گروه جهاد و مقاومت مشرق- هفته گذشته بود که روزنامه جوان گلایه همسر صبور و ایثارگر سنگر ساز بی سنگر جهاد کشاورزی استان تهران محمد علی سورانی، در خصوص عدم توجه مسوولین این سازمان که روزگاری خود طلائیه دار فرهنگ و ارزش های دفاع مقدس بود را منتشر نمود و در فضای مجازی هم این گفتگو پخش شد. (همسرم 14 سال در تهران مفقود شده بود!).
آش به آن مقدار شور شد که صدای برخی از ایثارگران نیز درآمد. پیرو انتشار این گفتگو آن سازمان مربوطه جوابیهای را برای درج در رسانهها ارسال نمود که جای تعجب داشت. سازمانی که روزگارانی نه چندان دور داعیه دار دفاع مقدس بود و عنوان جهادی بر تارکش میدرخشید و سرداران بزرگی چون شهید حجت ملاآقایی و شهید مهدی عاصی تهرانی کارگزاران این نهاد انقلابی بودند که برای خدمت به محرومین سر از پا نمیشناختند؛ امروز میدان به دست کسانی افتاده که در مراجعه همسر صبور یک رزمنده ایثارگر و جهادگر، این بانوی قهرمان را به گدایی برای رفع مشکلات توصیه میکنند.
در جوابیه سازمان جهاد کشاورزی استان تهران که هفته گذشته رسانهای شد چند نکته قابل تامل است.
اول اینکه رزمنده جانباز و ایثارگر را کارمند و حقوق بگیر خود نمیدانستند در حالی که فیش حقوقی شهریور و مهرماه سال 1395 این رزمنده حکایت از عضویت رسمی و همکاری با این سازمان دارد.
دوم؛ سازمان مربوطه منزل مسکونی در اختیار این خانواده را خانه سازمانی معرفی کرده است. در حالی که بر اساس پیگیرها، این سازمان مالک منزل مسکونی نبوده و خانه مذکور در اختیار پشتیبانی جنگ جهاد استان تهران جهت جمع آوری کمکهای مردمی به جبهه در سالهای دفاع مقدس بوده است و بعد از پایان جنگ تحمیلی مدیران سازمان جهاد کشاورزی استان تهران این منزل را در اختیار ایثارگران قرار میدادند.
سوم؛ درجوابیه سازمان جهاد کشاورزی استان تهران آمده بود که بهای اجاره کارشناسی منزل مذکور دو برابر بهای پرداختی است. حال آنکه طبق مستندات تا شهریور ماه 95 فقط 617400 ریال بابت کرایه منزل با استناد به فیش حقوقی ایثارگر از حقوق وی کسر میشده، در حالی که در فیش مهرماه ایشان که سازمان جهاد کشاورزی استان تهران منکر آن بود عدد 3300000 ریال یعنی 5 برابر ماه قبل افزایش یافته است.
چهارم؛ این سازمان در جوابیه خود همسر صبور و فداکار این ایثارگر را دروغگو خوانده در حالی که با این حقوق اندک، اداره خانواده 5 نفر با همسری که به ضایعه اعصاب و روان دچار است و هزینه درمانیش سرسام آوراست کار بزرگی است و باید به او مدال درایت ومدیریت خانواده اعطا کنند نه اینکه با حرفهای سخیف این رنجدیده را آزار دهند.