به گزارش مشرق؛ حدود یک هفته از حوادت منچستر و لندن می‌گذرد! عمکرد فعالانه مسئولان شهری و رسانه‌های انگلستان در مواجه با این حوادث بسیار جالب توجه بود.

فکر کنید هدف تروریست ایجاد ناآرامی و دلهره بین مردم باشد، ولی شما از همین در جهت عکس استفاده کنید و نشان بدهید وحدت و انگیزه ما بیشتر می‌شود.

شعار محوری مردم در برابر این حوادث We Stand Together (ما کنار هم ایستاده‌ایم) انتخاب شد. صبح و شب مراسم‌های مختلف و اثرگذاری با حضور مردم در محل این حوادث انجام میشد و هر نقطه‌ای که حادثه در آن رخ داده بود، یادمان‌هایی ایجاد شد تا آیندگان بدانند که در چنین مکانی چه اتفاقاتی برای مردم شهرشان افتاده است.

قشرهای مختلف مردم با حضور در این یادمان‌ها با اهدای گل و شعرخوانی دسته جمعی اشک‌آلود صحنه‌های فراموش نشدنی تصویر کردند.

یکی از سوژه‌هایی که بسیار به آن پرداخته شد فرد بی‌خانمانی بود که در حادثه به کمک یک دختر مجروح رفته بود. رسانه‌های انگلستان یک قهرمان بلامنازع از او ساختند. چند روز بعد خبر دیگری منتشر شد که یک فرد بی خانمان، با همه ۴۰ پوند کمکی که دریافت کرده است برای قربانیان حادثه گل خریده و به محل یادمان اهدا کرده است.

آقایان صداوسیما و مسئول قطعا ما قائل به کپی کاری صرف از انگلستان یا هر کشور دیگری نیستیم. ولی شما باید با شعور رسانه‌ای و با نگاه فرهنگی (نه صرفا امنیتی) به وظیفه خود عمل کنید.

آن باغبان مظلومی که در حرم امام به شهادت رسیده کیست؟ چرا تا الان چیزی از او نگفتید! از او مظلوم‌تر در این میانه کیست؟ سراغ خانواده‌اش بروید به مردم ایران نشان‌شان بدهید. مجسمه‌اش را در همان محل شهادت بسازید تا سال‌های بعد گروهی پیدا نشوند بگویند چرا قاتلان‌شان را مجازات کردید.

می‌دانید یکی از پربازدید ترین مطالب بعد از حادثه‌های انگستان، فیلم صحبت‌های مادر یکی از قربانیان بوده است؟

چند روز بعد از حادثه منچستر، در این شهر مسابقه دوی ماراتن برگزار شد و شرکت‌کنندگان با چشمانی اشکبار به یاد قربانیان حادثه دویدند تا رسانه‌ها، حضور زندگی و احساس را در این شهر به همه دنیا مخابره کردند.

بدون شک و تردید مردم ایران بسیار با احساس‌تر و همراه‌تر از مردم انگلستان هستند. اما برنامه مردم تهران و ایران برای امشب چیست؟ مردم ایران می‌خواهند امشب سیلی بزنند در گوش داعش و پدر جد داعش... چه کنند؟ برنامه چیست؟

هنرمندان و نخبگان نقش مهمی دارند. از حضور در بیمارستان و عیادت از مجروحان تا...

مطمئن باشید اگر چنین حادثه‌ای در آمریکا رخ داده بود، یک قهرمان درجه یک ازش درمی‌آوردند و تا سه ماه آینده می‌توانستید فیلم آن را در تمام سینماهای جهان تماشا کنید.

**فرنگ نوشت