به گزارش گروه دفاع و امنیت مشرق به نقل از فارس، حوادث يازده سپتامبر توجه بسياري از محققين و روزنامه‌نگاران مستقل را در آمريكا و جهان به خود جلب كرد. هر كدام از اين محققين با توجه به تخصص خود به بررسي علل و نحوه وقوع اين حادثه پرداخته‌اند. "انور مسعود" يكي از روزنامه‌نگاراني است كه در مقاله‌اي در پايگاه تحليلي "وترنز تودي" كه متعلق به افسران بازنشسته آمريكايي است، به بررسي علل وقوع حادثه 11 سپتامبر پرداخته است. وي در اين گزارش با استناد به شواهد و مدارك متعدد و گزارش‌هاي ارائه شده توسط مؤسسات و نشريات مختلف، ادعاي حمله به ساختمان پنتاگون را نفي مي‌كند.
 
* گزارش اجرايي از چه ميزان آسيب به ساختمان پنتاگون حكايت داشت؟

انور مسعود در اين مقاله مي‌نويسد: در ژانويه 2003 ، مؤسسه ملي استاندارد و فناوري دولت آمريكا "گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون " را افشا كرد. در صفحه 35 از اين گزارش آمده است: "طي يك بازرسي از منطقه محصور شده، امتداد خط پرواز هواپيما تا نماي ساختمان نشان‌گر آن است كه هيچ اثري از يك سوم بيروني‌ترين قسمت بال سمت راست هواپيما وجود ندارد. اندازه و موقعيت شكاف واقعي در نماي ساختمان (ازخط ستون 8 تا خط ستون 18) نشان‌دهنده آن است كه در عمل، هيچ قسمتي از دو‌ سوم بيروني‌ترين بال سمت راست و يك‌ سوم بيروني‌ترين بال سمت چپ وارد ساختمان نشده است." شايد يك بوئينگ 757 به ساختمان پنتاگون اصابت كرده و بال‌هاي آن در بيرون از پنتاگون پيدا شده است. اما اين بال‌ها در بيرون از ساختمان نيز پيدا نشده بودند. عكس‌ها و نيز "جيمي مك اينتاير" گزارشگر سي.ان.ان اين واقعيت را تائيد مي‌كنند.
 
در صفحه 36 اين گزارش مي‌خوانيم: "شدت آسيب به نماي ساختمان بسيار كمتر از دم هواپيما بود. ارتقاع دم هواپيما كه تقريباً 45 فوت است، حدوداً با ارتفاع چهار طبقه اول ساختمان برابر بود. آسيب آشكار كه به اندازه حدوداً 25 فوت بالاتر از سطح بوده تنها به بالاتر از دو طبقه پائين ساختمان گسترش يافته است.
موضوع مطرح شده به اين مسئله اشاره دارد، هر چيزي كه به ساختمان پنتاگون اصابت كرده، نمي‌تواند يك بوئينگ 757 باشد.
 
* چه اتفاقي براي بال‌هاي بوئينگ 757  افتاد؟
 
در صفحه 39 از گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون آمده است: "به احتمال زياد، زماني‌كه هواپيما به داخل ساختمان نفوذ كرد، بال‌هاي آن قطع شدند. حتي اگر قسمت‌هايي از بال‌ها پس از اصابت هواپيما به ساختمان سالم باقي مي‌ماندند، بدنه اصلي هواپيما نشان مي‌دهد كه بال‌ها پيش از اينكه هواپيما به اندازه كمي به داخل ساختمان نفوذ كند، قطع شده بودند."
انور مسعود با بيان اينكه اين بال‌ها خارج از ساختمان پيدا نشده بودند، ادامه داد: پيش از اين بسيار آشكار بود كه "گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون" كه از سوي جامعه مدني مهندسين و مؤسسه مهندسي ساختاري آمريكا ارائه شد، و از سوي مؤسسه ملي استاندارد و فناوري دولت آمريكا افشا گرديد، مورد مخالفت گزارش رسمي يازده سپتامبر قرار گرفت.
 
"گزارش پس از عمليات منطقه آرلينگتون" رخداد يك واقعه و حضور "يگان 161 فورت ماير" (مقر نظامي ارتش آمريكا در واشنگتن) را در پنتاگون لحظاتي پيش از اصابت ادعا شده پرواز 77 توضيح مي‌دهد. در ضميمه A از صفحه  A-4 اين گزارش آمده است: "زماني‌كه پرواز 77 به داخل ساختمان وارد شد، كاپيتان "دنيس گيلروي" و اعضاي تيم پرواز وي در نزديكي پنتاگون در پايگاه هلي‌كوپتر حاضر شدند. هواپيماي 161 به‌ دليل فرسودگي لاستيك آتش گرفت و آنها مشغول ريختن كف در باند فرودگاه بودند. "مارك اسكيپر" و "آلن والاس" در زمان برخورد خارج از وسيله نقليه بودند و دچار سوختگي و جراحت شدند... كاپيتان گيلروي كه براي اولين بار محل اصلي سانحه را گزارش داد، فورت ماير را نيز مطلع ساخت."
 
* چرا نيروهاي ويژه براي خاموش كردن آتش، پيش از شروع آتش سوزي به پنتاگون رفتند؟
 
اين گزارش با پرسيدن اين سوال كه آيا فورت ماير واحد 161 براي انفجار بعدي پيش از اصابت ادعا شده پرواز 77 به پنتاگون رفت؟ اضافه كرد: اين پرسش با موضوعاتي كه پيشتر مطرح گرديد موافق بود از جمله، پرسش گزارشگري كه در اخبار كوتاه 12 سپتامبر با عنوان "رئيس، عملا قطعات كوچكي از هواپيما در اطراف محل حادثه در بزرگراه مشاهده شده، آيا مي‌توان گفت كه انفجار هواپيما در زمان برخورد به‌دليل انفجار سوخت آن بوده است؟" مطرح شد يا صحبت‌هاي "آپريل گلوپ" در پرونده 11 سپتامبر مبني بر اين‌كه "وي در آن لحظه تنها توانست كودكش را در بغل گرفته و در مسيري كه به‌دليل نور انفجار روشن شده بود به بيرون حركت كند. هيچ هواپيماي آسيب‌ديده‌اي وجود نداشت و هيچ سانحه سوختگي در هيچ‌جا رخ نداد و فقط آوار و گرد و غبار به چشم مي‌خورد." و گزارش "باربارا هونه‌گر" خبرنگار امور نظامي، در مورد اين‌كه، "در روز 11 سپتامبر چندين مورد غيرمتعارف از جمله باتري كار شده ساعتهاي ديواري كه بين 31/9 تا 32/9 متوقف شده بود، وجود داشت."
ورود يگان 161 فورت ماير به پنتاگون براي مهار آتش پيش از اصابت "پرواز 77" با گزارش رسمي 11 سپتامبر موافق نيست.
 
* تصاوير ثبت شده توسط دوربين‌ها چه صحنه‌هايي را به تصوير كشيدند؟
 
خلباناني كه به‌دنبال كشف حقيقت 11 سپتامبر بودند، اعلام كردند، "فيلمي كه توسط دوربين جلوي درب پاركينگ گرفته شد با ثبت‌كننده اطلاعات پرواز خطوط هوايي هواپيما كه از سوي كميته امنيت حمل و نقل ملي طبق درخواست قانون آزادي اطلاعات منتشر گرديد، مغايرت دارد. "گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون" در صفحه 14 مي‌نويسد: "يك دوربين امنيتي در ساختمان كه در نزديكي گوشه شمال‌غرب ساختمان نصب شده بود تصوير هواپيما را زماني‌كه به ساختمان نزديك مي‌شده، ثبت كرد. پنج عكس (تصوير 3/3 تا 7/3) كه تقريبا از يك‌‌ سوم هواپيما گرفته شد، نزديك شدن هواپيما و گلوله آتش را نشان مي‌دهد كه با برخورد اوليه در ارتباط است."
در صفحه 35 اين گزارش نيز اين‌طور آمده كه "اطلاعات سايت نشان دهنده آن است كه بدنه هواپيما در خط ستون 14 و با زاويه تقريبا 42 درجه با نماي ساختمان يا تا حدودي پايين دومين طبقه به ساختمان برخورد كرد."
بنابراين، طبق انيميشني كه كميته امنيت حمل و نقل ملي و تعدادي از خلباناني كه به‌ دنبال كشف حقيقت 11 سپتامبر هستند، ساخته شد، هواپيمايي را نشان مي‌دهد كه در شمال مقر نيروي دريايي، ولي نه به حالت افقي در حال پرواز است، و براي اصابت كردن با ساختمان پنتاگون ارتفاع زيادي دارد.
 
"جيم پاتر" رئيس كميته امنيت حمل و نقل ملي زماني‌كه با اين مغايرت مواجه شد، گفت: "در مورد اين مغايرت هيچ نظري ندارم."
شاهدان عيني قاطعانه اعلام كردند كه يك هواپيما (كه به اعتقاد آنها پرواز 77 بود) همان‌طور كه در گزارش‌هاي رسمي اعلام شد به جاي آن‌كه در جنوب ايستگاه گاز پرواز كند، در شمال ايستگاه گاز "سيتگو" پرواز كرده و در غرب پنتاگون در جنوب خيابان "جويس" در "كلمبيا پايك" مستقر شد.
نتيجه كار خلبانان اين شد كه "موقعيت طبيعي خاص آرلينگتون و موانعي كه بر سر راه پرواز 77 آمريكا به سمت پنتاگون وجود داشت، اين راه را كاملا غيرممكن ساخت". طبق اظهارات ادعا شده، پرواز 77 بر فراز كلمبيا پايك و برج ارتباطات اداره حمل و نقل ويرجينيا كه در 1143 ياردي غرب پنتاگون واقع است و پيش از اصابت به پنتاگون با سرعت "530 مايل در ساعت" در حركت بود، پرواز مي‌كرد.
آنتن برج اين اداره به ارتفاع 135 فوت از سطح زمين قرار داشت. طبق مطالعات زمين‌شناسي آمريكا، ارتفاع ساختمان پنتاگون از سطح زمين 33 فوت است. اين مسير، پرواز 77 را به جنوب ايستگاه گاز در تقاطع كلمبيا پايك و خيابان جويس و نيز تقاطع كلمبيا پايك با خيابان 27 ويرجينيا متصل مي‌كند. سپس پرواز 77 در حدود 500 فوت از سطح ساختمان پنتاگون به حالت افقي باقي‌ مانده و "تقريبا پايين‌تر از طبقه دوم" در "زاويه حدود 42 درجه" به اين ساختمان اصابت كرد.
 
تقاطع كلمبيا پايك و VA-27 يك مانع به بلندي تقريبا 20 فوت را در مسير ادعا شده پرواز 77 نشان مي‌دهد. بر اساس صفحه 4 "گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون"، اولين عكسي كه از هواپيما گرفته شده براي زماني است كه تقريبا 320 فوت از ديوار غربي ساختمان پناگون فاصله داشت. در مقايسه دو عكس (تصوير 3/3 و 7/3) به اين نتيجه مي‌رسيم، زماني‌كه اولين عكس گرفته شد فاصله بالاي بدنه هواپيما از زمين بيش از حدود 20 فوت نبوده است.
با ناديده گرفتن مغايرت‌ها ميان گزارش رسمي پرواز 77 و ثبت‌كننده اطلاعات پرواز (كه كميته امنيت حمل و نقل ملي از جواب دادن به آن امتناع كرد)، خلبان‌ها اين‌گونه ارزيابي كردند كه نيروي وارده بر بوئينگ 757 با سرعت 34 (Gs) سرعت زميني، براي مثال 34 برابر نيروي جاذبه، در نقطه‌اي بوده كه بايد از پرواز نزولي به حالت افقي تغيير جهت مي‌داد.
 
* پرواز 77 چگونه عازم مقصد شد؟
 
بر اساس گزارش پايگاه تحليلي وترنز تودي، پرواز 77 با وزن تقريبي 5/8 ميليون پوند نمي‌توانست پيش از اصابت به ساختمان به حالت افقي پرواز كند كه در اين‌صورت در تقاطع كلمبيا پايك و VA-27 دچار سانحه مي‌شد. اين تنها براي تكذيب گزارش رسمي "پرواز 77" كافي است چرا كه اين پرواز نمي‌تواند قوانين علمي را نقض كرده باشد.
خلباناني كه به‌دنبال كشف حقيقت 11 سپتامبر بودند ارزيابي ديگري را ارائه دادند مبني بر پايين آوردن ارتفاع "پرواز 77" پايين‌تر از آن چيزي كه ثبت اطلاعات پرواز نشان داد. آنها اين ارتفاع را تا بالاي آنتن اداره حمل و نقل ويرجينيا پايين آوردند.
 
با توجه به اين مورد بسيار محتاطانه، آنها نيرويي با سرعت Gs 2/11 سرعت زميني وارد بر بوئينگ 757 را مورد ارزيابي قرار دادند. (Gs) 2/11 سرعت زميني هرگز در ثبت اطلاعات پرواز نيامده بود. به نوشته آنها، "اين سرعت منجر به جدا شدن قطعات هواپيما از هم مي‌شود. "
اين گزارش با بيان اينكه قرار گرفتن مسير زيان‌بار و مسير پرواز در يك سو غيرممكن است، توضيح داد: با در نظر گرفتن پرواز 77 كه ادعا شده با "زاويه حدود 42 درجه" به ساختمان پنتاگون اصابت كرده، مسير پرواز و مسير زيان‌بار نمي‌تواند به‌طور احتمالي در يك جهت مستقيم قرار گيرند.
بال سمت چپ پيش از آن‌كه بال سمت راست بوئينگ 757 با "زاويه تقريبي 42 درجه" به ديوار غربي ساختمان پنتاگون اصابت كند، به آن ديوار برخورد كرده بود. اين امر باعث شد كه هواپيما به سمت راست تغيير جهت دهد، و مسير زيان‌بار به‌جاي آن‌كه با مسير هواپيما پيش از برخورد (كه به طرز باورنكردني برخورد آن را پذيرفتند) در يك جهت قرار بگيرند، هم‌سو شدند و هواپيما توانست به رينگ C نفوذ كند.
 
بنابراين، تصاوير 2/6 و 6/6 "گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون" نشان مي‌دهد كه مسير پرواز و مسير زيان‌بار (مسير زيان‌بار در "گزارش پس از عمليات منطقه آرلينگتون"، صفحه 23 توصيف شده است) يك خط مستقيمي را به‌وجود آوردند كه اين خط در امتداد خط مركز بدنه هواپيما تا جايي بود كه "دماغه هواپيما به بيروني‌ترين ديوار رينگ C برخورد كرد و شكست.
خط مستقيمي را كه اين دو مسير در تصاوير 2/6 و 6/6 ترسيم كردند، ناقض قوانين علمي است. اين تنها براي تكذيب گزارش رسمي "پرواز 77" كافي است و پرواز 77 نمي‌تواند قوانين علمي را نقض كرده باشد.
بنابراين برچسب "نزديك شدن هواپيما" در دوربين ويدئويي كه همانند دود به سرعت از جلوي دوربين محو شد، نمي‌تواند حتي به‌طور احتمالي يك بوئينگ 757 باشد.
 
*چرا اسناد بودجه ناپديد شده پنتاگون نيز 11 سپتامبر از بين رفت؟
 
انور مسعود در پايان گزارش خود مي‌نويسد: نتيجه گزارش رسمي پرواز 77 كه از سوي يك دوربين امنيتي حمايت شده، نشان‌گر چيزي شبيه دود بود كه به پنتاگون نزديك مي‌شد كه در اخبار كوتاه پنتاگون كه در 12 و 15 سپتامبر ارائه گرديد، در "گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون"، در "گزارش پس از عمليات منطقه آرلينگتون"، در گزارش پليس فدرال كه طي تماس‌هاي تلفني با پرواز 77 داشت و همچنين در گزارش ثبت اطلاعات پرواز كه از جانب كميته امنيت حمل و نقل ملي ارائه گرديد، تكذيب شد.
 
گزارش رسمي پرواز 77، قوانين علمي را تكذيب مي‌كند. پرواز 77 زماني‌كه به‌صورت افقي در حال پرواز بود نمي‌توانست نيروي جاذبه حساب‌شده‌اي را تحمل كند كه پيش از برخورد با ساختمان در حدود 100 يارد بود و با "قسمت بالاي بدنه هواپيما و بيش از حدود 20 فوت از سطح زمين" فاصله داشت. مسير پرواز بوئينگ 757 با سرعت "530 مايل در ساعت" بود كه با "زاويه حدود 42 درجه" به ساختمان پنتاگون اصابت كرد، و نتيجه، مسير زيان‌بار به داخل ساختمان بود كه نتوانست خط مستقيمي را همان‌طور كه در گزارش اجرايي ساختمان پنتاگون ترسيم كردند، به‌وجود آورند.
 
در 10 سپتامبر 2001، "دونالد رامسفلد" وزير دفاع وقت آمريكا اعتراف كرد كه پنتاگون "نمي‌تواند رد 3/2 تريليون دلار را در معاملات پيدا كند. " ادعا شده كه بخشي از پنتاگون كه در 11 سپتامبر 2001 تخريب شده، محافظ ثبت بودجه وزارت دفاع بوده و كاركنان آنجا نيز بر هزينه‌هاي آن نظارت داشتند.