به گزارش مشرق، گفته بود «من آمدهام که این دولت را کنار بگذاریم، حتی اگر رئیس جمهور نشوم» این فصل الخطاب اظهارات قالیباف در رقابتهای انتخاباتی بود. او از همان ابتدا مسیر خود را مشخص کرده بود. هدف اصلی کنار گذاشتن 4 درصدی ها بود. او آمده بود حقایق را آشکار و کارنامه ضعیف دولت مدعی، کم کار و پر توقع را به چالش بکشد. او احساس تکلیف کرده بود بیاید و به نفع مردم و منافع ملی حرف بزنند، فریاد سر دهند و همه انتقادات را هم به جان بخرند.
قالیباف با حضورش چنان موجی از امید در مردم و چنان ترسی در دولتیان ایجاد کرده بود که تحلیلگران قسمت عمدهای از وقت خود را صرف آرا و نظرات محمد باقر قالیباف کرده بودند.
او از سامانه کارانه گفت، امید را در دل میلیونها جوان بیکار کشور ایجاد کرد. او از سامانه مسکن گفت؛ موجی از نشاط بین مستاجران به راه افتاد و مراجعات بی سابقه به این دو سامانه، دولتمردان را به وحشت انداخت. سایتهای قالیباف یکی پس از دیگری فیلتر شدند، اما گویی او همیشه یک قدم از دولت پیر و خسته جلوتر بود. سایتها و کانالهای دولت چه داخلی و چه خارجی، پر شده بود از جوابیهها و واکنشها به اظهارات و برنامههای دکتر قالیباف. در این بین مردم از خود یک سؤال میپرسیدند دولت تدبیر و امید تا به حال کجا بوده؟ حضور قالیباف فضای صوری فعلی را در هم شکسته بود و ترس از تک دورهای شدن را برجان طرفداران دولت انداخته بود. او ثابت کرد که در راستای حقوق مردم نباید لکنت زبان داشت و آنجا که بحث منافع مردم است، باید فریاد زد. باید بدون تعارف در مقابل اشرافیت ایستاد و هر جا که لازم است و منافع ملت اقتضا میکند، به پشتوانه اخلاق راه را برای دیگران باز کرد.
اما روز گذشته فضای انتخابات ایران تحت تأثیر یک شوک بزرگ بود. اعلام خبر کناره گیری قالیباف از انتخابات به نفع سیدابراهیم رئیسی. قالیباف هر چند در نظر سنجیها از ابراهیم رئیسی جلوتر بود، اما یک هماهنگی برای رسیدن به اهداف متعالیتر باعث شد او یک تصمیم بزرگ اتخاذ کند. البته فراموش نکنیم، هیجان رسانههای معاند از کنار گیری قالیباف، بزرگ منشیاش را که حتماً از بزرگی شخصیتش نشأت میگیرد، به خوبی نشان میدهد.
روزگذشته طرفداران رئیس جمهور مستقر، به ظاهر از کناره گیری دکتر قالیباف خشنود بودند، آنها این موضوع را به جامعه مخاطب خود القا کردند که پیروز انتخابات هستند؛ اما این همه ماجرا نیست. فراموش نکنیم در خلال مناظرهها وقتی حسن روحانی وارد خطوط قرمز نظام شده بود، همه محرومان منتظر بودند تا محمد باقر قالیباف،یکی از داشتههای خود را رو کند تا فضاسازی جریان باطل را در هم بشکند. اتفاقاً همین طور هم شد، امروز طرفداران روحانی نمیدانند با رسوایی رانت زمین ویلایی او چه باید کرد.
امروز نباید فراموش کرد که اقشار بزرگی از مردم نسبت به دولت مستقر رویکرد منتقدانه دارند و به هیچ عنوان راضی به ادامه دولت حسن روحانی نیستند اما مشکل مهمی که در این بین وجود داشت، این بود که مردم نمیدانستند که در مقابل رأی منفی به روحانی باید از کدام کاندیدا حمایت کنند. همین جا بود که قالیباف یک تصمیم بزرگ گرفت و تصمیمش بر این شد که در کنار ابراهیم رئیسی، از دولت اشراف انتقاد کند تا راه برای دولت کار و کرامت به نفع مردم باز شود.
نیروهای انقلاب این روزها بیش از هر چیز دغدغه مردم را دارند؛ غصهدار سفرههای کوچک مردم و شرمنده چشمان بیکاران شدهاند. ادامه وضع موجود یعنی غصه بیشتر، یعنی شرمندگی بیشتر. حالا تصمیم قالیباف یک انرژی منسجم برای مقابله با رانت، فساد و اشرافی گری شده است. در این بین قرار نیست نیروهای انقلابی و فساد ستیز، منفعل و گوشهنشین، ضعیفتر شدن مردم را ببینند و فقط افسوس بخورند. انقلابی، کسی است که راهحل دارد و بنبست ندارد. راهحل، اتحاد است!
درصد قابل توجهی از رأی دهندگان همچنان در تردیدند و عبور از این تردید با اتحاد شدنی است! قالیباف بزرگمنشانه ساز و کار اتحاد را پذیرفت تا زمینه ساز ظهور دولت ضد فساد را آماده کند.
اخلاق گرایی قالیباف در راستای منافع مردم درس بزرگی به مردان سیاست ایران داد. مهمترین میراث قالیباف خط شکنی و کار جهادی است. این بار نیز خط شکن جبههها خط شکن خودخواهیها و منیت ها شد و برای مردم تا به نفع مردم وضعیت موجود تغییر کند. او این میراث را از خود برجای گذاشت که برای رسیدن به یک هدف واحد باید ازخودگذشتگی و وحدت کرد. او از خود گذشته تا به ما برسیم به جنبش 96 درصدی. او برای اولین بار سنگ بنای وحدت بین نیروهای انقلاب را بنا گذاشت برای رسیدن به پیروزی و این تصمیم چون خونی تازه در شریانهای جریان انقلابی برای خدمت به مردم و محرومان خواهد بود. #درود_بر_قالیباف #سلام _بر_ رییسی
منبع:صبح نو