به گزارش مشرق، کمیته فراملی کردن ورزش باستانی زورخانه‌ای در سال 1380 ایجاد و بر آن مبنا فدراسیون بین‌المللی ورزش‌های زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی، IZSF در تاریخ 20 مهر ماه 1383در تهران، محل آکادمی ملی المپیک و پارالمپیک جمهوری اسلامی ایران تاسیس شد.

پروندهٔ ثبت جهانی آیین‌های پهلوانی و زورخانه‌ای به کوشش ایران و با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری نیز انجام شد و آیین‌های پهلوانی و زورخانه‌ای در تاریخ 25 آبان 1389 برابر با 16 نوامبر 2010 در فهرست میراث معنوی یونسکو از سوی ایران به ثبت جهانی رسید.

هفته گذشته سایت رسمی بازی‌های کشورهای اسلامی که قرار است سال آینده در کشور آذربایجان برگزار شود، رشته زورخانه‌ای و کشتی پهلوانی را مربوط به آذربایجان دانسته بود که بر اساس نامه‌نگاری‌هایی که از سوی فدراسیون بین‌المللی زورخانه‌ای صورت گرفت، کمتر از 24 ساعت، این سایت اشتباه خود در خصوص رشته ورزشی پهلوانی و زورخانه‌ای را اصلاح کرد و این ورزش را متعلق به ایران دانست.

نکته جالب در این مورد این بود که طبق اساسنامه فدراسیون بین المللی زورخانه‌ای، رئیس فدراسیون باید ایرانی باشد (هم‌اکنون رئیس این فدراسیون محسن مهرعلیزاده است) و همین امر موجب شد ضریب نفوذ ایران در این موضوع به اندازه‌ای بالا برود و کمتر از 24 ساعت آذربایجا‌نی‌ها به اشتباه خود پی ببرند و سایت بازی‌ها اشتباه خود را اصلاح کند. در واقع این کار انجام شد تا کسی نتواند ورزش زورخانه‌ای را به نام خود مصادره کند. مشابه این اتفاق اما در رشته چوگان رخ داد.

11 آذرماه 92 در هشتمین اجلاس کمیته یونسکو که با حضور 600 نماینده از 95 کشور جهان برگزار شد،  با رای گیری از نمایندگان کشورهای شرکت کننده، چوگان به نام آذربایجان به ثبت شد و غفلت مدیران ورزش ایران در آن برهه موجب شد این ورزش باستانی ایران کهن به نام یک کشور دیگر ثبت شود. این در شرایطی بود که هوشیاری مسئولان ورزش زورخانه‌ای در روزهای گذشته از تکرار یک اتفاق تلخ برای ورزش‌ ایران جلوگیری کرد. هوشیاری که در ماجرای ثبت ورزش چوگان به نام آذربایجان صورت نگرفت و حالا ورزش تاریخی و باستانی ایران به نام یک کشور دیگر ثبت شده است.

اگر مسئولان کشور، چوگان را حمایت می‌کردند و پیش از اینکه خارجی‌ها فدراسیون این ورزش ایرانی را درست کنند، آن را مانند فدراسیون بین المللی زورخانه‌ای بنا می‌کردند، دیگر کارشکنی‌های آذربایجانی‌ها و کشورهای خارجی اثری نداشت و می‌توانستیم در جهان ادعا کنیم که  صاحب دو ورزش اصیل با بیش از 3000 سال قدمت هستیم.

امیدواریم مسئولان ورزش کشور نیز از تنها ورزش (زورخانه‌ای) ثبت شده ایران در یونسکو و جهان حمایت بیشتر و در جهت رشد و ارتقای این ورزش در سطح جهان کمک کنند.