به گزارش مشرق، آن روزهایی که تیم والیبال نوجوانان ایران پس از سال‌ها روی سکو نرفت، انتقادهای بسیاری به سمت او روانه شد. تیم ما چهارم آسیا شده بود و آخرین سهمیه جهانی را گرفته بود اما وکیلی به‌جای توجیه نتیجه‌اش، قول مدال در رقابت‌های جهانی داد و قول داد که از سایر آسیایی‌ها نتیجه بهتری بگیرد و تیمش بالاتر از آنها باشد. قول بزرگی که حالا خودش می‌گوید غیرحرفه‌ای و دور از عرف ورزش بوده اما این کار را کرد تا فشار را از روی تیمش بردارد. او آبروی چندین ساله‌اش را به میان گذاشت و از آن تیم نصفه و نیمه که در آسیا هم مدال نگرفته بود، قهرمان جهان ساخت و حالا درباره این موفقیت بزرگ با ایران ورزشی صحبت می‌کند.
به قولتان عمل کردید
خدا را شکر. شاید به عقیده خیلی‌ها کار غیر حرفه‌ای و عرف ورزش انجام دادم اما آن روز سعی کردم که با این قول فشار را از تیمم بردارم. از طرفی به این بچه‌ها و کارم ایمان داشتم و در نهایت هم خوشبختانه توانستیم طبق قولی که داده بودیم، بالاتر از تمام تیم‌های آسیایی بایستیم و بهترین مدال را هم به گردن بیندازیم.
آسیایی‌ها هم شرایط بهتری داشتند؟
قطعا رشد کرده بودند و دیدیم که برای نخستین بار سه تیم آسیایی در نیمه نهایی بودند و دو مدال هم کسب کردند. این نشان می‌دهد که سطح رقابت‌های آسیایی که تیم ما در آن چهارم شد چقدر بالا بوده که سه تیم از چهار تیم برتر آن به نیمه نهایی آسیا رسیدند. در این رقابت‌ها تمام قدرت‌ها قربانی آسیایی‌ها شدند. از ایتالیا و برزیل گرفته تا فرانسه و روسیه‌ای که در فینال بازی را به ما واگذار کرد.
چه عاملی ایران را با این اقتدار قهرمان جهان کرد؟
ببینید عوامل زیادی در چنین موفقیتی دخیل است اما اگر بخواهم خلاصه‌اش کنم باید بگویم ما برای این پیروزی سختی‌های زیادی را به جان خریدیم. حتی در کوران مسابقات و روزهای استراحت هم بچه‌ها یک جلسه اضافی تمرین وزنه می‌کردند و این اتفاق اجازه نداد از لحاظ بدنی کم بیاوریم. در روزهایی که تیم‌های دیگر در استخر آب بازی می‌کردند و آفتاب می‌گرفتند ما تمرین اضافی هم می‌کردیم. سختی‌ها را به جان خریدیم برای شادی امروز و قهرمانی که هیچ اما و اگری ندارد. هشت بازی خوب و هشت برد با تنها سه ست باخته که دو ست آن هم در بازی اول برابر ایتالیا بود. یک ست هم در بازی آخر به روسیه دادیم.
بازی با ایتالیا در نخستین بازی چرا اینقدر برایمان دشوار شد؟
ایتالیا که تیم خیلی خوبی داشت اما آنها در روز اول بازی کرده بودند و ما استراحت داشتیم. همین عامل در آغاز بازی برایمان مشکل ساز شد و دو بر یک هم از آنها عقب افتادیم. با این حال در ست‌های بعدی شرایط بهتر شد و بازی را بردیم. این پیروزی باعث شد تا در دیدارهای بعد راحت‌تر بازی کنیم و به‌جز بازی با ترکیه در یک چهارم نهایی که حساسیت‌های خاص خودش را داشت، تا فینال در هیچ مسابقه‌ای به مشکل نخوردیم.
شرایط میزبانی و برخورد بحرینی‌ها چطور بود؟
میزبانی بد نبود. تماشاگران اما در روزهای اول انگار کمی می‌ترسیدند ما را تشویق کنند. با این حال بچه‌ها آنقدر خوب بازی کردند و درخشیدند که در روزهای پایانی تماشاگران بحرینی و آنهایی که ریشه ایرانی داشتند همه آمده بودند ما را تشویق کنند. برخورد دیگر تیم‌هایی که در راه قهرمانی شکستشان دادیم مانند روسیه و کره هم خیلی خوب بود.
بعد از رقابت‌های آسیایی از نبود یلی و اسفندیار گفتید و قانون عجیبی که در والیبال آسیا حاکم است. بودن این دو بازیکن در رقابت‌های جهانی چقدر در این قهرمانی نقش داشت؟
صحبت آن روز من از نقاط ضعف‌مان حکایت می‌کرد که در این دو پست حساس دچار مشکل بودیم. این درست است که ما این دو بازیکن را به تیم اضافه کردیم اما قبل از آن وضعیت دیگر بازیکنان را بهتر و بهتر کردیم. خود آسیایی‌ها می‌گفتند که تیمتان حداقل پنجاه درصد بهتر شده و اصلا شباهتی با تیمی که در آسیایی شرکت کرده بود ندارد. اسفندیار و یلی هم که خب مشخص بود خیلی کمک کردند.
هر دو هم که دست پرورده شما در تیم قبلی بودند که سوم جهان شده بود!
بله و دقیقا برای استفاده در همین رقابت‌ها در دوره گذشته به همراه ما آمده بودند. آنها دوره گذشته خیلی کم بازی کردند اما تجربه حضور در آن مسابقات حالا به دردمان خورد. من به امیرحسین (اسفندیار) می‌گفتم که حرص و جوش‌هایی که در ارتعاشات به من دادی حالا نتیجه داده و با این کیفیت به تیم کمک می‌کنی و در دو جام عنوان بهترین دریافت کننده و ارزشمند ترین بازیکن را می‌گیری.
حالا که بحث اسفندیار شد خیلی واضح درباره سن و سالش می‌پرسیم چرا که حرف و حدیث‌هایی زیادی درباره‌اش زده می‌شود. او سن و سالش واقعی است؟
خیلی خوب است که این را می‌پرسید. این حواشی وجود دارد و درصد بسیار محدودی هم هستند که این کار را می‌کنند. پدر خود اسفندیار هم از این ماجرا ناراحت بود. اصلا برای همین حواشی و مشکلات دیگر بود که بچه‌ها تنها یک ساعت در شبانه‌روز گوشی تلفن همراه در اختیارشان بود و خودشان هم پذیرفته بودند! من به صراحت می‌گویم که در تیمم حتی یک روز هم صغرسنی ندارم. به صراحت می‌گویم اگر هر کسی مدرکی ارائه کند که خلاف ادعای من را ثابت کند، تمام مدال‌های بازیکنانم را یکی یکی بر گردنش می‌اندازم.
نخستین قهرمانی ما در نوجوانان جهان به 10 سال قبل بر می‌گردد. زمانی که شما دستیار ست‌کوویچ بودید. طعم این قهرمانی چقدر با آن دوره فرق می‌کند؟
درست است که در آن دوره مربی بودم و اینجا سرمربی اما تعصبم یکسان بود. تنها فرق موجود تجربه‌ای است که در تمام این سال‌ها کسب کردم و حالا به‌کارم آمد. با این حال ما در آن دوره جاهایی شانس هم یاری مان کرد و با سه باخت به قهرمانی رسیدیم. این بار اما خبری از این اتفاق‌ها نبود.
از لحاظ سنی هم به هیچ وجه دو تیم قابل مقایسه نیستند! آن تیم چیزی که زیاد داشت صغر سنی بود!
دقیقا. من در این دوره کاری کردم که دیگر هیچ حرف و حدیثی نباشد. اجازه ندادم حتی یک بازیکن و حتی یک روز هم صغر سنی در تیمم وجود داشته باشد تا به همه نشان بدهم تا با تیمی پاک هم می‌شود بهترین نتیجه را گرفت.
اما درباره همین تیم هم حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد!
متاسفانه برخی‌ها هستند که منتظر باخت ما هستند. در آسیا که باختیم انتقاد کردند که ما بدون ست باخته قهرمان شده بودیم چرا چهارم شدیم. حالا هم که موفق شدیم بحث صغر سن را مطرح می‌کنند. آن هم همان‌هایی که این موضوع را باب کردند و کاری کردند که هنوز هم مارکش به ما چسبیده! من در تیمم سه بازیکن دارم که دوره آینده هم می‌توانند در نوجوانان جهان بازی کنند. همین توخته‌ای که بهترین مدافع جهان شد متولد هشتاد است! یعنی شانزده سال! یعنی صغر که نداشتیم هیچ، سه بازیکن هم آماده کرده‌ایم برای تیم بعد که هر مربی بیاید می‌تواند از آنها استفاده کند.
مربی دیگر؟ مگرخودتان نمی‌مانید؟
من دوره گذشته هم که با سومی برگشتم دیگر هیچ حکم و ابلاغی نداشتم و تیم نوجوانان ما تا یک سال بلاتکلیف بود! امروز هم شرایط همین است و دیگر من مربی نوجوانان نیستم. تا زمانی که فدراسیون بخواهد به والیبال ایران خدمت می‌کنم اما خب هیچ‌گاه قراردادی وجود نداشته و حالا حکمی هم نیست!
