به گزارش مشرق، انگار داستان سبد کالا دادن در دولت حسن روحانی تمامی ندارد و این سنت عجیب و غریب و پرحاشیه در دولت دوازدهم هم تداوم خواهد یافت. روز گذشته علی ربیعی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت تدبیر و امید در گفتگو با یکی از خبرگزاری‌های دولتی اعلام کرد که دولت قصد دارد برای ماه مبارک رمضان به مردم سبد کالا بدهد. اما نکته‌ای که در بررسی جزئیات صحبتهای ربیعی بیش از همه توجه همه را به خود جلب می‌کرد جزئیات این سبد کالایی بود. جزئیاتی که تقریبا از مرحله اول سبد کالا ثابت مانده و البته به نظر می‌رسد چندان هم در رساندن دولت به هدف خود یعنی فقرزدایی و کاهش اختلاف طبقاتی کارساز نبوده است.

وزیر کار دولت روحانی دیروز اعلام کرد که در سبد کالای این دوره قرار است برای خانوارهای یک نفره حدود  30 هزار تومان، دونفره 60 هزار تومان و خانوارهای 3 نفره به بالا به ازای هر نفر 10 هزار تومان به مبلغ 30 هزار تومان اولیه افزوده می‌شود که در نهایت تا سقف  120 هزار تومان کالا دریافت خواهند کرد.

این اعداد و ارقام در شرایطی از سوی علی ربیعی اعلام شد که انگار وزیر کار و سایر تدوین کنندگان سبد کالا در وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از قیمت سبد کالای مصرفی مردم خبر ندارند. در روزگاری که قیمت گوشت کیلویی نزدیک 50 هزار تومان، برنج ایرانی 16 هزار تومان، مرغ کیلویی 8 هزار تومان، حبوبات 12-7 هزار تومان و... است معلوم نیست که پرداخت 30 هزار تومان سبد کالا به ازای هر نفر قرار است چه گره‌ای از مشکلات نیازمندان و دهکهای پایین جامعه را برآورده کند؟

البته این اولین بار نیست که دولت روحانی در اعطای سبد کالا این چنین بی‌تدبیری به خرج می‌دهد. دولتمردان تدبیر و امید از همان چهار سال پیش سبد کالا را با حاشیه‌ها و مشکلات زیادی توزیع کردند به طوری که در توزیع اولین دوره سبد کالا که توسط وزارت صنعت، معدن و تجارت اتفاق افتاد شاهد صفهای طویل مردمی و حتی لکه دار کردن عزت نفس آن‌ها بودیم.

دولت روحانی در ادامه توزیع سبد کالا برای جبران افتضاح دوره اول تصمیم گرفت چراغ خاموش و تنها برای عده خاصی سبد کالایی اختصاص دهد. متولی سبد کالا هم از وزارت صنعت به وزارت تعاون انتقال یافت. با این حال مسئولان وزارت تعاون هم با در نظر گرفتن رقمهای بسیار نازلی برای سبد کالا تنها در حد رفع تکلیف عمل کردند و نتواستند به اهداف اولیه این طرح دست پیدا کنند. واقعا سوال این است آیا دوستان دولت یازدهم فکر میکنند با پرداخت 30 هزار تومان بن کالایی به ازای هر نفر چه قدر میتوانند شکاف طبقاتی را کاهش دهند؟ آیا اینگونه و با این اعداد میخواهند فقر مطلق را از بین ببرند؟