«پیپا نوریس» تحلیلگر سیاسی و مدیر پروژه «همبستگی الکتورال» دو روز قبل در کنفرانس دانشگاه سیدنی گفت که با استناد به نظرسنجی بزرگ واشنگتن پست / ABC نیوز در ماه سپتامبر، تقریبا نیمی از مردم آمریکا معتقد به وجود تقلب در انتخابات این کشور هستند. دست کم، دو سوم از هواداران ترامپ به وجود تقلب معتقدند. در واقع، ظن مردم آمریکا نسبت به تقلب از انتخابات سال 2000 که در آن جنجال تقلب جورج دابلیو بوش مطرح گردید، قوت عمیقی یافت. نوریس معتقد است که سیستم رای الکتورال یکی از احمقانه‌ترین نظام‌های رای‌گیری در دنیاست. وی، از جایگاه پنجاه و دوم آمریکا در بین 153 کشوری که در رتبه‌بندی رای‌گیری قرار گرفته‌اند سخن می‌گوید و دموکراسی آمریکایی را یکی از ضعیف‌ترین و بدترین انواع دموکراسی‌ها می‌خواند.

 

 

 

پروفسور در ادامه نوشت: «اگر سامانه کنترل پرواز و بانکداری می‌تواند هک شود، پس هک شدن رایانه‌های انتخاباتی هم قطعا محتمل است. کما اینکه شاهد بودیم که ایمیل‌های حزب دموکرات هم هک شد. برای یک هکر سخت است که بتواند نتیجه انتخابات را تغییر دهد اما این کار محتمل است».

این کارشناس، به چند مورد مستند برای اثبات ادعای خود پرداخته است:

·        طبق ادعای NBC نیوز و دیگر رسانه‌های خبری، سازمان CIA در تدارک حمله سایبری تلافی‌جویانه علیه روسیه به تلافی چیزی که حملات سایبری و هک از سوی روسیه در طی انتخابات ریاست جمهوری می‌خواند است. آمریکا، هک اخیر سامانه‌های رای‌گیری در آریزونا و ایلینوی و هک ایمیل‌های حزب دموکرات را مستقیما بر گردن روسیه انداخته است و این در حالی است که دموکرات‌ها چنین نظری دارند و بارها سعی کرده‌اند که اذهان عمومی را از کارشکنی‌های خود منحرف سازند. اخطار مکرر ترامپ هم خبر از این قضیه می‌دهد.

·        «جه جانسون» دبیر شورای امنیت ملی آمریکا، اخیرا سامانه انتخابات ریاست جمهوری را یک «زیرساخت حیاتی» خوانده و خبر از تشکیل ستاد سایبری مقابله با هک داده است. این نیز نشان می‌دهد که نظام حکومتی آمریکا معتقد به وجود تقلب و هک است.

 

·        در همین حال، یکی از مقامات شورای امنیت از هک شدن سامانه رای 20 ایالت آمریکا طی ماه‌های گذشته خبر داده است.

·        پلیس FBI اعلام کرده که پایگاه داده‌های دست کم دو ایالت توسط هکرهای یک دولت خارجی هک شده و هکرها نرم‌افزارهای آلوده وارد دیتابیس کرده‌اند. نکته اینجاست که این هکرها از برنامه‌های دم دستی برای هک کردن سامانه‌های مذکور استفاده کرده‌اند. این بدان معناست که هکرهای معمولی هم قادرند که در سامانه‌های انتخاباتی آمریکا نفوذ کنند.

·        درست چند هفته پس از انتشار ایمیل‌های حزب دموکرات توسط ویکی لیکس، «الکس هالدرمن» استاد دانشگاه میشیگان از فاصله 500 مایلی موفق به هک یک دستگاه ثبت رای شد. همچنین «آندرو اپل» مدرس دانشگاه پرینستون در مدت 7 دقیقه موفق به هک سامانه رای شد.

·        خبرگزاری CNN در گزارش جدید خود اینچنین نوشت: «ما اکنون رسما وارد فضای انتخابات قابل هک شده‌ایم».

·        پولیتیکو به نقل از یک متخصص رایانه نوشت: «تازه هنوز هیچ هکری تلاش به هک سامانه‌های انتخاباتی نکرده و باید منتظر موج عظیم هک بود».

·        پایگاه «وایرد» چندی پیش سیستم دیجیتال رای‌گیری را به دلیل قابل نفوذ بودن به شدت محکوم کرد.

·        NBC نیوز چندی پیش تیتر زد: «بله، هک کردن انتخابات ممکن است».

·        پلیس تارانت کانتی در تگزاس هنوز به دنبال سرنخ هک شدن سامانه‌های رای‌گیری این شهر است.

 

پروفسور بانژاف معتقد است که با توجه به اینکه در انتخابات سال 2000، دستکاری فقط 550 رای رییس جمهور را تغییر داد، پس اگر یک هکر بتواند تنها تعداد معدودی از افراد جعلی را در سامانه یکی از ایالت‌ها بسازد، می‌تواند سرنوشت انتخابات را تغییر بدهد. همچنین پیامدهای هک یک سامانه کنترل پرواز و یا سامانه برق را می‌توان سریعا رفع کرد اما اثرات هک انتخابات بسیار زیاد است و در راس آن، بی‌اعتماد شدن مردم به نظام حکومتی و سیستم رای‌گیری است.

         ترامپ در اینجا در گفتگو با شان هانیتی مجری فاکس نیوز، بر وقوع تقلب در انتخابات تاکید می‌کند  

در جای دیگر، پایگاه خبری-تحلیلی «هیل» خبر از پژوهش تازه منتشرشده دانشگاه استنفورد مبنی بر تایید تقلب توسط ستاد هیلاری کلینتون علیه برنی سندرز داده است. در این پژوهش آمده که در ویسکانسین عملا سامانه رای‌ به سود کلینتون هک شد و سندرز به ناحق شکست خورد. فی‌الواقع، ترامپ از این موضوع و از بسیاری از حوادث پشت پرده خبر دارد و با استناد نگرانی خود از تقلب در انتخابات توسط هیلاری را فریاد می‌زند. در اکثر ایالت‌ها از دستگاه‌های ثبت رای موسوم به «DIEBOLD/PES» استفاده می‌شود که ثابت شده در مقابل هک آسیب‌پذیر است.

 

پروفسور «رابرت فیتراکیس» –استاد علوم سیاسی دانشگاه کلمبیا- یک کتاب در زمینه تکنیک‌های هک کردن این دستگاه‌ها نوشته است.

داستان جایی شکل فانتزی به خود می‌گیرد که یک هکر در گفتگو با شبکه CBS از توان هک کردن دستگاه ثبت رای تنها با یک وسیله الکترونیکی 15 دلاری خبر داد. هر دو حزب به صرافت افتاده‌اند و نکته حائز توجه اینکه این دستگا‌هها در هر ایالت در اختیار آن حزبی قرار دارد که بر آن ایالت حاکم است. یعنی هر جا که فرماندارش دموکرات باشد، دستگا‌ه‌ها نام کلینتون را به عنوان پیروز آن ایالت اعلام خواهند کرد. آیا می‌توان شهردار شیکاگو «رام امانوئل» که به تمامی اجیرشده هیلاری است و با بسیج کردن نیروهای مزدور کاری کرد که ترامپ نتواند در شیکاگو گردهمایی بگذارد و حتی مامورین امنیتی هم قادر به تامین امنیت وی نشدند را دست کم گرفت. از همین حالا باید آرای شیکاگو را در تصرف کلینتون بدانیم. این نکته اظهر من الشمس است که با استفاده از یک هکر به دستگاه آموزش داده شود که نتیجه را به میل همان شخص نشان دهد.

 

 

«پال کریگ رابرتس» که اقتصاددان آمریکایی، معاون سابق وزارت خزانه‌داری آمریکا در دوران ریاست‌جمهوری «رونالد ریگان»، ستون‌نویس سابق وال استریت ژورنال و بلومبرگ بیزنس‌ویک است وقتی از او سوال شده که آیا امکان تقلب در انتخابات وجود دارد، ضمن اشاره به سابقه طولانی تقلب در این کشور گفت: با ظهور دستگاه‌های الکترونیکی رای‌گیری که در آن هیچ اثری از کاغذ وجود ندارد، بازشمارش آرا دیگر ممکن نیست. علاوه بر این نرم‌افزارهای اختصاصی مورد استفاده در برنامه دستگاه‌های رای‌گیری نحوه ثبت رای‌ها را تعیین می‌کند. تنها مورد بررسی نتایج رای‌گیری الکترونیکی مربوط به نتایج نظرسنجی از افرادی است که در آن از رای‌دهندگان پرسیده می‌شود به چه کسی رای داده‌اند. اگر نتایج نظرسنجی‌های خارج از روند رای‌گیری با نتایج شمارش آرای الکترونیکی اختلاف فاحشی داشته باشد، آنگاه این مسئله نشانه بروز تقلب خواهد بود. بر اساس برخی گزارش‌ها در حال حاضر بر ناظرین انتخاباتی فشارهایی وارد می‌شود که جلوی هدایت نتایج نظرسنجی‌ها را به سود جریان خاص را بگیرند. مثال واقعی اینکه «هیئت‌های ویژه» حزب دموکرات، تقلب‌کنندگان رسمی در روند رای‌گیری درونی حزب هستند. هیئت‌های ویژه افرادی هستند که توسط کمیته ملی حزب دموکرات انتخاب می‌شوند، نه توسط رای‌دهندگان در مراحل اولیه رای‌گیری، تا در روند انتخاب نامزد حزب مشارکت داشته باشند. حزب دموکرات این هیئت ویژه را به منظور جلوگیری از اقدام رای‌دهندگان مبنی بر انتخاب نامزدهای ریاست‌جمهوری که هسته اصلی حزب خواهان انتخاب آنان نبود (مانند جورج مک‌گاورن)، برگزیده است.

 

یکی از نکات خیلی مهم که باید به آن توجه داشت این است که رسانه‌ نقش بسیار مهمی در مرحله پیش‌تقلب دارد. اکنون ترامپ مدعی است که در نظرسنجی‌های واقعی پیشتاز است اما رسانه‌های خبری مطرح چون CNN نظرسنجی‌های مساعد با ترامپ را به هیچ وجه تحت پوشش قرار نمی‌دهند و جو اجتماعی را با دستکاری ابعاد ذهنی مردم به سود کلینتون رقم می‌زنند. چیزی که «راجر استون» -استراتژیست و تحلیلگر- آن را «صنعت نظرسنجی در آمریکا» نام می‌نهد. دانلد ترامپ دو روز قبل، اعتراض خود به این اجحاف را ابراز کرد.

بنگاه خبری BBC در آخرین گزارش خود در این زمینه به تاریخ 20 اکتبر به قلم «ونسا بارفورد» درست بودن ادعای دانلد ترامپ مبنی براحتمال تقلب بزرگ در انتخابات را تایید کرد. به گفته نویسنده، در نظرسنجی اخیر آسوشیتدپرس مشخص گردید که 70 درصد از جمهوریخواهان معتقدند که هیلاری آنچنان که در حق سندرز تقلب کرد، در حق ترامپ هم تقلب خواهد کرد.

 

بارفورد می‌افزاید: شواهد نشان می‌دهد که تقلب در انتخابات آمریکا تقریبا همیشه تکرار گشته و به امری عادی بدل گردیده است. در سال 2014 بود که «جاستین لویت» استاد مدرسه حقوق لویولا، در بین یک میلیارد عدد رای که بین سالهای 2000 تا 2014 از طریق انتخابات‌های مختلف صادر شده بود، 31 فقره جعل هویت پیدا کرد. همچنین در سال 2012، پایگاه «خبر 21» از 2 هزار و 68 مورد تقلب انتخاباتی که 10 مورد آن مربوط به جعل هویت بود پرده برداشت.

 

 

آمریکا، با پنج سابقه تقلب انتخاباتی در انتخابات ریاست جمهوری و کارشکنی‌های متعدد در انتخابات‌های ایالتی و شورایی و محلی، تقریبا رکوردار تقلب در انتخابات در دنیاست.

اما دکتر «متیو اشتون» استاد دانشگاه ناتینگهام ترنت معتقد است که اگر دانلد ترامپ نتیجه انتخابات را نپذیرد، آمریکا وارد حوزه جدیدی از چالش خواهد شد که اشتون نام آن را گذاشته است «آب‌های ناشناخته». وی در مقاله خود می‌نویسد: «در تاریخ آمریکا سابقه نداشته که یک نامزد انتخاباتی شکست‌خورده، نتیجه را نپذیرد چرا که طبق سنت و پیمان قدیمی تقریبا تبدیل به یک قانون شده است».  

 

این استاد دانشگاه افزود: «وقتی در انتخابات 1960 جان اف کندی در دو ایالت سرنوشت‌ساز تگزاس و ایلینوی نسبت به ریچارد نیکسون تقلب کرد و همین امر موجب پیروزی‌اش در انتخابات شد، نیکسون درخواست بازشماری داد و شواهد باز نشان می‌داد که حق با اوست اما نهایتا پس از سه روز، بخاطر مصلحت کشور طی یک نامه نتیجه را پذیرفت. ال گور در انتخابات 2000 هم پس از چندین هفته کشاکش، به جهت حفظ منافع، اتحاد، و امنیت آمریکا بالاخره نتیجه را علیرغم میل باطنی‌اش پذیرفت. اما قصه ترامپ فرق دارد. او اعتراض می‌کند و تا چندی آمریکا را دچار چالش جدی می‌کند اما در نهایت تحت فشار نتیجه را خواهد پذیرفت. اگر هم فرض بگیریم که ترامپ نتیجه را نپذیرد، آن وقت ابعاد یک بحران داخلی و بی‌آبرویی برای آمریکا در سطح جهانی را می‌توان انتظار داشت».