پس از اشغال لانه جاسوسی آمریکا، واشنگتن یکسویه ارتباط خود را با ایران قطع کرد و امام(ره) از این کار استقبال فرمود. با تعطیلی لانه جاسوسی آمریکا در تهران ادامه وظایف لانه جاسوسی آمریکا به گردن برخی سفارتخانههای غربی از جمله انگلیس، فرانسه و آلمان افتاد. امروز سفرای هر سه کشور یادشده از مقامات امنیتی و اطلاعاتی هستند اما ظاهراً این کفایت نمیکند، بایستی همه ظرفیت اتحادیه اروپا در این باره تجهیز شود تا آمریکاییها راضی شوند و به اهداف خود برسند.
سند راهبردی اتحادیه اروپا پس از برجام که در حقیقت برجام 2 را کلید میزند، حاوی مسائل فوق العاده مهم است. این سند بیپروا شروطی را برای عادی سازی روابط با ایران تصویب کرده که مصداق احیای لانه جاسوسی آمریکا به نام اتحادیه اروپا در تهران است. برخی از آن شروط بهشرح زیر است:
1 ــ قبول و اجرای "اف.اِی.تی.اف."
2 ــ تضمین امنیت انرژی اروپا با نفت و گاز ایران
3 ــ عدم برخورد با افراد دوتابعیتی (بخوانید طرد تابعیتی)
4 ــ عدم حمایت از محور مقاومت در منطقه بهویژه حزبالله
5 ــ محدود کردن فعالیتهای موشکی
6 ــ کمک به حل بحران سوریه برحسب اراده غرب و آمریکا
7 ــ برگزاری انتخابات آزاد و انجام اصلاحات سیاسی در داخل
اتحادیه اروپا رسماً خواسته انتخابات در ایران بر اساس معیار استانداردهای بین المللی ــ بخوانید اروپایی و آمریکایی ــ انجام شود!
8 ــ اجرای مکانیزمهای حقوق بشر و پاسخ به گزارش احمد شهید، گزارشگر ویژه سازمان ملل (بخوانید گزارشگر ویژه حامی منافقین)
9 ــ آزادی زندانیان سیاسی و آزادی جاسوسهای اروپایی در تهران
10 ــ انجام اصلاحات قضائی، عدم اعدام قاچاقچیان مواد مخدر، تضمین آزادی بیان، حقوق جهانی بشر و آزادیهای اساسی!
خانم موگرینی، رئیس سیاست خارجی اتحادیه اروپا چندی پیش برای اجرایی کردن این سند راهبردی به تهران آمد که در خبرها فقط آمده بود ایشان برای رسیدگی به بحران سوریه به ایران آمده است. اولین حرف او تأسیس دفتر یا بهتر بگوییم سفارت اتحادیه اروپا در تهران بود که متأسفانه اکنون وزارت امور خارجه مشغول رایزنیهایی در مورد کیفیت و کمیت تأسیس آن است.
دستگاه قضائی ایران در اولین واکنش، تأسیس دفتر اتحادیه اروپا را تأسیس لانه جاسوسی برای مداخله در امور ایران تلقی کرد و با آن مخالفت کرد.
قرار است دفتر اتحادیه اروپا تمامی استعداد سفارتخانههای کشورهای اروپایی در تهران را برای جاسوسی و مداخله بهشرح آنچه در سند راهبردی گفته شده تجمیع کند.
قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه گفته است: «کار با اتحادیه اروپا دشوار و از پیچیدگیهای خود برخوردار است. امیدواریم در نشستهای روبهرو و منظم بتوانیم بر چالشهایی که بین ما و آنها وجود دارد، فائق آییم».
«چالشهای پیش رو» و «پیچیدگی» روابط با اتحادیه اروپا چیست؟ «چالش اصلی» و «پیچیدگی» روابط با اتحادیه اروپا برمیگردد به مواضع مداخلهجویانه اتحادیه اروپا و تحقیر دولت و ملت ایران و احیای نوع پیشرفتهای از کاپیتولاسیون! چرا وزارت امور خارجه در این مورد روشنگری نمیکند و با دیپلماسی عمومی، مردم را در جریان امور قرار نمیدهد؟ در سند راهبردی اتحادیه اروپا در پسابرجام، جمهوری اسلامی تهدید شده است که اگر به تعهدات خود در برجام عمل نکند، تحریمها بهسرعت بازمیگردد.
آنها هنوز تحریمها را برنداشتهاند. سفیر جدید ایران در لندن جناب آقای تختروانچی که عضو تیم مذاکره کننده هم بوده است، میگوید: حساب بانکی سفارت ایران در لندن هنوز مسدود است و 2 پوند پول نمیتوانند در لندن جابهجا کنند، آنوقت اتحادیه اروپا سخن از برجام و اجرای یکسویه تعهدات دارد، این واقعاً شرمآور است. در برابر این رفتار تحقیرآمیز متأسفانه دستگاه دیپلماسی ساکت است و پاسخ گستاخیهای آنها را نمیدهد!
روح سند راهبردی اتحادیه اروپا نشان میدهد آنها ایران را یکی از مستعمرههای اروپا میدانند و برای دولت و ملت ما دستورالعمل صادر میکنند. مردم از خود سؤال میکنند: چرا پاسخ گستاخی اتحادیه اروپا داده نمیشود؟ اگر دولت سکوت کرده حداقل مجلس پس از قوه قضائیه در این باره موضع شفاف و روشن بگیرد.
طبیعی است آمریکاییها با روی کار آمدن ترامپ طبل بدعهدی را بلندتر از گذشته به صدا در خواهند آورد. ظاهراً یک تقسیم کاری بین اروپا و آمریکا در خصوص برجام صورت گرفته است. این تقسیم کار به این صورت است:
1 ــ آمریکا در پیشابرجام خیمه بزند.
2 ــ اروپاییها در پسابرجام بهدنبال امتیازات بیشتر باشند.
دولت و دستگاه دیپلماسی باید با مواضع صریح و روشن این بازی را به هم بزنند. ظریف گفته است؛ "گزینههای ما به برجام محدود نیست". او باید بگوید آن گزینهها چیست.
اگر او همچنان سکوت کند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بهنمایندگی از همه ملت باید پاسخ عملی برای این بدعهدی داشته باشد و هرگز قبل از عمل سخنی از آن به میان نیاورد.
دولت و ملت باید آماده باشند اگر برجام را در اروپا و آمریکا پاره کردند ما در ایران حتماً آن را به آتش بکشیم.