به گزارش مشرق، آیا آقای روحانی درچینش کابینه خود گردش به راست کرده است؟ چرا آقای روحانی و لاریجانی روز به‌روز به هم نزدیک‌تر شده‌اند؟ واکنش اصلاح‌طلبان از گردش به راست حسن روحانی چیست؟ اگر اصلاح‌طلبان از دولت حسن روحانی فاصله بگیرند احتمال روی کار آمدن جریان راست رادیکال در انتخابات۱۴۰۰وجود نخواهد داشت؟
این جملات سوالی متعلق به روزنامه اصلاح طلبی است که در مصاحبه با یکی از وزرای دولت اصلاح طلب مطرح شده است.از این دست سوالات و ابهامات در میان عناصر و رسانه های شان می توان بیشمار یافت.اما اکنون انتخاب وزیر علوم و همچنین انتخاب استانداران ،گویی برای ایشان حیثیتی شده و رئیس جمهور را تحت فشار قرار داده اند. تاجیک هم که عنوان استراتژیست این جناح را یدک می کشد به صراحت می گوید:"سهم خواهی یک شیوه دموکراتیک است. رای روحانی سرمایه‌ای است که ما تحویل او دادیم!"
روحانی در همان ابتدا،دولت را با یکی کم به مجلس معرفی کرد و نتوانست در فرصت قانونی در مورد معرفی وزیر علوم به نتیجه برسد .علاوه بر نخبگان و فرهیختگان کشور،سیاسیون نیز منتظر انتخاب روحانی برای وزارت علوم هستند.موضوعی که این روزها سخت فکر رئیس جمهور را به خود اختصاص داده است.
اصلاح طلبان به صورت سنتی دانشگاهها را حیات خلوت خود می دانند و از همین روی در تلاش هستند که وزارتخانه را مالِ خود کنند و لذا روحانی را تحت فشار گذاشته اند که از گزینه های آنها ،این انتخاب صورت گیرند و حتی این انتخاب را ملاک ارزیابی او تعیین کرده اند. رخدادی که در ابتدای شروع کار دولت یازدهم هم روی داد و دانشگاهها را برای مدتی در بلاتکلیفی فرو برد.
وزارتخانه مهم علوم ،تحقیقات و فناوری اینک که به بازگشایی دانشگاهها نزدیک می شویم با سرپرست اداره می شود و این دوره طبق قانون سه ماهه هست و این به معنی بلاتکلیفی مدیریتی و سیاستگذاری ها در دانشگاههای کشورمی باشد.عیب و نقصی که به فضای علمی کشور لطمه زده و جبران آن را سخت می کند.
دستیابی به حیات خلوت برای اصلاح طلبان و فشارهای پیدا و پنهان به رئیس جمهور به قیمت ضربه خوردن به بخش آموزشی و علمی کشور تمام خواهد شد و منافع ملی به سود منافع گروهی ذبح خواهد شد.موضوعی که حضرات ، حداقل در مقام حرف شعارش را می دهند دعوت دیگر گروهها به حفظ منافع ملی است و این مصداق"دوصد گفته چون نیم کردار نیست " می باشد
اما موضوع دومی که در این روزها حواشی را برای دولت آفریده ،انتخاب استانداران است.از روزی که ماندن رحمانی در وزارت کشور قطعی شد اصلاح طلبان نیز عدم رضایت خود را از این انتخاب علنی کردند و زمانی که با وجود فراکسیون امید در مجلس رحمانی توانست با رای بالا اعتماد مجلس را کسب نماید سبب سوء ظن سیاسی به این فراکسیون را موجب گردید.
اینک که دولت و به تبع آن وزارت کشور در مرحله گزینش نهایی استانداران می باشد .اعتراضات حامیان دولت از اکثر استان ها به گوش می رسد. پیری برخی از استانداران،افراطی بودن تعدادی از آنها و گرایش اعتدالی وزیر،عللی است که سبب گردیده دلهره و نگرانی در اردوگاه اصلاح طلبان موج زند.تا جاییکه یکی از روزنامه های آنها با تیتر درشت در صفحه اول خود از زبان ویر تعاون دولت اصلاحات می نویسد:"انتخاب استانداران، عیار روحانی را مشخص می کند".
این جمله ،آیا تهدید است یا تعریض ،بماند.اما آنچه که در این میان نمی توان پنهان کرد.ناخشنودی بخش مهم ائتلاف انتخاباتی روحانی ،خصوصا تشکیلات استان ها می باشد.کار بالا گرفته تا جائیکه برخی از شوراهای اصلاح طلبان استانی نامه سرگشاده به مقامات پایتخت نوشته و از گزینه های مطرح برای استانداری شکوه و شکایت کرده و رای مردم به اصلاح طلبی را به رخ وزیر کشور و روحانی کشیده اند.
آقای روحانی در این دو موضع انتخاب ،آزمونی مهم را در پیش دارد که با هر گزینشی که انجام دهد .پیام مهمی را به جریان های سیاسی در باب مشی چهارساله پیش رو خواهد داد.
