به گزارش مشرق، چرخه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ فرانسه؛ عملا از فردا یکشنبه و همزمان با مصاف هفت نامزد «جمهوریخواهان» اصلی ترین حزب اپوزیسیون کشور برای تصاحب عنوان نامزد منتخب، آغاز می شود.
در این میان، سه نامزد شامل «آلن ژوپه» شهردار «بوردو» و نخست وزیر فرانسه در سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷، «نیکلا سارکوزی» رئیس جمهور سابق و «فرانسوا فیلون» نخست وزیر سابق از شانس بیشتری نسبت به سایر رقبا برخوردار هستند.
اگرچه تا چندی پیش، طبق نظرسنجی ها ژوپه تقریبا فاتح بلامنازع این نبرد به شمار می آمد، در حال حاضر، در رقابتی تنگاتنگ با سارکوزی به سر می برد و محبوبیت فیلون هم به شدت روبه افزایش است- امری که پیش بینی نتیجه رقابت فردا را دشوار می کند.
گفتنی است که در رقابت روز یکشنبه، از بین هفت رقیب، دو نفر انتخاب می شوند که مجددا هفته آینده به مصاف یکدیگر می روند تا تنها یکی از آنها در گود باقی بماند.
همه آنها به افزایش امنیت و بالا بردن توان نظامی فرانسه متعهد هستند حال آنکه درباره چگونگی حل چالش های اروپا و مواجهه با «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه اختلاف نظر دارند.
اما، نبرد درون گروهی راستی های فرانسه برای آنکه در مقابل نامزد منتخب حزب حاکم «سوسیالیست» بایستند در همین جا خاتمه نمی یابد و هر یک از سه نامزد اصلی جمهوریخواهان اعم از ژوپه، سارکوزی یا فیلون که دو مرحله مقدماتی را به نفع خود تمام کند، مجددا در ماه میلادی می سال ۲۰۱۷، به مصاف «مارین لوپن» رهبر افراط گرای حزب «جبهه ملی فرانسه» می رود- زنی که این روزها به مدد فضای مهاجر ستیز حاکم بر اروپا و عدم قطعیت ناشی از نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا و «برگزیت» شانس خود را برای اینکه رئیس جمهور بعدی فرانسه باشد از «هیچ» به «ممکن» افزایش داده است.
لوپن که نماینده همان جریان پوپولیستی است که این روزها نیم کره غربی جهان را فراگرفته و به قول بعضی ها با موج عوام فریبانه خود، «دونالد ترامپ» را در آمریکا به قدرت رسانده است، علاوه بر مهاجر ستیزی، خواهان «فرگزیت» جدایی فرانسه از اتحادیه اروپا، نیز هست.
با این حال، همان نظرسنجی هایی که پیروزی ترامپ را بعید می دانستند، با استناد به این مطلب که لوپن برای آنکه رئیس جمهوری فرانسه شود به ۵۰ درصد رای مردمی نیاز دارد حال آنکه در خوشبینانه ترین حالت موفق به جلب تنها ۳۰ درصد این مقدار می شود، خطر زمامداری وی را نادیده می گیرند.
از سویی، ژوپه هم که با وجود تنگ تر شدن حلقه رقابت همچنان به پیروزی خود بر تمامی حریفان راست گرا باور دارد، می گوید: اینجا فرانسه است و من هم «هیلاری کلینتون» نامزد مغلوب انتخابات آمریکا نیستم.
ژوپه در میانه طیف جمهوریخواهان قرار دارد و نسبت به سارکوزی و فیلون تمایلات راست گرایانه کمتری از خود بروز می دهد.
اما، در یادآوری عقاید سارکوزی همین بس که وی به تازگی باز هم نوک پیکان دشمنی را به سمت مسلمانان گرفت و در شعارهای انتخاباتی خود درباره لزوم منع استفاده از روبنده و جنگ خستگی ناپذیر علیه افراط گرایی که به دین مقدس اسلام نسبت می دهد، سخن گفت.
وی خطاب به جوانان مسلمان، مدعی شد: برای ارزش های فرانسه به این کشور مهاجرت کنید و نه صرفا برای برخوردای از مزایای (مجانی) برنامه رفاه اجتماعی!
از همه این گمانه زنی ها که بگذریم، بسیاری بر این باورند که اگر ژوپه بر رقبای هم مسلک خود پیروز شود، احتمالا در مصاف نهایی مقابل نامزد حزب سوسیالست که گمان می رود «فرانسوا اولاند» رئیس جمهور فعلی فرانسه باشد، نیز به پیروزی می رسد. با این اوصاف اگرچه ژوپه در مقایسه با دیگر هم مسلکی های خود افراط گرا محسوب نمی شود، اما جهان که حالا تجربه ظهور ترامپ در آمریکا، قدرت گرفتن اروپا گریزان افراطی در انگلستان، پیروزی راست گرایان در انتخابات صدر اعظمی اتریش، افزایش شعارهای مهاجر ستیزانه کشورهای اروپای شرقی از جمله لهستان و در نهایت تضعیف قدرت های چپ در آمریکای لاتین را از سر می گذراند، باید بیش از پیش آماده سلطه جریان های راست گرا باشد.
این در حالی است که نظرسنجی ها تا به آنجا پیش می روند که نامزد منتخب جناح راست را بی توجه به آنکه چه کسی خواهد بود، کلید دار بعدی کاخ الیزه معرفی می کنند.
در این میان، سه نامزد شامل «آلن ژوپه» شهردار «بوردو» و نخست وزیر فرانسه در سال های ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷، «نیکلا سارکوزی» رئیس جمهور سابق و «فرانسوا فیلون» نخست وزیر سابق از شانس بیشتری نسبت به سایر رقبا برخوردار هستند.
اگرچه تا چندی پیش، طبق نظرسنجی ها ژوپه تقریبا فاتح بلامنازع این نبرد به شمار می آمد، در حال حاضر، در رقابتی تنگاتنگ با سارکوزی به سر می برد و محبوبیت فیلون هم به شدت روبه افزایش است- امری که پیش بینی نتیجه رقابت فردا را دشوار می کند.
گفتنی است که در رقابت روز یکشنبه، از بین هفت رقیب، دو نفر انتخاب می شوند که مجددا هفته آینده به مصاف یکدیگر می روند تا تنها یکی از آنها در گود باقی بماند.
همه آنها به افزایش امنیت و بالا بردن توان نظامی فرانسه متعهد هستند حال آنکه درباره چگونگی حل چالش های اروپا و مواجهه با «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه اختلاف نظر دارند.
اما، نبرد درون گروهی راستی های فرانسه برای آنکه در مقابل نامزد منتخب حزب حاکم «سوسیالیست» بایستند در همین جا خاتمه نمی یابد و هر یک از سه نامزد اصلی جمهوریخواهان اعم از ژوپه، سارکوزی یا فیلون که دو مرحله مقدماتی را به نفع خود تمام کند، مجددا در ماه میلادی می سال ۲۰۱۷، به مصاف «مارین لوپن» رهبر افراط گرای حزب «جبهه ملی فرانسه» می رود- زنی که این روزها به مدد فضای مهاجر ستیز حاکم بر اروپا و عدم قطعیت ناشی از نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ آمریکا و «برگزیت» شانس خود را برای اینکه رئیس جمهور بعدی فرانسه باشد از «هیچ» به «ممکن» افزایش داده است.
لوپن که نماینده همان جریان پوپولیستی است که این روزها نیم کره غربی جهان را فراگرفته و به قول بعضی ها با موج عوام فریبانه خود، «دونالد ترامپ» را در آمریکا به قدرت رسانده است، علاوه بر مهاجر ستیزی، خواهان «فرگزیت» جدایی فرانسه از اتحادیه اروپا، نیز هست.
با این حال، همان نظرسنجی هایی که پیروزی ترامپ را بعید می دانستند، با استناد به این مطلب که لوپن برای آنکه رئیس جمهوری فرانسه شود به ۵۰ درصد رای مردمی نیاز دارد حال آنکه در خوشبینانه ترین حالت موفق به جلب تنها ۳۰ درصد این مقدار می شود، خطر زمامداری وی را نادیده می گیرند.
از سویی، ژوپه هم که با وجود تنگ تر شدن حلقه رقابت همچنان به پیروزی خود بر تمامی حریفان راست گرا باور دارد، می گوید: اینجا فرانسه است و من هم «هیلاری کلینتون» نامزد مغلوب انتخابات آمریکا نیستم.
ژوپه در میانه طیف جمهوریخواهان قرار دارد و نسبت به سارکوزی و فیلون تمایلات راست گرایانه کمتری از خود بروز می دهد.
اما، در یادآوری عقاید سارکوزی همین بس که وی به تازگی باز هم نوک پیکان دشمنی را به سمت مسلمانان گرفت و در شعارهای انتخاباتی خود درباره لزوم منع استفاده از روبنده و جنگ خستگی ناپذیر علیه افراط گرایی که به دین مقدس اسلام نسبت می دهد، سخن گفت.
وی خطاب به جوانان مسلمان، مدعی شد: برای ارزش های فرانسه به این کشور مهاجرت کنید و نه صرفا برای برخوردای از مزایای (مجانی) برنامه رفاه اجتماعی!
از همه این گمانه زنی ها که بگذریم، بسیاری بر این باورند که اگر ژوپه بر رقبای هم مسلک خود پیروز شود، احتمالا در مصاف نهایی مقابل نامزد حزب سوسیالست که گمان می رود «فرانسوا اولاند» رئیس جمهور فعلی فرانسه باشد، نیز به پیروزی می رسد. با این اوصاف اگرچه ژوپه در مقایسه با دیگر هم مسلکی های خود افراط گرا محسوب نمی شود، اما جهان که حالا تجربه ظهور ترامپ در آمریکا، قدرت گرفتن اروپا گریزان افراطی در انگلستان، پیروزی راست گرایان در انتخابات صدر اعظمی اتریش، افزایش شعارهای مهاجر ستیزانه کشورهای اروپای شرقی از جمله لهستان و در نهایت تضعیف قدرت های چپ در آمریکای لاتین را از سر می گذراند، باید بیش از پیش آماده سلطه جریان های راست گرا باشد.
این در حالی است که نظرسنجی ها تا به آنجا پیش می روند که نامزد منتخب جناح راست را بی توجه به آنکه چه کسی خواهد بود، کلید دار بعدی کاخ الیزه معرفی می کنند.
