این موضوع در طول چندین سال هنوز برای باشگاه‌های ایرانی درس عبرت نشده است و همچنان به این رویه ادامه می‌دهند.
پرسپولیس هم البته سرآمد تمام باشگاه های ایران در جذب بازیکن بی کیفیت خارجی است. امسال هم سه بازیکن و یک دروازه‌بان خارجی به جمع سرخپوشان اضافه شدند. آنتونی گولچ مدافع دو رگه استرالیایی کروات با سابقه قهرمانی آسیا به پرسپولیس آمد اما رزومه وی کمکی به او نکرد و گولچ به یک سکونشین محض در پرسپولیس تبدیل شد الان هم که گم شده و کسی خبری از وی ندارد!
در این بین دروازه‌بان سرخپوشان در تنها مسابقه‌ای که در غیاب علیرضا بیرانوند به وی بازی رسید عملکرد نسبتا خوبی در طول بازی داشت اما در ضربات پنالتی ناکام بود. نقطه اوج جذب بازیکن بی کیفیت در پرسپولیس به خدمت گرفتن دو بازیکن اوکراینی بود. یک مدافع با اضافه وزن بالا و یک مهاجم نا آماده. جذب این بازیکنان باعث شد تا در اولویت اول برانکو روی مدافعان خارجی بی کیفیتش حسابی باز نکند و محمد انصاری که یک دفاع چپ کلاسیک بود را در پست دفاع میانی به کار بگیرد.
عملکرد خوب حسینی و انصاری در مسابقات لیگ باعث شد هر دو آنها به تیم ملی دعوت شوند. پرسپولیس در مسابقات جام حذفی شرکت کرد اما از گولچ خبری نبود و پلی‌یانسکی هم به دلیل نا آمادگی در لیست ۱۸ نفره سرخپوشان قرار نداشت. از طرفی پریموف هم با وجود اینکه یک گل زد اما عملکردش چندان چنگی به دل نمی‌زد.
تنها موضوعی که پس از این شکست به چشم می‌آمد، تاثیر بازیکنان بی کیفیت بود زیرا برانکو اگر این دو مدافع خارجی را نداشت روی بازیکنان دیگر حساب باز می‌کرد و دستش در پوست گردو نمی‌ماند.
برانکو پس از این بازی در توجیه عملکرد بازیکنان خارجی‌اش می‌گوید : آرسن ونگر می گوید بازیکن جدید وقتی به یک تیم می رود، ۱۰ ماه زمان می خواهد. این حرف منطقی است که بازیکن برای تطبیق با شرایط نیاز به زمان دارد اما این بخش از حرف‌های برانکو جای نقد دارد.
اول اینکه تیمی مانند آرسنال با بازیکنان خارجی قراردادهای بلند مدت می‌بندد که ۱۰ ماه پای بازیکنش می‌ایستد تا با سایر بازیکنان هماهنگ شود. بازیکنان خارجی مانند سسک فابرگاس و سنتی کازورلای اسپانیایی، بویسیچ چزنی لهستانی، مرته ساکر آلمانی، اولویر ژیرو فرانسوی، ثمیر نصری فرانسوی، آرشاوین روس، روسیچکی جمهوری چک و .... تمام اینها بازیکنانی بودند که از کشورهای مختلف به آرسنال آمدند و سالیان متوالی برای توپچی‌ها بازی کردند. حتی بازیکنی مانند مسعود اوزیل که از رئال به آرسنال آمد در سال اول حضورش در جمع توپچی‌ها درخششی نداشت و در سال دوم درخشان ظاهر شد.
دوم اینکه برانکو که به این مساله واقف بود بازیکن خارجی برای تطبیق با شرایط به وقت نیاز دارد، چرا اجازه داد بازیکنان خارجی‌اش به راحتی بروند. فصل گذشته مایکل اومانا با سابقه حضور در چند جام جهانی در پرسپولیس حضور داشت و با وجود اینکه در اکثر بازی‌ها به عنوان نیمکت نشین به زمین می‌آمد اما عملکرد بدی نداشت. او برای ماندن در پرسپولیس مشکلی نداشت.
لوکا ماریچ دیگر خارجی پرسپولیس در سال گذشته بود. چند وقتی طول کشید تا او با شرایط مطابقت پیدا کند و تنها در هفته‌های آخر عملکرد خوبی در ترکیب داشت. این مدافع کروات با وجود اینکه قرارداد داشت، اما شرط ادامه همکاری با پرسپولیس را تسویه حساب مطالباتش گذاشت باشگاه برای او هم این اقدام را نکرد ونشان داد که چندان به ادامه همکاری با وی تمایل ندارد.
در پست مهاجم هم جری بنگستون هندوراسی قرار داشت. این مهاجم با وجود اینکه فصل گذشته تنها دو روز پیش از شروع فصل به جمع سرخپوشان اضافه شد و در اکثر مسابقات نیز نیمکت نشین بود اما عملکرد خوبی در طول فصل داشت و ۷ گل برای تیم برانکو به ثمر رساند حتی در دربی رفت فصل گذشته هم بنگستون با وجود اینکه به صورت تعویضی به زمین آمده بود موفق به گلزنی در این بازی حساس شد تا تیم برانکو شکست نخورد اما برانکو تمایلی به تمدید قرار داد با وی را هم نداشت و پریموف را با مبلغی بسیار بیشتر نسبت به بنگستون به پرسپولیس آورد. مهاجمی که تا الان تاثیر چندانی در پرسپولیس نداشته است.
سرمربی پرسپولیس اگر به این موضوع واقف بود که برای تطبیق بازیکن خارجی با شرایط ایران ۱۰ ماه زمان لازم است چرا روی ادامه همکاری با بازیکنان خارجی که مدتها بود در تیمش جا افتاده بودند، تاکید نکرد؟
با توجه به صحبت‌های برانکو ۱۰ ماه زمان برای تطبیق خارجی‌ها زمان لازم است این در شرایطی است که تا این ده ماه طی شود فصل هم به اتمام رسیده است و قرارداد این بازیکنان نیز تمام شده است.
بازیکنان خارجی با سروصدای زیادی می‌آیند هیچ کار مفیدی انجام نمی‌دهند و مبلغ زیادی بدهی روی دست باشگاه ها می‌گذارند و می‌روند اما این موضوع در طول چندین سال هنوز برای باشگاه‌های ایرانی درس عبرت نشده است و همچنان به این رویه ادامه می‌دهند.
پرسپولیس هم البته سرآمد تمام باشگاه های ایران در جذب بازیکن بی کیفیت خارجی است. امسال هم سه بازیکن و یک دروازه‌بان خارجی به جمع سرخپوشان اضافه شدند. آنتونی گولچ مدافع دو رگه استرالیایی کروات با سابقه قهرمانی آسیا به پرسپولیس آمد اما رزومه وی کمکی به او نکرد و گولچ به یک سکونشین محض در پرسپولیس تبدیل شد الان هم که گم شده و کسی خبری از وی ندارد!
در این بین دروازه‌بان سرخپوشان در تنها مسابقه‌ای که در غیاب علیرضا بیرانوند به وی بازی رسید عملکرد نسبتا خوبی در طول بازی داشت اما در ضربات پنالتی ناکام بود. نقطه اوج جذب بازیکن بی کیفیت در پرسپولیس به خدمت گرفتن دو بازیکن اوکراینی بود. یک مدافع با اضافه وزن بالا و یک مهاجم نا آماده. جذب این بازیکنان باعث شد تا در اولویت اول برانکو روی مدافعان خارجی بی کیفیتش حسابی باز نکند و محمد انصاری که یک دفاع چپ کلاسیک بود را در پست دفاع میانی به کار بگیرد.
عملکرد خوب حسینی و انصاری در مسابقات لیگ باعث شد هر دو آنها به تیم ملی دعوت شوند. پرسپولیس در مسابقات جام حذفی شرکت کرد اما از گولچ خبری نبود و پلی‌یانسکی هم به دلیل نا آمادگی در لیست ۱۸ نفره سرخپوشان قرار نداشت. از طرفی پریموف هم با وجود اینکه یک گل زد اما عملکردش چندان چنگی به دل نمی‌زد.
تنها موضوعی که پس از این شکست به چشم می‌آمد، تاثیر بازیکنان بی کیفیت بود زیرا برانکو اگر این دو مدافع خارجی را نداشت روی بازیکنان دیگر حساب باز می‌کرد و دستش در پوست گردو نمی‌ماند.
برانکو پس از این بازی در توجیه عملکرد بازیکنان خارجی‌اش می‌گوید : آرسن ونگر می گوید بازیکن جدید وقتی به یک تیم می رود، ۱۰ ماه زمان می خواهد. این حرف منطقی است که بازیکن برای تطبیق با شرایط نیاز به زمان دارد اما این بخش از حرف‌های برانکو جای نقد دارد.
اول اینکه تیمی مانند آرسنال با بازیکنان خارجی قراردادهای بلند مدت می‌بندد که ۱۰ ماه پای بازیکنش می‌ایستد تا با سایر بازیکنان هماهنگ شود. بازیکنان خارجی مانند سسک فابرگاس و سنتی کازورلای اسپانیایی، بویسیچ چزنی لهستانی، مرته ساکر آلمانی، اولویر ژیرو فرانسوی، ثمیر نصری فرانسوی، آرشاوین روس، روسیچکی جمهوری چک و .... تمام اینها بازیکنانی بودند که از کشورهای مختلف به آرسنال آمدند و سالیان متوالی برای توپچی‌ها بازی کردند. حتی بازیکنی مانند مسعود اوزیل که از رئال به آرسنال آمد در سال اول حضورش در جمع توپچی‌ها درخششی نداشت و در سال دوم درخشان ظاهر شد.
دوم اینکه برانکو که به این مساله واقف بود بازیکن خارجی برای تطبیق با شرایط به وقت نیاز دارد، چرا اجازه داد بازیکنان خارجی‌اش به راحتی بروند. فصل گذشته مایکل اومانا با سابقه حضور در چند جام جهانی در پرسپولیس حضور داشت و با وجود اینکه در اکثر بازی‌ها به عنوان نیمکت نشین به زمین می‌آمد اما عملکرد بدی نداشت. او برای ماندن در پرسپولیس مشکلی نداشت.
لوکا ماریچ دیگر خارجی پرسپولیس در سال گذشته بود. چند وقتی طول کشید تا او با شرایط مطابقت پیدا کند و تنها در هفته‌های آخر عملکرد خوبی در ترکیب داشت. این مدافع کروات با وجود اینکه قرارداد داشت، اما شرط ادامه همکاری با پرسپولیس را تسویه حساب مطالباتش گذاشت باشگاه برای او هم این اقدام را نکرد ونشان داد که چندان به ادامه همکاری با وی تمایل ندارد.
در پست مهاجم هم جری بنگستون هندوراسی قرار داشت. این مهاجم با وجود اینکه فصل گذشته تنها دو روز پیش از شروع فصل به جمع سرخپوشان اضافه شد و در اکثر مسابقات نیز نیمکت نشین بود اما عملکرد خوبی در طول فصل داشت و ۷ گل برای تیم برانکو به ثمر رساند حتی در دربی رفت فصل گذشته هم بنگستون با وجود اینکه به صورت تعویضی به زمین آمده بود موفق به گلزنی در این بازی حساس شد تا تیم برانکو شکست نخورد اما برانکو تمایلی به تمدید قرار داد با وی را هم نداشت و پریموف را با مبلغی بسیار بیشتر نسبت به بنگستون به پرسپولیس آورد. مهاجمی که تا الان تاثیر چندانی در پرسپولیس نداشته است.
سرمربی پرسپولیس اگر به این موضوع واقف بود که برای تطبیق بازیکن خارجی با شرایط ایران ۱۰ ماه زمان لازم است چرا روی ادامه همکاری با بازیکنان خارجی که مدتها بود در تیمش جا افتاده بودند، تاکید نکرد؟
با توجه به صحبت‌های برانکو ۱۰ ماه زمان برای تطبیق خارجی‌ها زمان لازم است این در شرایطی است که تا این ده ماه طی شود فصل هم به اتمام رسیده است و قرارداد این بازیکنان نیز تمام شده است.
