من مسافر این اتوبوسهای شب رو توی اون مسیر بودم توی شب با سرعت بسیار بالا و با بی توجهی کامل رانندگی می کنن.به طوری که همه از ترس از خواب بیدار شده بودند و دنبال صندلی هایی می گشتن که کمربند سالم داشته باشه. اعترض ها هم جواب نمی داد چون با پرخاش راننده و سرعت گیری بیشتر رو برو می شدیم . خلاصه اینکه با نذر صلوات اون شب حداقل از چندین شاخ به شاخ و خطر سقوط به دره و بی رحمی های راننده در حق کسانی که در حال سبقت گرفتن بودن و... جون سالم به در بردیم .ودیگه این اخرین باری بود و خواهد بود که از اتوبوس استفاده کردم.
در حال حاضر پلیس و راهداری و سایر بخشهای دولتی مرتبط ، با اینکه تلاشهای زیادی در کاهش امار تصادفات انجام داده اند ولی هنوز ضعفهای زیادی به لحاظ ساختاری و نرم افزاری وجود دارد. نکته مهم: سرنشینان تمام این خودرو ها چه کسانی هستند؟ مردم . ولی همین مردم هم عامل اصلی تصادفات هستند (تقریبا بیش 70 درصد) و هم اینکه هیچ تلاشی برای کاهش تصادفات انجام نمیدهند. بخش زیاد جامعه ما هم جوانند و هم تحصیلکرده و با انگیزه. اگر خود مردم دست به کار نشوند و با ایجاد کمپین های مردمی و انجام پروژه های علمی پژوهشی و تولید برنامه های فرهنگی از طریق دانشگاهها حوزه های علمیه مدارس موسسات مختلف ، مطمئنا دولت ناتوان خواهد بود . متاسفانه بر خلاف کشورهای توسعه یافته که مردم در بسیاری از امور از دولتها جلوتر و حتی برنامه به حکومت میدهند، در اینجا مردم بیشتر فوتبال و سریال نگاه میکنند و تحصیلکرده هامون هم دنبال نمره و شب امتحان. در تفکر جامعه سازی امروز، مردم همه کاره اند و دولتها ناظر و پشتیبان و وضع کننده قوانینند. این امار تکان دهنده سالانه تلفات و تصادفات متاسفانه و متاسفانه در حد همان خبراست . و اهمیت ان از لیگ فوتبال و سریال های شبانه تلویزیون کمتر است. متاسفانه دولت درگیر خودش و مردم هم ... و عده زیادی در بیخبری همچنان قربانی.
بنام خدا.... من پیشنهاد میکنم برای اولین بار توی ایران کسی که گواهینامه داده به فرد راننده و کسی که اتوبوس را تایید کرده کلا کارکنان شرکت سازنده شامل مدیر ساخت و تولید و مدیر کیفیت و کنترل انرا. و رییس راهداری و شرکت سازنده ترمز و لاستیک اتوبوس را شبانه به یک تور شمال در همین جاده ببرن تا عکس العمل اونها رو ببینیم ... در المان سازندگان ترمز یک تانک پشت به تانک ایستادن و تانک با سرعت بالا به انها نزدیک شد و ترمز کرد و کارکنان چون به نوع کار و متریال کالا و تولید خودشان و عملکرد سیستم ترمز اعتماد و ایمان داشتن با خونسردی این کار را انجام دادن ... ایا مسئول صدور گواهینامه پایه یک خودش و خانواده اش حاضرن که توی اتوبوسی که ان افسر صادر کرده سوار شوند و یا کارکنان کارخانه سازنده این اتوبوس حاضرن خانوادهشان با همان اتوبوس سفر کنند..
داداش این موردی که شما گفتی رو هم از زبان پدر بزرگها و قدیمی تر ها شنیده بودیم که مشابهش اجرا شده بوده مثلاً قرار گرفتن طراح و مجری پل ورسک در زیر ان درست در هنگام عبور اولین قطار و.... خوب احتمالاً اونموقع جون مردم برای مسئولین وقت مهم بود ولی الان زیاد مهم نیست.
جاده های ایران قتلگاه مردم ایران شده است و تا کنون هم هیچ اقدام جدی برای علل یابی این مسئله صورت نگرفته است . خوب است صدا و سیما یک جلسه نیز بگذارد تا کارشناسان بیایند و ببینیم چرا این فجایع در جاده های ما اتفاق میافتد ؟ مقصر کیست ؟ راهکار پیشگیری از این فجایع چیست ؟ بر آورد خسارتهای جانی و مالی چقدر است ؟ پیامدهای ادامه این وضع ما را بکدام قهقرا برده و چه مصائبی را یتیم شدن کودکان و بیوه شدن زنان بدنبال خواهد داشت ؟ مثل اینکه اصلا نه در این دیار چشمی میبیند و نه گوشی میشنود ؟ آهای مسؤولین باین وضع پایان دهید ؟ بخدا تعداد کشته های ما در جاده ها از شهیدان جنگ تحمیلی و حرم و مبارزه با ضد انقلاب و مواد مخدر بیشتر شده است . میگوئید درست نیست ؟ آمار بگیرید . دیگر درنگ و پشت گوش انداختن بس است . کشور از کشته های جاده ها سیاه پوش شد . بس است .