به گزارش مشرق به نقل از رویترز،در حالی که رئیس شرکت توتال اعلام کرده تابستان امسال توسعه میدان گاز پارس جنوبی در ایران را آغاز می‌کند اما تاکید می‌کند کار در ایران فعلا ریسک بزرگی است، زیرا تحریمهای دلاری آمریکا پابرجاست و امکان برگشت دوباره تحریم‌ها قبلی هم وجود دارد،.
پویان تاکید کرده است:سرمایه‌گذاری در کشوری که در هر لحظه امکان به هم خوردن شرایط و نیز تغییر قوانین به دلیل برگشت تحریم‌ها هست،بسیار سخت است.
وی در عین حال تاکید کرده در صورتی که منافع ما در این کشور تامین شود و سود خوبی داشته باشیم توسعه فاز 11 پارس جنوبی و سرمایه‌گذاری در این کشور را قبول خواهیم کرد.
پاتریک پویان رئیس شرکت توتال اعلام کرد که تابستان امسال توسعه میدان گاز پارس جنوبی در ایران را آغاز می‌کند.
رئیس شرکت توتال، گفت: گروه فرانسوی سرمایه اولیه یک میلیارد دلاری را پس از اینکه تحریمهای بین‌المللی تحت توافق سال 2015 از ایران برداشته شد اجرایی خواهد کرد این در حالی است که واشنگتن هشدار داده است اگر به این نتیجه برسد که تهران برنامه‌های هسته‌ای خود را در راستای توافق انجام شده با قدرت‌های جهانی عملی نمی‌کند،تحریمهای بین‌المللی را احیا خواهد کرد.
پویان، گفت: ما ریسک یک میلیارد دلاری می‌کنیم چرا که این رقم می‌تواند بازارهای بسیار بزرگی را به روی ما باز کند. ما کاملاً برای انجام این ریسک محتاط هستیم و باید احتمال برگشت دوباره تحریم‌ها (SAnap - baks) را در نظر بگیریم باید احتمال تغییر قوانین و مقررات را نیز لحاظ کنیم.
میدان فراساحلی (دریایی) نخستین میدان توسعه یافته در سال 1990 بود و توتال یکی از بزرگترین سرمایه‌گذاران در ایران تا زمان اعمال تحریمهای بین‌المللی علیه ایران در سال 2006 محسوب می‌شد.
توتال تصمیم گرفته است که دوباره به ایران بازگشته و توسعه 11 پارس جنوبی را آغاز کند که اجرای این پروژه هزینه 5 میلیارد دلاری را به همراه خواهد داشت. این در حالی است که حسن روحانی با انتقادات زیادی در داخل کشور به دلیل مشکلات اقتصادی که حتی بعد از لغو تحریمهای بین‌المللی هم کم نشده مواجه است.
در این میان بزرگترین تولیدکنندگان نفت و گاز و شرکت‌های بزرگ بین‌المللی نظیر رویال داچ‌چشیل و BP تاکنون اشتیاق کمتری برای سرمایه‌گذاری در ایران به دلیل نامشخص بودن مفاد قراردادها و افت شدید قیمت نفت در بازارهای جهانی داشته‌اند.
دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا موضع بسیار سرسختی علیه ایران داشته که همین مسأله شرایط فضای سرمایه‌گذاری در ایران را بسیار کاهش داده است. حتی مقامات این کشور گستره تحریم‌ها را علیه ایران در ماه گذشته افزایش داده‌اند.
پویان رئیس شرکت توتال، می‌گوید: احتمال تجدید تحریم‌ها علیه ایران وجود دارد و این تحریم‌ها هر 6 تا 8 ماه بازنگری می‌شود. ما در صورتی که بخواهیم با ایران کار کنیم باید به این شرایط ابهام عادت کنیم.
وی گفت: توتال سهم 50.1 درصدی در سرمایه‌گذاری پروژه گاز پارس جنوبی دارد در حالی که شرکت دولتی NPC چین 30 درصد و شرکت ایرانی پتروپارس 19.9 درصد را داراست.
طی سال‌های گذشته گروه فرانسوی سرمایه‌گذاری زیادی در ابوظبی، قطر و برزیل داشته و رئیس شرکت توتال کاهش اخیر قیمت نفت را فرصت بسیار مناسبی برای اجرای قراردادها با منابع ارزان و تضمین رشد قوی در آینده می‌بیند.
شرکت توتال در نظر دارد که 15 درصد هر پروژه‌ای که در آن وارد می‌شود را از آن خود کند و این برای توسعه گاز پارس جنوبی هم شامل می‌شود که درباره مفاد آن با دولت ایران بحث شده است.
سرمایه‌گذاران معمولاً گلایه دارند که قراردادهای قبلی ایران به شرکت‌های خارجی امکان سود بیشتر را نمی‌داد. شرکت توتال بر روی فازهای 2 و 3 پارس جنوبی در سال 1990 کار کرده است.
پویان رئیس شرکت توتال، گفت: قرارداد نفتی جدید ایرانی‌ها IPC نسبت به قرارداد قبلی متفاوت است و امکان سود بیشتر برای پیمانکاران را می‌دهد. از جمله اینکه اجرای قرارداد 20 ساله می‌وشد در حالی که زمان اجرا در قراردادهای قبلی 7 ساله بود.
رئیس شرکت توتال می‌گوید:قرارداد IPC یک اصلاح واقعی است و ما هرگز به ایران نخواهیم رفت مگر اینکه سودی برای خودمان ببینیم. در حالی که تحریمهای آمریکا همچنان سر جای خودش است مانع هر گونه مبادلات با دلار می‌شود و توتال مجبور است که پروژه خود را با یورو انجام دهد.
به گفته پویان، گاز تولیدی پارس جنوبی برای تأمین نیاز رو به رشد داخل ایران مصرف خواهد شد و هیچ گونه صادراتی صورت نمی‌گیرد. و پول شرکت توتال هم به صورت نقد پرداخت نخواهد شد بلکه از محل میعانات گازی حاصله از این میدان پرداخت می‌شود.
میعانات گازی یک نفت خام بسیار سبک است که به عنوان محصول جانبی از گاز به دست می‌آید. تهران اعلام کرده است که توسعه پروژه گاز پارس جنوبی به دلیل مشاجرات قطر با کشورهای عربی متوقف نخواهد شد.
پویان همچنین گفت: توتال به دنبال اجرای یک پروژه پتروشیمی در ایران است که نیاز به سرمایه‌گذاری بانک‌های آسیایی دارد و اجرای آن در مراحل ابتدایی است.
