به گزارش مشرق، اینجا همه چیز مبهم است؛ تنها یک فاکتور به دست شما میدهند و مبلغی نجومی که باید برای دریافت خدمات درمانی بپردازید و حتی خودتان هم نمیدانید کی و کجا همه این خدمات را دریافت کردهاید! یک مراجعه ساده به یکی از بیمارستانهای خصوصی میتواند حسابی جیب شما را خالی کند.
کافی است تا پای درددل بیمارانی که به صورت اورژانسی راهی بیمارستانهای خصوصی شدهاند، بنشینید تا دریابید برای چند ساعت بستری در اورژانس یا برای یکی دو روز بستری در بیمارستان چند میلیون تومان بدهکار میشوید. نکته قابل تأمل اینجاست که مردم احساس میکنند نظارت مناسبی روی بخش خصوصی درمان وجود ندارد و انگار آزاد حساب شدن هزینهها در بخش خصوصی موجب عملکرد آزاد این بیمارستانها هم شده است.
با روشن شدن افزایش ۵ درصدی تعرفههای درمان در سال ۹۶ صدای اعتراض انجمنهای پزشکی یکی پس از دیگری بلند شد. به خصوص اینکه در برخی رشتهها همچون بیهوشی یا انجمن رادیولوژی با کاهش تعرفهها مواجه بودیم. این کاهش تعرفهها اما با واکنشهای جالبتوجهی از سوی اعضای این انجمنها مواجه بود؛ واکنشهایی همچون تهدید به ایجاد اخلال در درمان مردم.
در کنار این اما برخی از پزشکان و حتی چهرههایی همچون علیرضا زالی، رئیس سازمان نظام پزشکی نیز به جای دعوت از جامعه پزشکی برای تمکین به قانون اینگونه اظهارنظر کردند: اگر رشد منطقی و متوازن تعرفهها صورت نگیرد، شاهد بروز تعرفههای غیررسمی خواهیم بود؛ این درحالی است که دولت تلاش کرد با نگاه منطقیتر به تعرفهها، انتظام تعرفهای را ایجاد کند و اگر به صورت منطقی به این موضوع توجه نشود، این انتظام تعرفهای مخدوش خواهد شد که برای مردم و جامعه پزشکی آسیب جدی خواهد بود.
این اظهارات در حالی است که برخی از مراکز درمانی خصوصی و همچنین برخی پزشکان هیچگاه زیر بار تعرفههای مصوب نمیروند و همیشه ساز خودشان را زدهاند و میزنند. مردمی هم که به این پزشکان اعتماد دارند و تحت نظر آنها معالجه میشوند، هیچگاه حاضر نیستند با شماره ۱۶۹۰ اعلامی از سوی وزارت بهداشت تماس بگیرند و تخلفات تعرفهای پزشک معالج یا بیمارستانی را که به توصیه پزشک معالجشان در آن بستری هستند، گزارش دهند. این مسئله موجب میشود تا چالش زیرمیزیهای آشکار و پنهان همچنان باقی بماند. به خصوص اینکه با اجرای طرح تحول سلامت بازار بیمارستانهای خصوصی عملاً کساد شد و آنها حاضر نیستند به راحتی بیماری را که به این مراکز مراجعه میکند، از دست بدهند!
نوسان غیر منطقی در خدمات یکسان سلامت
اگر در گزارشی میدانی به بیمارستانها و مطبهای خصوصی سری بزنید یا با پرس و جویی از اطرافیان و دوستان آشنایان بخواهید از قیمتهای دوا و درمان سر در بیاورید با فهرست عجیب و غریبی مواجه خواهید شد. فهرستی از پزشکان و مراکز درمانی که خدمت مشخصی را با قیمتهای بسیار متفاوتی ارائه میکنند؛ از ۴۰ هزار تومان برای ویزیت پزشک گرفته تا ویزیتهای ۲۰۰ هزار تومانی در یک تخصص.
این وضعیت در بیمارستانهای خصوصی از مطبها هم بدتر است. تنها کافی است تا سر و کارتان به این بیمارستانها بیفتد.
در این صورت هنگام ترخیص از بیمارستان با فاکتوری مواجه میشوید که برق از سرتان میپرد. نکته قابل تأمل اینجاست که بسیاری از مواردی که در فاکتور مورد نظر ذکر شده اصلاً برای بیمار انجام نشده است و از آنجایی که هنگام خروج از بیمارستان و پای صندوق آن نمیتوانیم مانند هنگام خرید از فروشگاههای زنجیرهای خدمات دریافتی و هزینههای آنها را کنترل کنیم و اساساً تعرفه خدمات پزشکی برای عموم مردم مشخص نیست، خیلی از افراد تن به این ارقام نجومی میدهند. اما این سؤال که چرا هزینه چند ساعت بستری در اورژانس یا یکی دو شب بستری در بیمارستان خصوصی این قدر گران تمام شده سؤالی است که در ذهن اغلب بیماران ترخیص شده از این بیمارستانها وجود دارد.
۲میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بابت یک شب بستری
آقای سعیدی یکی از افرادی است که نسبت به هزینه ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تومانی بابت ۲۴ ساعت بستری در یکی از بیمارستانهای خصوصی پایتخت معترض است. به گفته وی در حالی که تنها پس از بستری شدن از وی عکس گرفته شده اما در فاکتور نهایی بیمارستان یک هزینه رادیولوژی در اورژانس هم لحاظ شده است.
آنطور که وی میگوید هزینه ویزیت پزشک متخصص برایش ۱۷۰ هزار تومان آب خورده و در طول این ۲۴ ساعت چندین متخصص وی را ویزیت کردهاند و در نهایت هم از آنجایی که مشکلش چندان جدی نبوده مرخص شده است. فرد دیگری نیز میگوید: برای شش شب بستری شدن در یکی از بیمارستانهای خصوصی شهر تهران، در حدود ۸ میلیون تومان پرداخت کرده است.
به گفته این بیمار البته فاکتور اصلی بیمارستان ۱۲ میلیون تومان بوده که بعد از اعتراض وی مدیریت بیمارستان به او تخفیف میدهد و به جای ۱۲ میلیون ۸ میلیون تومان از وی دریافت میکنند. انجام مشاوره برای بیماران با مبالغ کلان، در نوع خود جالبتوجه است. ۲۲۰ هزار تومان حق ویزیت مشاوره که در طول مدت بستری بیمار، چند نوبت صورت میگیرد.
پشت پرده فقدان نظارت
فاکتور هزینههای خدمات درمانی در بیمارستانها و مراکز درمانی خصوصی نوشته و در هنگام بیماری به دست بیمار داده میشود؛ رادیولوژی، اسکن، چندین مدل آزمایش و ویزیت. مواردی که بیمار قیمت هیچ یک را نمیداد و حتی اگر مطمئن باشد بخشی از این خدمات را دریافت نکرده نمیتواند آن را ثابت کند. اینجا باز هم جای خالی نظارت خودش را نشان میدهد؛ نظارتی که شاید به دلیل سهامداری برخی از مسئولان وزارت بهداشت در بیمارستانهای خصوصی این چنین کمرنگ باقی مانده است.
منبع: روزنامه جوان