سرویس سیاست مشرق - حدود یک هفته قبل جواد کریمی قدوسی نماینده مردم مشهد در مجلس شورای اسلامی گفت: «آقای ظریف در جلسه کمیسیون امنیت ملی به اشتباه خود در اعتماد به حرف وزیر خارجه آمریکا اعتراف کرد و تصریح کرد که مسئولیت این اشتباه را می‌پذیرد».[1]

اولین واکنش از سوی بهرام قاسمی سخنگوی وزارت امور خارجه بود که اظهارات آقای کریمی قدوسی را کاملاً نادرست خوانده و اظهار داشت: «نامبرده از قضا در آن جلسه حضور نداشتند و نقل قول ایشان از سخنان وزیر امور خارجه کاملاً نادرست، مخدوش و گزینشی است و به منظور بهره‌برداری‌های خاص تحریر و تنظیم‌شده است».[2] اداره روابط عمومی وزارت امور خارجه نیز اظهارات این نماینده مردم مشهد را «حاکی از بی‌اطلاعی و ناآگاهی و در شکل دیگر آن باز هم ناشی از توهمات و بداخلاقی‌های تکراری و کسل کننده دیگر ایشان» دانست که دیگر چندان قابل اعتناء نبوده و نیاز به تکذیب مجدد هم ندارد.[3]

علیرضا رحیمی نماینده تهران و عضو بنیاد باران[4] هم سخنان کریمی قدسی را کذب محض خواند و گفت: سخنان آقای کریمی قدوسی در مورد حرف‌هایی که آقای ظریف در نشست کمیسیون بیان کرده کذب محض است.[5]

در پی این موضع‌گیری‌های رسمی و غیررسمی علیه اظهارات کریمی قدوسی، زنجیره‌ای‌ها نیز با تأکید بر دروغ‌گو خواندن این نماینده مجلس هجمه گسترده رسانه‌ای را علیه وی آغاز کردند.

در گام بعد رسانه‌های جریان اصلاحات، بر تحریف شدن سخنان محمدجواد ظریف تأکید کردند و آن را کتمان حقیقت عنوان کردند.

یکی از روزنامه‌های زنجیره‌ای اصلاحات با تیتری تهدیدآمیز از سخنگوی وزارت امور خارجه کریمی قدوسی را به کتمان حقیقت متهم کرد.

کریمی قدوسی در واکنش به دروغ بودن اظهاراتش، نمایندگان کمیسیون را به استماع فایل صوتی جلسه مذکور دعوت کرد.

وی گفت: «ما پیگیری کردیم که خبرنگاران هم در نشست حضور پیدا کنند که در نهایت اجازه حضور به اصحاب رسانه داده نشد».[6] عدم حضور رسانه‌ها بهانه مجدد را به روزنامه‌های زنجیره‌ای داد تا به موج سواری خود ادامه دهند.

روزنامه اعتماد بدون توجه به پیگیری کریمی قدوسی برای حضور خبرنگاران، این مسئله را متوجه وی می‌نماید.

علی‌رغم تأیید اظهارات کریمی قدوسی از سوی نمایندگان مجلس شورای اسلامی، همچنان بازار تخطئه وی داغ بود. به همین دلیل وی متن اظهارات و توضیحات وزیر امور خارجه در کمیسیون امنیت ملی در 28 آذر 95 در موضوع نقض برجام را به صورت مکتوب منتشر کرد.

در این متن مکتوب ظریف صراحتاً بر اشتباه خود به دلیل اعتماد به جان کری وزیر امور خارجه آمریکا در موضوع تمدید تحریم‌های موسوم به ایسا تأکید کرده و می‌گوید: «بر اساس توافقی که با آقای کری کردیم و من الآن دارم عرض می‌کنم بیرون نمی‌گم. ولی خدمت شما میگم من اشتباه کردم بر اساس یک توافقی که کردیم ما استراتژی خودمان را کنار گذاشتیم و بر مبنای آن توافق آمدیم آن را اعلام کردیم که تبدیل شد به موضع جمهوری اسلامی. من این را می‌پذیرم من اشتباه کردم عرض کنم به خدمتتان ولی ما اینکار را کردیم، گفتم در طول اجرای برجام هر دفعه ما می‌گفتیم. اعضای تیم آمریکایی محکم می‌گفتند این مخالف برجام نیست. می‌کشاندیم به آقای کری. آقای کری آقای مونیز می‌گفتند ما روشهایی داریم در کنگره در سنا که مانع می‌شویم از تصویب در سنا.»

در همین جلسه محمدجواد ظریف در مورد نگرانی جان کری از واکنش جمهوری اسلامی ایران به نقض برجام می‌گوید: «می‌خواست قول بگیرد که ما کاری نمی‌کنیم گفتم من قول میدم من تصمیم گیر نیستم. می‌توانیم پیشنهاد کنم».[7]

در شرایطی که تا پیش از انتشار متن مکتوب اظهارات محمدجواد ظریف، تیم رسانه‌ای دولت و روزنامه‌های اصلاحات بر بوق دروغ بودن خبر کریمی قدوسی می‌دمیدند، پس انتشار و تأیید مجدد آن از سوی نمایندگان مجلس، جهت‌گیری زنجیره‌ای‌ها به سمت دیگری سوق پیدا کرد و آن‌ها بدون توجه به متن سخنان وزیر امور خارجه، نگران گرا دادن به دشمن شدند.

متأسفانه اتهام "گرا دادن و اطلاع‌رسانی به آمریکا" در حالی به این نماینده مجلس زده می‌شود که محمدجواد ظریف در سخنان خود با صراحت از اعتماد خسارت آمیزش به دشمن می‌گوید و اینکه چگونه با ساده‌دلی باز هم به مقامات آمریکایی قول داده است تا مانع واکنش جدی به نقض برجام شوند.

سؤال اصلی این است که وقتی آمریکا می‌داند ظریف با ساده‌دلی به آن‌ها اعتماد کرده است، دیگر چه ایرادی دارد مردم ایران بدانند وزیر امور خارجه‌شان به‌راحتی و بدون هیچ قیدوبندی، به دشمن درجه یک آن‌ها اعتماد کرده و بر اساس این اعتماد تصمیمات اشتباه و خطرناک گرفته است؟ چرا مردم نامحرم شده‌اند و دشمن محرم؟