سرویس سیاست مشرق - چندی است که در خصوص مدیریت شهری کلان‌شهرهایی مانند تهران صحبت‌های قابل تاملی زده می‌شود که دقیقا بازگشت به سیستم و ساختار ارباب رعیتی است تا شهروندسالاری. در نظام ارباب رعیتی، رعیت در خدمت اشرافیت و خان‌ یا همان طبقه ثروتمند است اما در نظامی که شهروند در آن قرار داد هر فردی دارای حقوقی است که باید جامعه و مسئولان به آن احترام بگذارند.

اما اینک که مدیریت شهری مانند تهران به دست اصلاح‌طلبان افتاده آنان ایده مدیریت طبقاتی و جداسازی مردم از یکدیگر را مطرح می‌کنند که بسیار خطرناک و غیرحقوقی است. جالب اینجاست که این نوع سخنان از زبان کسانی بازگو می‌شود که حامی دولتی هستند که چندی پیش منشور حقوق شهروندی را رونمایی کرد تا به جامعه بگوید به دنبال استیفای حقوق آنان است.

طرح اصلاح طلبان برای بالا بردن هزینه زندگی شهروندان تهرانی

در این خصوص محسن صفایی فراهانی، فعال اصلاح طلب در گفتگو با روزنامه کارگزارانی آرمان گفته شهرداری‌ها باید به دنبال ایجاد درآمد پایدار باشند، زیرا در غیر این صورت نمی‌توان شهرهای بزرگ را اداره کرد.
وی افزود: هر شهروندی که در شهر بزرگ زندگی می‌کند باید هزینه زندگی در شهر بزرگ را بپذیرد.

صفایی فراهانی اظهار داشت: شورای شهر باید به دنبال اجرای طرح جامع و درآمد پایدار برای شهر بوده و به آن پایبند باشد.

وی ادامه داد: در اکثر کشورهای توسعه‌یافته، مردم با عوارضی که در شهرهای بزرگ بابت زندگی و استفاده از خدمات شهری می‌پردازند درآمد آن شهر را تامین می‌کنند.

صفایی فراهانی گفته  فردی که در تهران زندگی می‌کند نسبت به یک شهروند که در یک شهر کوچک زندگی می‌کند، باید دو نوع عوارض به شهرداری بپردازد. بنابراین باید نوع و میزان پرداخت عوارض در شهرهای بزرگ و کوچک تغییر کند.

او تصریح کرد: این مهم سبب می‌شود که جلوی مهاجرت‌های بی‌رویه گرفته شود، زیرا فرد وقتی می‌بیند برای زندگی در شهرهای بزرگ ناگزیر باید هزینه‌های بسیار بیشتری را متقبل شود.

صفایی فراهانی اظهار داشت: بدیهی است که آن‌ها زندگی در همان شهرهای کوچک را به مهاجرت در شهرهای بزرگ ترجیح دهد. بنابراین معتقدم شورای شهر موفق در کشور، شورایی است که بتواند درآمدهای پایدار را برای شهر ایجاد کند و هزینه‌های اداره شهر را از خود مردم بگیرد.

جلوگیری از مهاجرت با افزایش هزینه‌های شهر تهران

جالب اینجاست که همین سخنان پیشتر از زبان استاندار تهران رسانه‌ای شده بود. «امکان ایجاد ممنوعیت برای مهاجرت به تهران سخت است و باید همچون سایر کشورهای پیشرفته، هزینه زندگی در شهرهای بزرگ را بالا برد تا از ورود جمعیت کم کرد»؛ این سخنان عجیب را سیدحسین هاشمی استاندار تهران به زبان آورد؛ کسی که حل مشکلات ساکنان تهران و تسهیل شرایط زندگی آنان، یکی از کلیدی‌ترین مسئولیت‌های وی است!

فارغ از اینکه این نوع پیشنهاد چه بلایی بر سر شهر تهران خواهد آورد، متاسفانه باید به ریشه دواندن اشرافیت در مدیران و مدیریت اشرافی دولت یازدهم اشاره کرد که بسیار خطرناک و مخرب است. در سیستم مدیریتی که چندین سال است در تهران به‌وجود آمده با کمترین هزینه‌ای شهروندان می‌توانند سفر شهری انجام دهند و فاصله شمال و جنوب با وسایل حمل ونقل عمومی بسیار کوتاه شده است اما به نظر می‌رسد که اصلاح‌طلبان این را بر نمی‌تابند و سعی دارند تهران را به شهر پولدارها و نجومی بگیران تبدیل کنند.

نظری که حتی ممکن است در حاشیه شهرهای بزرگ زاغه‌نشینی را دوباره به‌وجود بیاورد و بعید به نظر می‌رسد که باعث جلوگیری از مهاجرت شود بلکه ممکن است افرادی را برای کسب درآمد بالا برای حضور در شهرها ترغیب هم کند.امروز پدیده تاکسی‌خواب‌ها هم به‌وجود آمده که شاهد آن هستیم برخی از شهروندان شهرستانی برای کسب درآمد به شهرهای بزرگ می‌آیند و در تاکسی می‌خوابند و آخر هفته به شهر خود باز می‌گردند این مورد خود از جمله این آسیب های اجتماعی است که نشان می‌دهد هزینه شهرهای بزرگ آنچنان هم کم نیست. شاید با این طرح اصلاح‌طلبان می‌خواهند تعداد کارتن‌خواب‌ها، گورخواب‌ها و کودکان کار و خیابانی را افزایش دهند!

به هر جهت در این‌نوع شیوه مدیریتی، نادیده گرفتن بخش اعظمی از ملت ایران را به وضوح شاهد هستیم. سئوال اساسی از آقای استاندار و این فعال اصلاح‌طلب این است که اگر هزینه تهران افزایش یابد، چه کسی جز کسانی که حقوق‌های نجومی می‌گیرند توان زندگی در تهران را خواهند داشت و مردم بومی تهران با این افزایش هزینه باید به کجا بروند؟!

این درحالی است که راه حل کم کردم مهاجرت روستاها به شهرهای بزرگ بالا بردن هزینه شهرها نیست بلکه ایجاد اشتغال و توسعه شهرستان‌ها و روستاهاست. فقرزدایی از این مناطق که بعضا با ورود نیروهای بیگانه و خرج پول‌های گزاف سعی در ایجاد اغتشاش در آن دارند از جمله مسائل مهم ملی است که به امنیت و توسعه کشور کمک شایان توجهی می‌کند. اما به نظر می‌رسد اصلاح‌طلبان از آمایش سرزمینی چیزی نمی‌دانند و سعی دارند با ایجاد دو دستگی، کشور را به دوران قاجار پرت کنند.