به گزارش مشرق، آگهی‌های دیوار را زیر و رو می‌کنم تا شاید وسیله‌ی مورد نیازم را بیابم اما یک آگهی توجه‌ام را جلب می‌کند.سریع از ذهنم می‌گذرد«سرکاریه»، مگر می‌شود یک پزشک بیمارانش را رایگان ویزیت کند؟ چرا ننشیند توی مطبش و حق طبابتش را نگیرد؟ چه دلیلی وجود دارد که یک خانم دکتر برای مداوای بیماران به مسجد برود؟ تماس می‌گیرم و پیگیری می‌کنم، قرار ملاقات می‌گذارم و خودم را پنجشنبه عصر به پایگاه بسیج مسجد مصطفی خمینی(ره) می‌رسانم آنجاست که متوجه می‌شوم آگهی دیوار "سرکاری" نیست. «خانم دکتر دباغیان» با مهربانی نشسته است توی یک اتاق و بیماران سالمند، یتیم و شاید مستمند را مداوا می‌کند.آن لحظه است که مهربانی را زیر پوست شهرم می‌بینم.
بیماری دختر سه ساله‌ام را از من گرفت
خانم دکتر الهام دباغیان در شهر قم به دنیا آمده و روزهای زندگی‌اش را در جوار حرم عمه‌سادات می‌گذراند. مگر می‌شود همسایه بی بی باشی و کرمش را ببینی اما درس کریم بودن نیاموزی؟ خانم دکتر دباغیان می‌گوید:«پزشک عمومی هستم، همیشه وقتی رنج و نداری مردم را می‌دیدم قلبم می‌لرزید، یکی از دلایل پزشک شدنم خدمت به مردم بود.اما جرقه طرح ویزیت رایگان بر می‌گردد به فوت دخترم.دخترم سه سال داشت، خیلی ناگهانی بر اثر ابتلا به یک نوع آنفولانزا در عرض چند روز از پا افتاد، تا به خودم آمدم او را به واسطه بیماری از دست داده بودم.بعد از آن اتفاق روزهایم به گریه و شب‌هایم به یادآوری خاطراتش می‌گذشت.انگیزه نداشتم و افسرده شده بودم.تا اینکه طرح ویزیت رایگان به ذهن من و همسرم رسید.ما می‌خواستیم با این طرح قدمی برداریم،تا کسی توی شهر به خاطر نداشتن توانایی مالی از رفتن به دکتر و مداوا شدن محروم نماند.می‌خواستیم با این کار مرهم درد بچه های یتیم، سالمندان و هرکسی که نیاز به درمان و کمک دارد، اما پولی ندارد باشیم تا جبرانی باشد برای سختی‌های که می کشند.نمی‌خواستم هیچ خانواده‌ای به خاطر نبودن پول عزیزشان را از دست بدهند، خیلی از بیماری‌ها اگر درمان نشوند کشنده‌اند.البته این طرح تسکینی برای قلب داغدار من هم بود.آرام می‌شدم و کمتر فکر و خیال می‌کردم و روحیه‌ی از دست رفته‌ام را به دست می‌آوردم»
فضای مجازی در اطلاع رسانی کمکمان کرد
اوایل فروردین ماه 96 بعد از هفته‌ها فکر و بررسی خانم دکتر دباغیان و همسرشان برای اجرای این طرح اقدام می‌کنند. خانم دکتر ساکن محله‌ای که در آن ویزیت رایگان انجام می‌دهد نیست او می‌گوید: «خانه‌ی مادربزرگم همین حوالیست.از بچگی با فضا و مردم این محل آشنایی دارم.وقتی تصمیمان را برای اجرای طرح ویزیت رایگان با اقوام درمیان گذاشتیم، همه تشویقمان کردند، البته مشوق اصلی من همسرم بود.پسرعموی من در پایگاه بسیج مسجد فعال هستند به همین خاطر برای محل برگزاری طرح یا به اصطلاح مکان مطب اتاقی در پایگاه را پیشنهاد دادند.من هم پذیرفتم.قرار شد پنجشنبه ها از ساعت 4 تا 6 در پایگاه بسیج مسجد حاضر شوم» بعد از مشخص شدن مکان، مشکلی که وجود داشت اطلاع رسانی به مردم بود.خانم دکتر تصمیم نداشت فقط مردم «هنرستان» را رایگان ویزیت کند، پس برای اطلاع دادن به مردم قم باید راهی را انتخاب می‌کردند که در دسترس اکثریت باشد.آقای دباغیان، پسرعموی خانم دکتر می گوید:«ابتدا توی مسجد اعلام کردیم، استقبال خوب بود اما کافی نبود، بعد شروع کردیم به اطلاع رسانی توی خیابان و آگهی زدن به در و دیوار.اما بیشتر از همه فضای مجازی کمکمان کرد، توی کانال‌ها و گروه‌های تلگرامی، توی سایت دیوار آگهی زدیم، می‌خواستیم مردم مطلع شوند که الحمدلله نتیجه خوب بود».بعد از تلاش‌ها و پیگیری‌های لازم سرانجام پایگاه بسیج مسجد که تا آن روز شاهد فعالیت‌‌‌های قرآنی و ورزشی و فرهنگی بود لبخند مردمی را نظاره نشست که برای مداوا آمده بودند و زیرلبی برای مجریان طرح دعا می‌کردند.
پنجشنبه اول بیش از 40 نفر مراجعه کننده داشتیم
بعد از اطلاع رسانی‌های فراوان به مردم خبر رسید که پنجشنبه‌ها می‌توانند جای پرداخت ویزیت‌های بالا، رایگان درمان شوند.حدود ساعت سه و نیم بود که مراجعه کنندگان از راه رسیدند، از قبل برای ساعت مقرر نوبت داده شده بود.غالب بیماران سالمندان بودند اما تعداد کودکانی که همراه مادر آمده بودند و از لباس‌ها و ظاهرشان معلوم بود وضعیت مالی مطلوبی ندارند هم کم نبود، دعاهای زیرلبی پیرزن‌ها توام با ناله از درد و بیماری شنیده می شد یکی می‌گفت:«خدا خیرش بده.برای یه دکتر عمومی باید سی تومن ویزیت بدم.یکی از همسایه‌ها خبرشو بهم داد.می‌گفت از مسجد شنیده، خیر از جوونیش ببینه انشالله.من سر همین خرج و برجا خیلی وقته زانوم درد می‌کنه اما دکتر نمی‌رم."خانم دکتر دباغیان می‌گوید:«من از مشکلات مردم سوال نمی‌پرسم، اما از وضع ظاهرشان مشخص است که از مشکل مالی رنج می‌برند، دعاهای زیادی شنیده‌ام و این دعاها حتما در زندگی من تاثیر می‌گذارد، دعا همیشه و از زبان هر کسی خوب است، این روزها حس می‌کنم حال بهتری دارم.هفته‌های اول مراجعه کننده زیاد بود اما الان میانگین در دو ساعت، ده الی پانزده نفر بیمار را ویزیت می‌کنم»
مسجدهای دیگر هم متقاضی این طرح هستند
زمانی که با خانم دکتر صحبت می‌کنم و از ادامه کار می‌پرسم می‌گوید:« الان حدود چهارماه است این طرح را شروع کرده‌ایم اما قرار نیست بعد از مدتی فراموش و کنار گذاشته شود.تا جایی که توان و قدرت داشته باشم این طرح را ادامه می‌دهم.» وجود چنین طرح‌های مردمی و خودجوش همیشه بازدهی و استقبال خوبی داشته است، مردم نیازمند و افرادی که چشم امید به یاری دیگران دارند کم نیستند، شاید دو ساعت از وقت یک پزشک آنقدر ارزشمند باشد که او از صرف کردن آن برای قشر ضعیف شهر ابا کند اما کم نیستند پزشکان دریا دل و مهربانی که از منافع خود به خاطر کمک به همنوع می گذرند، مانند دکتر دباغیان که می‌گوید:«بعد از اطلاع پیدا کردن مردم از این طرح تشویق‌های زیادی بود که به من انگیزه می‌داد، اما به تازگی درخواست‌های مطرح شده که اگر خدا بخواهد قصد انجام آن را دارم، مساجد دیگر در محله‌های دیگر هم درخواست داده‌اند تا طرح ویزیت رایگان را به صورت چرخشی در همه جای شهر اجرا کنیم» با اجرای این طرح در مساجد محله‌های مختلف مطمئنا اتفاق های بسیار خوبی رخ خواهد داد، مطمئنا سالمندان و ایتام زیادی برای شادی و آرامش روح دخترک خانم دباغیان دعا خواهند کرد، مطمئنا این دعاها آرامش و احساس خوشبختی را به زندگی خانم دکتر خواهد بخشید، مطمئنا خدا با شنیدن دعای بندگانش لبخند خواهد زد و بهترین پاداش‌های دنیوی و اخروی را نصیب خانم دکتر و همه‌ی کسانی که قدمی برای اجرای این طرح برداشته‌اند خواهد کرد، امام صادق(ع) می‌فرماید:« هر مسلمانی که نیاز و حاجت مسلمانی را برطرف نماید خدای متعال به او می‌فرماید: اجر و ثواب تو بعهده من است و به کمتر از بهشت برای تو راضی نخواهم شد».انسان‌های خیّر مانند دکتر دباغیان کم نیستند و شاید شنیدن ماجرای دریادلی شان مقدمه‌ی باشد برای ما، برای شروع یک کارخیر در حد توانمان.
