به گزارش مشرق، خبرگزاری اسپوتنیک طی گزارشی با اشاره به مطالعهای که در مرکز تحلیل و آنالیز دولت فدراسیون روسیه انجام شده است گزارش داد که روسیه دارای سرریز نیروی کار است به این معنا که ۱۰ درصد از فارغالتحصیلان دانشگاهی روسیه نتوانستهاند کار پیدا کنند. تشویق کردن تولیدکنندگان چینی به سرمایهگذاری، میتواند این مشکل را حل کند.
بخش تولید در اقتصادهای در حال ظهور همیشه شغل ایجاد میکند. در سال ۲۰۱۶ تنها ۹ ماه برای چین طول کشید تا به هدف سالانه خود برای ایجاد حداقل ۱۰ میلیون شغل در مناطق شهری این کشور، دست پیدا کند و با پروژهای تولیدی و زیرساختی، زمینه قدرتمندی برای ایجاد اشتغال به وجود آورد.
تولید روسیه تقریبا عقبگرد کرده است و برخی بخشها مثل صنعت خودرو شدیدا به واردات متکی هستند. تلاش برای تشویق به تولید داخلی این کالاها تنور اشتغال را داغ میکند و نیروی جدیدی به رشد اقتصادی روسیه تزریق میکند.
چین چهارمین منبع بزرگ سرمایهگذاری روسیه است و سرمایهگذاران چینی، به ویژه از استانهای شمالشرقی توجه زیادی به بازار روسیه دارند. ولی تولیدکنندگان چینی که به دنبال فعالیت در روسیه هستند همچنان با جو نامطلوبی برای سرمایهگذاران خارجی روبرو میشوند.
مقامات محلی در روسیه اغلب از سرمایهگذاران چینی درخواست رشوه میکنند. کارآفرینان کوچک و متوسط نمیتواند با مقامات محلی مقابله کنند و یا دپارتمانهای دولتی مربوطه را مجبور به حل مشکلاتشان کنند. برخی از این کارآفرینان به رشوه متوسل میشوند که همین شرایط سرمایهگذاری را بدتر میکند.
روسیه ممکن است نیازمند تلاشهایی بلندمدت برای بهبود فضای سرمایهگذاری خود و کیفیت خدماتدهی کارگران محلی باشد، اما این لزوما به معنای این نیست که هیچ فضایی برای همکاری بین دو کشور در بخش تولید وجود نداشته باشد.
اولا این که هر دو کشور میتوانند تولیدکنندگان چینی را تشویق کنند که در صنایع روسی سرمایهگذاری کنند که تقاضای مصرفکننده در حال افزایش است اما به واردات وابسته است.
دوم، از آنجاییکه همکاری انرژی، محور اصلی شراکت تجاری دوجانبه است، شرکتهای چینی میتوانند بیشتر در بخشهایی از تولیی سرمایهگذاری کنند که در بخشهای بالادست و پاییندست بخش انرژی فعالیت دارند.
سوم این که پتانسیلی هم برای همکاری در بخش تولید تجهیزات وجود دارد. روسیه پایه صنعتی خوبی دارد و هر دوطرف میتوانند همکاری صنعتی خود را از طریق تبادلات فنی افزایش دهند.