• امارات متحده عربی با همکاری آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و حمایت مردمی گسترده در حال اجرای یک برنامه هسته‌ای جاه‌طلبانه است.
• این کشور قراردادی 20 میلیارد دلاری با یک کنسرسیوم کره جنوبی به امضا رساند تا چهار رآکتور هسته‌ای تجاری،‌ با ظرفیت مجموع 5.6 گیگاوات، تا سال 2020 در سایت برکه تأسیس کند.
• هم‌اکنون هر چهار راکتور در حال احداث هستند. اولین واحد 85 درصد پیشرفت داشته و انتظار می‌رود در سال 2017 وارد عملیات تولید برق شود.

امارات متحده عربی در سال 1971 تأسیس شده و متشکل از هفت ایالت شامل ابوظبی و دوبی است. ابوظبی پایتخت امارات است. این شیخ‌نشین 86 درصد از سرزمین امارات متحده عربی را تشکیل داده و 95 درصد از نفت آن را در اختیار دارد. دوبی بزرگترین شهر این کشور است.

پیش‌زمینه‌های هسته‌ای: سازمان همکاری خلیج فارس

از زمانی که مطالعات امکان‌سنجی شورای همکاری خلیج فارس برای استفاده از انرژی هسته‌ای آغاز شد، امارات متحده عربی برنامه بزرگ خود را در این حوزه آغاز کرد، برنامه‌ای که انتظار می‌رود در سال 2020 وارد مرحله تولید برق شود.

در دسامبر سال 2006، شش کشور عضو شورای همکاری خلیج [فارس] - کویت، عربستان سعودی، بحرین، امارات متحده عربی،‌ قطر و عمان - اعلام کردند که شورا قصد دارد مطالعاتی درباره استفاده صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای انجام دهد. فرانسه اعلام کرد حاضر است در این پروژه همکاری کند و ایران نیز آمادگی خود برای ارائه تکنولوژی هسته‌ای را بیان داشت.

این کشورها در مجموع سالیانه 520 میلیارد کیلووات (2012) برق از نفت و گاز تولید می‌کنند و رشد سالیانه مصرف برق آنها نیز از پنج الی هفت درصد است. کشورهای حوزه خلیج فارس در مجموع 90 گیگاوات ظرفیت نصب شده و یک شبکه توزیع مشترک، به غیر از عربستان، دارند. تقاضا برای سیستم آب‌شیرین‌کنی نیز در این کشورها که اکنون با سوخت نفت و گاز کار می‌کند، در حال افزایش است.

تمام شش عضو شورای همکاری خلیج فارس عضو پیمان منع اشاعه هسته‌ای بوده و امارات در سال 2003 توافق‌های پادمان را با آژانس امضا کردند. این کشور در اواسط سال 2008 نماینده خود در آژانس را معرفی کرد.

برنامه هسته‌ای امارات متحده عربی

در سال 2013، امارات 106 تریلیون وات برق تولید کرد. 99 درصد از این ظرفیت از طریق گاز تهیه شد که امارات برای تأمین مقداری از آن به خارج وابسته است. ظرفیت تولیدی این کشور 19 گیگاوات است. تقاضا برای برق به سرعت در حال افزایش است. امارات پیشتر برنامه‌ای برای واردات 1000 مگاوات برق از ایران داشت. این کشور برای تولید آب شیرین خود به صورت کامل به برق وابسته است.

امارات در آوریل 2008 برنامه جامع انرژی هسته‌ای خود را به صورت مستقل منتشر کرد. در این برنامه اعلام شده بود که تقاضا از 15.5 گیگاوات در سال 2008 به 40 گیگاوات در سال 2020 خواهد رسید، و گاز طبیعی می‌تواند تنها نیمی از مقدار را تولید کند. واردات زغال سنگ به عنوان گزینه‌ای مضر برای محیط‌زیست و نیز به دلایل امنیت انرژی رد شد. انرژی‌های تجدیدپذیر 7-6 درصد از تقاضا را تا سال 2020 تأمین خواهند کرد.

پس از این، توجهات معطوف به انرژی هسته‌ای شد سایتی بین ابوظبی و روایس به نام برکه برای احداث نیروگاه هسته‌ای انتخاب شد. یک سایت دیگر نیز در الفجیره واقع در ساحل اقیانوس هند در نظر گرفته شد که ظاهرا فعلا از دستور کار خارج شده است.

امارات به پیشنهاد آژانس بین‌المللی انرژی اتمی نهادی با عنوان «سازمان اجرای برنامه انرژی هسته‌ای»‌ را تشکیل داده و اعلام کرد که آماده اجرای پروژه‌های هسته‌ای مشترک با شرکت‌های خارجی است. این کشور در مقابل بومی‌سازی تدریجی تصمیم گرفت برای پیشرفت سریع کارها از طریق واگذاری پروژه‌ها به پیمانکاران، انرژی هسته‌ای‌اش را به پیش برد. در مناقصه ساخت نیروگاه هسته‌ای کنسرسیومی از کره جنوبی متشکل از شرکت‌های سامسونگ، هیوندایی و دوسان و همچنین وستینگهاوس (تحت لیسانس آمریکا) برنده شدند.

شرکت انرژی هسته‌ای امارات متعلق به سازمان اجرای برنامه انرژی هسته‌ای شرکت CH2M Hill، فعال در حوزه مدیریت، مهندسی، ساخت و نیز عملیات‌ها، را برای مدیریت برنامه‌های انرژی هسته‌ای به کار گرفت.

نیروگاه هسته‌ای برکه

شرکت انرژی هسته‌ای امارات در دسامبر 2009 اعلام کرد که کنسرسیوم کپکو (شرکت‌های کره جنوبی) برنده ساخت چهار راکتور نوع APR-1400 در سایت برکه شده‌ است. ارزش قرارداد ساخت، راه‌اندازی و سوخت‌گذاری این چهار واحد در حدود 20.4 میلیارد دلار است. انتظار می‌رود که این کنسرسیوم 20 میلیارد دیگر از طریق مدیریت مشترک راکتورها طی شصت سال آتی به دست آورد. کپکو در مارس 2020 قراردادی 5.59 میلیارد دلاری برای ساخت اولین نیروگاه به هیوندایی و سامسونگ ارائه کرد.

بخش اعظمی از هزینه نیروگاه برکه توسط دولت و بدون نیاز به وام تأمین خواهد شد اما کره‌ای‌ها نیز در مقداری از سهام آن سهیم خواهند بود. امارات متحده عربی انتظار دارد بتواند تا سال 2020 تمام چهار راکتور 1400 مگاواتی را وارد مرحله تولید برق کند. هزینه تولید برق در این راکتورها یک‌چهارم گاز طبیعی خواهد بود. این کشور قصد دارد مقداری از برق تولیدی را به همسایگانش نیز صادر کند.

در نوامبر 2013،‌ سازمان آب و برق دوبی اعلام کرد که قصد دارد تا سال 2030 حدودا 12 درصد از برق مورد نیاز خود را از نیروگاه هسته‌ای برکه در ابوظبی و همچنین یک نیروگاه احتمالی دیگر در دوبی تهیه کند.

بر اساس قراردادی 880 میلیون دلاری که در جولای 2016 به امضا رسید شرکت‌های کره‌ای 400 کارمند در اختیار امارات قرار خواهند داد تا نیروگاه‌های این کشور را تا سال 2030 مدیریت کنند.