اکثر این روش‌ها به شیوه‌های زیر عمل می‌کنند:

• جلوگیری از تخمک‌گذاری ماهانه(هورمون‌ها)   

• ممانعت از رسیدن اسپرم به تخمک(ممانعت‌کننده‌های فیزیکی و برخی IUD‌ها)

• بلوکه کردن تولید مثل در زنان و مردان(عقیم‌سازی)

• جلوگیری از لانه‌گزینی تخمک لقاح یافته در رحم(هورمون‌ها).

ایمپلنت‌ها یکی از روش‌های طولانی‌اثر پیشگیری از بارداری می‌باشند و دارای سیستم " پیوسته-رهش[1]" هستند. ایمپلنت‌ها از جنس پلاستیک انعطاف‌پذیر هستند که با بی‌حسی موضعی در زیرپوست ناحیه فوقانی بازو کار گذاشته می‌شوند و قابلیت عبور‌دهی هورمون‌های استروئیدی از درون خود را دارند. تراشه‌های ضد بارداری در‌ واقع نوعی ایمپلنت هوشمند هستند که با روشن و خاموش کردن وای فای[2] توسط خانم استفاده‌کننده از راه دور تنظیم می‌شود[3].

بیل گیتس صاحب ایده تراشه‌های ضد بارداری قابل کنترل از راه دور

فنّاوری ایمپلنت در دهه 1990 توسط محققان ام آی تی[4]، رابرت لنگر[5]، مایکل کیما[6] و جان سانتینی دانشجوی دکترا[7] ایجاد شد و بعدها گواهی تولید تراشه‌ها را گرفتند. در ابتدا این محققان می‌خواستند از تراشه‌ها برای درمان پوکی استخوان استفاده کنند اما پس از مباحثه بیل گیتس با رئیس موسسه ام آی تی(رابرت لنگر) این تیم تحقیقاتی روی موضوع کنترل بارداری متمرکز شد[8]، [9].

 

ویژگی‌های تراشه‌های ضد بارداری قابل کنترل از راه دور

تراشه‌ای که تعداد ما را کنترل خواهد کرد!

ابعاد این تراشه که موسسه بیل و ملیندا گیتس بانی آن است، 20میلی‌متر در 20میلی‌متر در 7میلی متر[10] می‌باشد. این تراشه کوچک زیر پوست تعبیه می‌شود و در قسمت ران، بازو و یا پایین کمر قابل ایمپلنت است. یک مخزن هورمون، به شیوه بسیار ماهرانه‌ای در درون تراشه قرار می‌گیرد که نسبت به هوا عایق و پهنای آن 1.5 سانتی متر[11] است. مقدار هورمون موجود در مخزن این تراشه‌ها حدوداً بیست برابر انواع رایج است. در هر بار آزاد‌سازی هورمون بخشی از منبع جامد هورمون، بر اثر شوک الکتریکی کوچکی  ذوب می‌شود که این شوک الکتریکی توسط انسان حس نمی‌شود و درنهایت 30 میکروگرم در روز هورمون لوونوژسترول آزاد می‌شود ضمن اینکه دوز دارو قابل تغییر است[12](4)(6)(7).

لوونورژسترول نوعی پروژسترون صناعی (پروژستین) است. این دارو با جلوگیری از ترشح گونادوتروپین‌ها از هیپوفیز قدامی، تخمک‌گذاری و بلوغ فولیکولی را مهار می‌کند. لوونوژسترول همچنین با افزایش چسبندگی مخاط گردن رحم و ایجاد تغییر در آندومتر مانع باروری و لانه‌گزینی می‌گردد(13). به دنبال آزادسازی روزانه این هورمون، این تراشه حدود 16 سال از بارداری خانم‌ها جلوگیری می‌کند در حالی که ایمپلنت‌های رایج حداکثر سه سال از بارداری ممانعت می‌کنند. این تراشه کوچک زیر پوست تعبیه می‌شود. مقدار هورمون موجود در مخزن این تراشه‌ها حدوداً بیست برابر انواع رایج است. در هر بار آزادسازی هورمون بخشی از منبع جامد هورمون، بر اثر شوک الکتریکی کوچکی  ذوب می‌شود که این شوک الکتریکی توسط انسان حس نمی‌شود و درنهایت 30 میکروگرم در روز هورمون لوونوژسترول آزاد می‌شود ضمن اینکه دوز دارو قابل تغییر است.

 

انجام آزمون‌های بتا بر روی تراشه تا آخر سال 2015

سخنگوی موسسه بیل و همسرش ملیندا گیتس اذعان داشت تا آخر سال 2015 آزمون‌های بتا بر روی این تراشه کنترل باروری انجام خواهد شد و برای این کار به داوطلب انسانی نیاز دارند. آزمون‌های بتا یا آزمون‌های سطح دوم در واقع آزمون‌های آزمایشی خارجی هستند که بر روی محصول انجام می‌شود. چون ممکن است هنوز مشکلات کوچکی وجود داشته باشد محصول بر روی مشتریان داوطلب در شرایط نرمال امتحان می‌شود(5). در عین حال رابرت لنگر رئیس موسسه  ام آی تی ابراز اطمینان کرد که این تراشه‌ها در سال 2018 روانه بازار می‌شوند و از نظر او احتمالاً مشتریان زیادی را جلب خواهند کرد(4).

عوارض و تبعات

این تراشه‌ها تبعات زیادی دارند من جمله، اینکه این تراشه‌ها فقط پیشگیری‌کننده نیستند بلکه به دلیل عوارض هورمون لوونوژسترول عقیم کننده هم هستند. همچنین هورمون‌های موجود در این تراشه‌ها می‌توانند اثرات بدی بر روی سلامت زنان داشته باشند، چون عوارض این هورمون‌ها روزبه‌روز بیشتر آشکار می‌شود. این هورمون تغییرات زیادی را در هورمون‌های بدن ایجاد می‌کند و از عوارض شایع آن  نامنظم شدن قاعدگی، تهوع، استفراغ، سردرد، احساس ناراحتی در پستان، افسردگی، اختلالات پوستی، تغییرات وزن بدن و منوراژی(خونریزی بیش از حد معمول، در قاعدگی) و... است.

به علاوه ممکن است اطلاعات تراشه‌ها توسط هکرها مورد سوءاستفاده قرار گیرد و سلامت افراد به خطر بیفتد. علاوه بر این نگرانی‌هایی درباره حفظ حریم خصوصی وجود دارد؛ جان وایتهد[13]می‌گوید این تراشه‌ها اطلاعات را برای دولت می‌فرستند و حتی ممکن است با استفاده از این تراشه‌ها، زمان رابطه جنسی افراد را بدانند. بنابراین حریم خصوصی وجود نخواهد داشت(10)(13). با توجه به اینکه در گذشته تراشه‌هایی برای مردم ناآگاه به‌صورت پنهانی کار گذاشته شده است، برخی از کارشناسان معتقدند که هم اکنون این تراشه در زیر پوست بسیاری از مردم (بدون آگاهی خودشان) قرار گرفته‌ است(6).

علاوه بر این معمولاً زنان کشورهای جهان سوم برای مرحله آزمایشی این تراشه استفاده می‌شوند. و این بدین معناست که زنان آفریقایی و هندی آلت دست خواهند شد و بیشتر در معرض خطرات تراشه‌ای قرار خواهند گرفت که موسسه گیتس آن را پشتیبانی مالی کرده است. همانطور که برای آزمایش واکسن پولیو(فلج اطفال) حدود 50000 کودک هندی فلج شدند. همچنین این واکسن در پاکستان و بیشتر از آن در آفریقا زمینه مرگ و فلج شدن نوزادان و کودکان بسیاری را فراهم آورده است(11). حتی از این هم بدتر، دو سال پیش در مجمع جزایر فیلیپین، قدرت‌ها حتی به خودشان دردسر نمی‌دادند که برنامه‌های شوم شان را پنهان کنند و میکروتراشه‌های شبیه RFID[14] را به تعداد نامعلومی به‌زور در بدن افراد بسیاری کار گذاشتند(6). در نهایت اگر این تراشه‌ها قادر باشند مقدار مورد نیاز هورمون را تقریبا برای دو دهه نگه‌داری کنند، آیا این موضوع متبادر نمی‌شود که آن‌ها اهداف دیگری نیز دارند؟ مثلا جمعیت کره زمین را به لحاظ دارویی به خودشان وابسته کنند(6) و یا فراتر از آن جمعیت زمین را کنترل کنند؟

 

کنترل جمعیت؛ هدف واقعی طراحی این تراشه ها

این تراشه در ابتدای امر توهم برانگیز و جالب به نظر می‌رسد و شاید تصور بر این باشد که برای پیشگیری از بارداری در زنان جهان اولی و تنظیم بهتر والدین شدن شان طراحی شده‌ است. اما گیوین کورلی که یک مهندس پزشکی است بر این باور است که هدف این تکنولوژی کشورهای جهان سوم هستند و در راستای برآوردن نیازهای جهان اولی‌ها نیست. برخی افراد براین باورند که این تراشه‌ها در راستای اقدامات بشردوستانه است اما این موضوع پیچیدگی‌های بیشتری دارد. این تراشه می‌تواند در زیر پوست میلیون‌ها نفر بدون آگاهی و رضایت کاشته شود و به عنوان یک ابزار کنترل جمعیت استفاده شود(4)(6)(7). طبق اظهارات موسسه بیل گیتس، زنان می‌توانند هر زمان که بخواهند تراشه را غیرفعال و یا دوباره فعال کنند اما با توجه به گذشته سیاه بیل گیتس در زمینه کاهش جمعیت، اعتماد به او کار معقولانه‌ای نیست.

بیل‌ گیتس یکی از ماموران کنترل جمعیت جهان

مشابه پروژه‌ی تراشه‌ی ضد بارداری که توسط گیتس و بنیادش طرح‌ریزی و اجرا شده؛ پروژه‌های متعدد دیگری هم برای کاهش جمعیت جهان توسط این فرد در حال اجرا است. پروژه‌هایی که اگر در کنار هم گذاشته شوند نقش این مامور ویژه در زمینه‌ی کنترل جمعیت را آشکار می‌سازند. موسسه گیتس $100,000 هزینه مالی به دانشگاه ولونگونگ استرالیا اعطا کرده است و از آن‌ها خواسته است که کاندومی تولید کنند که حساسیت بیشتری داشته باشد. این فقط یکی از 11 کاندوم مختلفی است که موسسه گیتس حامی مالی آنهاست(3). کاندوم‌های زنانه نفوذپذیر به هوا و کاندوم‌های مردانه‌ای که در آن‌ها به‌جای لاتکس از مواد دیگری مثل هیدروژل استفاده شده است، از انواع این کاندوم‌ها هستند(9).

پیش از این بیل گیتس در برنامه  TED Talk درباره مسئله افزایش CO² که به سبب بالا بودن جمعیت انسان‌ها رخ می‌دهد اظهار نظری کرد که باعث تعجب همگان شد. او در این اظهارات چنین گفت: « امروز جهان 6.8 میلیارد جمعیت دارد و در اندک زمانی به 9 میلیارد نفر خواهد رسید. ما اگر در راستای مسئله واکسن‌های جدید، مراقبت سلامت و خدمات سلامت تولید مثل کارهای بزرگی انجام دهیم، شاید جمعیت جهان 10-15% کاهش یابد. "واکسن‌ها آن چیزهایی هستند که من دوستشان دارم".» مسئله‌ی تعجب‌آور این است که اساساً واکسن‌ها برای ارتقا سلامت و افزایش عمر تولید می‌شوند حال آنکه بیل گیتس می‌خواهد از واکسن‌ها در راستای کاهش جمعیت جهان استفاده کند! بیایید از خودمان بپرسیم: اگر هدف بیل گیتس کاهش جمعیت سیاره ما است، چگونه برنامه‌های واکسیناسیون را برای حفظ زندگی آن‌ها پشتیبانی می‌کند؟ پس واکسیناسیون به هیچ وجه معنی حفظ زندگی را نمی‌دهد! (6)(8).

 

همچنین بیل گیتس پشتیبان ایجاد پشه‌های GMO[15] است که  ناقل ویروس‌های کشنده هستند. ژاپنی‌ها ادعا می‌کنند که می‌خواهند پشه‌ها را به سرنگ‌های پرواز کننده‌ای تبدیل کنند که واکسن را تزریق می‌کنند و برای این طرح 100000 دلار هزینه مالی از موسسه بیل و ملیندا گیتس دریافت کرده‌اند(6)(7). بیل گیتس همچنین عضو شورای اتحاد ازدیاد جهانی جی پی اِی[16] است. این گروه عامل شورش بوکوهارام و تروریسم در نیجریه است. حامیان این گروه شرکت‌های بیوتکنولوژی هستند که توسط بیل گیتس و مونسانتو اداره می‌شوند، این شرکت‌ها با کشت محصولات کشاورزی طبیعی در نیجریه مبارزه می‌کنند و محصولات تراریخته کشاورزی را جایگزین آن‌ها می‌کنند(7).

از دیگر اقدامات بیل گیتس پشتیبانی از پروژه‌ای است که فضولات انسانی را به آب آشامیدنی وارد می‌کند(8). بیل گیتس که  23 میلیون دلار  از سهام شرکت مونسانتو[17] را داراست مسئول برنامه‌های واکسیناسیون گسترده‌ای است که منجر به فاجعه ابولا شد. بیل گیتس در چندین موقعیت حمایتش از اصلاح نژاد و کاهش جمعیت را بیان کرده است. بیل گیتس که خودش را به ظاهر خیرخواه نشان می‌دهد، این واقعیت که می‌خواهد جمعیت جهان را کاهش دهد را پنهان نمی‌کند. او در جای دیگری می‌گوید: ما باید بین افرادی که شایسته زندگی هستند و افرادی که مزیتی برای جامعه ندارند تفاوت قائل شویم و بر این باور است که کاهش جمعیت باید در جوامع در حال توسعه که پر جمعیت‌تر هستند رخ دهد. این منطق بی‌رحمانه و غیرمنطقی، وحشتناک است. بیل گیتس در نیمه اول زندگی‌اش فرد خوبی به نظر می‌رسید و نیمی از آمریکایی‌ها او را به خاطر فروش نرم‌افزارها و سخت‌افزارهایش به میلیاردها نفر، خوشبخت می‌دانند، اما او در نیمه دوم زندگی‌اش با گروهی از نخبگان همراه شده و به وسیله میلیاردها دلار از دارایی‌اش در راستای کاهش جمعیت جهان تلاش می‌کند و خودش این موضوع را نوعی تجارت معرفی می‌کند. برخی بر این باورند که بیل گیتس به زودی یکی از بدنام‌ترین فعالان در زمینه کاهش جمعیت خواهد شد. بیل گیتس مداوم در مسیر پیدا کردن روش‌های جدیدی برای رسیدن به برنامه‌های پلیدش است (6). با وجود این اقدامات غیر‌انسانی، آیا باز هم بیل گیتس خیرخواه به نظر می‌رسد؟!

اگر بخواهیم بیل گیتس را بیشتر بشناسیم باید با موضوع کنترل جمعیت و اهمیت آن برای نظام سلطه آشنا شویم. بیل گیتس یکی از اعضای انجمن رم است. این انجمن یک سیستم برنامه‌ریزی‌کننده است که مستقل از کاخ‌ سفید کار می‌کند و هدف خاص آن این است که حدود دو میلیارد از جمعیت جهان را از طریق جنگ، قحطی، بیماری و هر وسیله دیگری کاهش دهد. این گروه برنامه‌ریزی‌کننده سیاسی در سال 1975 توسط هنری کیسینجر[18] ایجاد  شده است. هدف این گروه ایجاد ساختارهای سیاسی اقتصادی و ایدئولوژیکی منحصربفرد، یعنی ایجاد یک دولت جهانی  متحد است(7). این انجمن سیاست خارجی ایالات متحده را تعیین می‌کند. هدف سیاست خارجی ایالات متحده کاهش جمعیت است به خصوص در نقاط حساس سیاسی مثل ال‌سالوادور، حوزه بحرانی خلیج فارس، آمریکای لاتین، آسیای جنوب شرقی و آفریقا(7). همچنین بیل گیتس عضو گروه بیلدر برگ[19] است. اعضای این گروه قدرتمندان معروف و  گروهی از نخبگان هستند که سالانه جلسات پنهانی برگزار می‌کنند و درباره آینده جهان و نیز برنامه‌های کنترل جمعیت تصمیم‌گیری می‌کنند(14).

 

در نهایت گفته‌ی توماس فرگوسن مدیر امور آمریکای لاتین در ادره امورجمعیت(اُ پی اِی[20]) می‌تواند به خوبی ماهیت این دست فعالیت‌ها را روشن کند: «یک برنامه کلی، پشت همه کارهای ما هست و آن کاهش جمعیت است. جمعیت یک مشکل سیاسی است. وقتی جمعیت از کنترل خارج شود، دولت‌ها و حتی فاشیسم باید برای کاهش آن بکار گرفته شود(12).»