به گزارش مشرق، مقام معظم رهبري، حضرت آيت الله خامنه اي، در مناسبت هاي مختلفي بر اهميت توجه به اين دعاي شريف تأکيد کرده اند که در ادامه مي خوانيد:

- «مناجات مأثوره ماه شعبان که روايت شده اهل‌بيت(عليهم‌السّلام) بر آن مداومت داشتند، يکى از دعاهايى است که لحن عارفانه و زبان شيواى آن، با مضامين بسيار والا و سرشار از معارف عالى‌اى همراه است که نظير آن را در زبان هاى معمولى و محاورات عادى نمى‌توان يافت و اساساً با آن زبان قابل ادا نيست. اين مناجات، نمونه کاملى از تضرع و وصف حال برگزيده‌ترين بندگان صالح خدا با معبود و محبوب خود و ذات مقدس ربوبى است. هم درس معارف است، هم اسوه و الگوى عرض حال و درخواست انسان مؤمن از خدا.»

- ياد ماه شعبان و مناجات شعبانيه و معنويات اين ماه و استقبال ماه مبارک رمضان، به ايشان (حضرت امام خميني رحمة الله عليه) حال و معنويت خاصى مى‏داد. (سخنرانى در ديدار با جمع کثيرى از پاسداران، در سالروز ميلاد امام حسين(ع) و روز پاسدار – دهم اسفند 1368)

- نکته‏اى که در ذهنم بود به آقايان بگويم، اين است که دعاهاى خيلى خوبى از طرق شيعه و از اهل بيت روايت شده که واقعاً عاليةالمضامين است و خيلى فوق‏العاده مى‏باشد. من واقعاً به اين دعاهايى که در صحاح و در کتب مختلف، روايت شده، نگاه کرده‏ام؛ هيچ وقت به اين علوّ مضمون در هيچ جا نديدم، مثل همين مناجات شعبانيه‏اى که الان در اين ايام مستحب است خوانده بشود، يا مثل همين دعاى شجرةالنّبوة: «اللّهم صلّ‏على محمّد و ال محمّد شجرة النّبوة و موضع الرّسالة...». دعاهاى خيلى عجيبى است. دلم مى‏خواست که در اين سفر فرصت مى‏شد و اين دعاها را مى‏خوانديد. (بيانات در جلسه توديع با شيخ غلوش و شيخ بسيونى از قراء مصري – يازدهم اسفند 1368)

- مرحوم زمخشرىِ معروف - صاحب تفسير کشاف - در بخشى از کتاب «ربيع الابرار»، ملتقطاتى از ادعيه معاريف علما و زهاد و صحابه و اوليا - از صدر اسلام تا قرن دوم - را آورده است. من آنها را نگاه کردم، بعد با ادعيه‏اى که از امام سجاد و اميرالمؤمنين يا امام حسين(عليهم‏السّلام) مأثور است، مقايسه کردم؛ ديدم که اينها اصلاً قابل مقايسه با آن ادعيه نيست. اين دعاها در بين مردم خيلى رايج و معمول است و مردم آنها را مى‏خوانند و خيلى دوست مى‏دارند. اگر ان‏شاءاللَّه فرصت پيدا بکنيد و دو تا از اين دعاها را - حالا يا بخشى از اين دعاها را، و يا تمام آن را - در وقت مناسبى در اين سفر در استوديوى خوبى بخوانيد، در بين مردم ما خيلى رواج پيدا خواهد کرد. مثلاً مناجات شعبانيه - که بين اهل‏بيت معروف بوده و همه آن بزرگواران آن را مى‏خواندند - مناجات بسيار خوبى است. (بيانات در ديدار با شحات محمّد انور و سيّد متولى عبدالعال از قراء مصري، سوم بهمن 1370)

- کسى نگويد حالا که اردوگاه و ميدانگاه و خط مقدم و قرارگاه تاکتيکى و غيرذلک نيست؛ نباشد. حضرت اميرالمؤمنين براى ما اسوه است. اين اميرالمؤمنين(عليه‏الصّلاةوالسّلام) همان کسى است که دعاى کميل را به کميل‏بن‏زياد ياد داد؛ در حالى که در ميدان جنگ هم نبود. خود او و ياران او، همين دعاى کميل و همين مناجات شعبانيه را با اين همه حال مى‏خواندند؛ در حالى که در ميدانهاى جنگ هم نبودند. ميدان جنگ، يک وسيله است؛ اين وسيله ما را زود مى‏رساند؛ اما حالا که شما رسيديد و ديديد و کشف کرديد، بايد اين حالت را براى خودتان نگه داريد؛ اين معنويت را نبايد فراموش کنيد. هرچه هست، زير سايه همين معنويت است؛ بدون اين معنويت، نمى‏شود يک قدم به صورت موفق برداشت. (سخنرانى در ديدار با فرماندهان و جمعى از اعضاى سپاه پاسداران انقلاب اسلامى و کميته انقلاب اسلامى، مسؤولان دفاتر نمايندگى ولى‏فقيه در سپاه و خانواده‏هاى معظم شهدا – هجدهم بهمن 1370)

- در مناجات شعبانيه مى‏خوانيم: «ما اظنّک تردّنى فى حاجة قد أفنيتُ عمرى فى طلبها منک».(4) آن چيزى که ما عمر خود را براى آن فنا کرديم، چيست؟ آن ان‏شاءاللَّه کسب رضا و مغفرت الهى است؛ اصل کار اين است؛ اين بايد به دست بيايد. (بيانات در ديدار با مسؤولان سازمان تبليغات اسلامى‏ - پنجم اسفند 1370)

- اينها را جوانهاى ما مى‏خوانند؛ اما معنايش را نمى‏فهمند: «الهى هب لى قلباً يدنيه منک شوقه»؛ چقدر از اين‏گونه مناجات‏ها و از اين‏گونه مبانى و از اين حرفهاى عميق در دعاهايى مثل مناجات شعبانيه و صحيفه سجاديه وجود دارد که احتياج هست ما اينها را براى جوان ها بيان و تبيين و روشن کنيم تا بفهمند و با علاقه و عاطفه و شوقى که دارند، بخوانند. (‏‏بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در ديدار اعضاى مجلس خبرگان رهبرى‏- هفدهم شهريور 1384)

- بعضى از مفاهيم جز با زبان دعا و تضرع و گفتگو و نجواى با پروردگار عالم اصلاً قابل بيان نيست. لذا ما در روايات و حتّى در نهج‏البلاغه از اين گونه معارف کمتر مى‏بينيم؛ اما در صحيفه سجاديه و در دعاى کميل و در مناجات شعبانيه و در دعاى عرفه امام حسين و در دعاى عرفه حضرت سجاد و در دعاى ابوحمزه ثمالى از اين‏گونه معارف، فراوان مى‏بينيم. از دعاها غفلت نکنيد؛ به دعاها بپردازيد. دعا هم بکنيد. (بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در ديدار اعضاى هيأت دولت‏‏- هفدهم مهر 1384)

- از همه دعاها بهتر، طلب آمرزش از خداى متعال است. در مناجات شعبانيه آمده است: «الهى ما اظنّک تردّنى فى حاجة قد افنيت عمرى فى طلبها منک». اين حاجت چيست؟ حاجتى که مى‏گويد من همه عمرم را در طلب آن سپرى کردم، عبارت است از مغفرت الهى. آمرزش الهى به معناى اصلاح خطاهاست؛ به معناى جبران کردن ضربه‏هايى است که بر خودمان و بر ديگران وارد کرديم. اگر بشر بجد درصدد اصلاح خطاها و مفاسد باشد، راه خدا هموار خواهد شد و سرانجام بشر، سرانجام نيکى خواهد شد. (بيانات رهبر معظم انقلاب در ديدار کارگزاران نظام- هشتم آبان 1384)

- يکى از برکات ادعيه مأثوره‏اى که از ائمه (عليهم‏السّلام) رسيده اين است که اين دعاها پُر از معارف الهى است. صحيفه سجاديه، دعاى کميل، دعاى مناجات شعبانيه، دعاى ابى‏حمزه ثمالى - و بقيه دعاهايى که وارد شده است - پُر از معارف الهى است که اگر کسى اينها را بخواند و بفهمد، علاوه بر آن ارتباط قلبى و اتصالى که به ذات اقدس الهى و حضرت ربوبى پيدا ميکند، يک مبلغ عظيمى از معارف را هم از اين دعاها فرا مي گيرد. من به جوان ها قوياً توصيه مي کنم که به ترجمه‏ اين دعاها توجه کنند. (خطبه‏هاى نماز جمعه تهران‏ به امامت رهبر معظم انقلاب -21 مهر 1385)

- چقدر من از اين جمله مناجات شريف شعبانيه.. لذت بردم: «الهى هب لى قلباً يُدنيه منک شوقُه و لساناً يُرفعُ اليک ذکرُه (يا صدقُه) و نظراً يقرّبه منک حقّه»؛ خدايا دلى به من بده که شوق و عشق، آن را به تو نزديک کند. عالِم مسلمان اين را مي خواهد؛ نزديکى به خدا، معنويت، اخلاص، صفا. (بيانات رهبر معظم انقلاب اسلامى‏ در ديدار نخبگان جوان- دوازدهم شهريور 1386)

- اگر بخواهيم اين عدالت را اجرا کنيم، قدم اول اين است که ما به کمک الهى اعتماد داشته باشيم و رابطه دل خودمان را با خدا محکم کنيم؛ اينجا مي رسيم به مسأله دعا، عبادت، تضرّع، مناجات و توسّل باللَّه.. اين ايام عبادت را - اين ماه رجب را، ماه شعبان را و بالاتر، ماه رمضان را - دست کم نبايد گرفت. ما اگر بخواهيم در ميدان هاى زندگى، آن راه مستقيم و صراط قويمى را که اسلام به ما نشان داده است با قدرت طى کنيم، احتياج داريم که رابطه‏مان را با مبدأ اعلى، با حضرت بارى‏تعالى محکم کنيم. اين رابطه با دعاست، با نماز است، با اجتناب از گناه است؛ لذا شما ببينيد اميرالمؤمنين - آن مرد شجاعِ استوارِ قوى‏اى که شجاعت او در ميدان جنگ جزو مشهورات عالم است که هيچ کس در او اختلاف ندارد - او وقتى در محراب عبادت قرار مي گيرد، «يتململ تململ السّليم»، مثل مارگزيده به خود مى‏پيچد؛ اشک مي ريزد؛ گريه مي کند؛ پيشانى به خاک مى‏سايد. دعاى کميل و اين مناجات شعبانيه‏اى را که منسوب به اميرالمؤمنين است نگاه کنيد؛ ببينيد چه تضرّعى مي کند اين انسان بزرگ و والا در مقابل پروردگار! اين براى ما درس است. من خدا را شاکرم که مى‏بينم مردم ما و بخصوص جوانان ما، دلشان به سمت معنويت، به سمت خدا، به سمت دعا و به سمت تضرع متمايل است. (ديدار اقشار مختلف مردم – بيست و ششم تير 1387)

- بايد ما از اميرالمؤمنين اين را درس بگيريم؛ ياد خدا و توجه به ذکر و مناجات الهى، مهمترين علاجى است که اميرالمؤمنين براى اين کار دارد. ما بايد اين شبها، اين روزها و اين دعاها را قدر بدانيم. توجه به اين دعاها، تذکر مضامين اين دعاها خيلى ارزش دارد؛ اگر قدردانى کنيم. اينها علاج درد درونى ماست که متأسفانه آحاد بشر در همه دوران ها به آن مبتلا بوده‏اند. بايد هرچه ميتوانيم اين بيمارى، اين درد بزرگ، اين ضايعه - دلبستگى به دنيا - را در خودمان کم کنيم. توجه به خداى متعال و تذکر عظمت پروردگار يکى از راه‏هاست. لذا شما دعاهاى اميرالمؤمنين را نگاه کنيد؛ پرشورترين دعاها همين دعاهاى اميرالمؤمنين است. البته ادعيه‏ رسيده از معصومين (عليهم‏السّلام) همه پرمغز، پرمضمون از لحاظ سوز و گداز عاشقانه و عارفانه است و غالباً در حد عالى، منتها جزو بهترين ها يا شايد بهترين ها، اين دعاهائى است که از اميرالمؤمنين (عليه الصّلاة و السّلام) رسيده است. همين دعاى کميل يا دعاى صباح يا دعاى مناجات شعبانيه، که من از امام (رضوان اللَّه عليه) يک وقتى پرسيدم که در بين اين دعاها شما بيشتر به کدام علاقه داريد، ايشان گفتند دعاى کميل و مناجات شعبانيه. هر دو از اميرالمؤمنين (عليه الصّلاة و السّلام) است. اين راز و نياز و سوز و گداز اميرالمؤمنين و هم مناجات هاى آن بزرگوار، حقيقتاً گدازنده است براى کسى که توجه داشته باشد و من خواهش مي کنم جوانان عزيز ما سعى کنند معانى اين کلمات و اين فقرات را در اين دعاها مورد توجه قرار بدهند. الفاظ دعا، الفاظ فصيح و زيبايى است؛ ليکن معانى، معانى بلندى است. در اين شبها با خدا بايد حرف زد، از خدا بايد خواست. اگر معانى اين دعاها را انسان بداند، بهترين کلمات و بهترين خواسته‏ها در همين دعاهاست. (خطبه‌هاي نماز جمعه تهران- سي ام شهريور 1387)