به گزارش مشرق، در ابتدا شبیه یک دختر معمولی به نظر می رسد که پزشکان در حال مداوای او هستند، اما این تصویر مومیایی یک دختر پانزده ساله است که در حدود ۵۰۰ سال پیش مرده است. این مومیایی در سال ۱۹۹۹ میلادی نزدیک Llullaillaco’s و در قله ای به ارتفاع ۶۷۳۹ متری پیدا شد. کاوشگران آرژانتینی و پرویی این جسد مومیایی حفظ شده را پیدا کردند. پژوهشگران اسم مستعار «لا دونچلا» به معنی «دوشیزه» را روی او گذاشتند. اینکاها این دختر را انتخاب کرده بودند تا برود و با خدایان زندگی کند.

اعضای بدن این مومیایی سالم و بی عیب و نقص است و گویی همین چند هفته پیش از دنیا رفته است. پس از آزمایش نمونه هایی از موی او محققان توانستند نوع غذایی را که او پیش از مرگ خورده است را مشخص کنند. دستاورد کشف نشان می داد که اینکاها فرزندان خود را پیش از قربانی شدن چاق و فربه می نمودند و این کار را از ماه ها و یا حتی سال ها قبل تر آغاز می کردند و به بچه های انتخاب شده ی خود ذرت یا پروتئین حیوانات می خوراندند.
 

جسد مومیایی نشان می داد که به او پیش از مرگ مواد مخدر خورانده و او را در کوهستان سرد رها کرده بودند تا بمیرد. بزرگان قبیله ی اینکا کودکان انتخاب شده برای زندگی با خدایان را به بالای کوه می بردند. سفر سخت و پر زحمتی به خصوص برای جوانترها بود. به همین دلیل آنها را مجبور می کردند تا برگ های درخت کوکا «پایه ی مواد مخدر کوکائین» را بخورند، به این تصور که قربانیان کوچک با خوردن این ماده تا رسیدن به قله ی کوه زنده خواهند ماند.

البته آنها به کودکان نوشیدنی های الکلی «چیچا» که از ذرت تخمیر شده به دست می آمد نیز می نوشاندند زیرا فکر می کردند که این کار باعث می شود تا ترس و درد را فراموش کنند و با ارتفاع سازگار شوند. سپس آنها را با سه روش می کشتند: خفه کردن، ضربه زدن به سر و یا رها کردن آنها تا وقتی که بر اثر سرما و یا عوامل دیگر بمیرند.

کودکان اینکا پس از اتفاقات مهم مانند مرگ ساپا (امپراتور) و یا قحطی قربانی می شدند و به این مراسم «کاپاکوچا» می گفتند. بچه ها قربانی می شدند زیرا زیباتر، و خالص تر بودند. پیش از مرگ به آنها زینت ها و لباس ها و سنگ های قیمتی می آویختند و کفش و دمپایی می پوشاندند تا جایی که محل پیدا شدن مومیایی های اینکا اغلب پر از جواهرات و اشیای گرانقیمت است.
 

امپراتوری اینکا (۱۴۳۸ - ۱۵۳۳)، یک امپراتوری از بومیان در آمریکای جنوبی بود. این امپراتوری در بیشترین پهناوری خود، کشورهای امروزی پرو، اکوادور، بولیوی، و بخش‌هایی از آرژانتین، شیلی و کلمبیا را دربرمی‌گرفت. شهر «کوزکو» پایتخت اداری، سیاسی و نظامی آن به شمار می‌آمد. در سده ی شانزدهم میلادی با ورود فاتحان اسپانیایی‌ها به پرو، این امپراتوری درهم‌شکست و قلمرو آن مایملک اسپانیا گشت.

منبع:تابناک باتو