به گزارش مشرق، آزادسازی قیمت بلیت هواپیما یکی از برنامههایی بود که با دستور آخوندی وزیر راه و شهرسازی توسط سازمان هواپیمایی کشوری اجرا شد. 9 آذرماه سال 94 مدیر روابط عمومی سازمان هواپیمایی کشوری از آزادسازی نرخ بلیت 170 مسیر داخلی خبر داد و اعلام کرد: با تصویب شورایعالی هواپیمایی نرخ بلیت هواپیما در 170 مسیر داخلی آزاد شد و 87 مسیر همچنان جزو مسیرهای حمایتی قرار گرفت.
جعفرزاده با بیان اینکه نرخ بلیت پرواز مسیرهای منتهی به جزایر کیش و قشم، شهرهای نفتی و مسیرهای انفرادی و مسیرهای جدید آزادسازی شده است، افزود: دستورالعمل آزاد سازی نرخ بلیت هواپیما و مسیرهای حمایتی صبح امروز برای اجرا به شرکتهای هواپیمایی ابلاغ شده است.
قبل و بعد از این اقدام همواره یکی از مزیتهای این تکلیف قانونی، رقابتی شدن بازار، ارتقای کیفیت خدماندهی و کاهش قیمتها از سوی مسئولان وزارت راه و شهرسازی اعلام شد. این در حالی بود که به فاصله سه روز پس از شاهکار وزیر راه بازار حملونقل هوایی مسافری کشور بهم ریخت. به عنوان نمونه در حالی قیمت بلیت پرواز تهران-مشهد در زمان پیک حدود 100 هزار تومان بود که 72 ساعت پس از آزادسازی نرخها، قیمت بلیت این پرواز از مرز 400 هزار تومان عبور کرد.
مدیرعامل سابق هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران با تاکید براینکه آزادسازی بهمعنای افزایش قیمتها نیست، گفته بود: با این کار نرخ برخی مسیرهای پروازی با هزینه سفر جاده و ریل برابر میشود.
به گزارش تسنیم، آنچه در عمل برای حملونقل هوایی کشور پس از 9 آذر روی داده مانند شوکی بود که مردم با اجرای هدفمندی یارانهها با آن روبرو شدند. طی حدود دو سال اخیر مسئولان سازمان هواپیمایی کشوری به عنوان متولی حملونقل هوایی مسافری بر خلاف ادعاهای مطرح شده در خصوص رعایت حقوق مسافران بیش از همه هوای ایرلاینهای داخلی را داشتهاند. نتیجه این روند نیز به خوبی مشهود است؛ رها شدن بازار و افزایش سرسامآور قیمتها رهاورد عملکرد سازمان هواپیمایی کشوری طی مدت یاد شده، بوده است.
ضعفی که همچنان گریبان مردم را گرفته است، به عنوان مثال خرید بلیت پرواز مشهد-تهران برای روز جاری حدود 560 هزار تومان آب میخورد. این رقم بلیت مربوط به پروازهای هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران است که قرار است با هواپیمای ایرباس انجام شود. قیمت بلیت پرواز همین مسیر (مشهد-تهران) نیز برای فردا (شنبه 14 مردادماه 95) حدود 600 هزار تومان است.
آنچه مسلم است اینکه سازمان هواپیمایی کشوری بازار حملونقل هوایی مسافری را به حال خود رها کرده و نمیتواند یا نمیخواهد اقدامی در این زمینه انجام دهد. شاید یکی از دلایل این کوتاهی سابقه مدیریت و ارادت برخی به ایرلاینهای همیشه ناراضی باشد.