به گزارش مشرق، «ماشاالله ذراتی» در یادداشت روزنامه «وطن امروز» نوشت:

برجام، این به‌اصطلاح مهم‌ترین دستاورد دولت تدبیر و امید این روزها در وضعیت ناامیدانه و متزلزلی به سر می‌برد؛ از وضعیت تحریم‌ها گرفته که از همان دولت اوباما دنبال شد و در دوران ترامپ و کنگره جدید با شدت و حدت بیشتری پیگیری و به مادر تحریم‌ها ختم شد، تا لفاظی‌ها و تهدیدات ترامپ و تیمش، تا اظهارات رئیس‌جمهور فرانسه و اشاره تلویحی وی به برجام‌های بیشتر تا برسیم به اظهارات گابریل، وزیر خارجه آلمان که با اشاره صریح به «وضعیت فوق‌العاده دشوار» برجام خواستار اجرای دقیق توافق از سوی همه طرف‌ها شد!

جدا از تحلیل و ارزیابی اظهارات و کنش‌های اخیر سران ۱+۵ درباره برجام و پیش‌بینی آینده، ۳ موضوع بسیار مهم و راهبردی در بطن و زمینه فضای کنونی در رابطه با برجام نگرانی‌ها را بسیار جدی‌تر می‌کند. در این یادداشت به این سه موضوع مهم که آنها را «امتداد»، «التهاب» و «بسندگی» برجام نامیده‌ایم خواهیم پرداخت.

موضوع نخست که جدا از همه اظهارنظرها و کنش‌ها و واکنش‌ها درباره برجام قابل توجه و تامل است بحث «امتداد» برجام است. از ابتدا قرار بود مذاکرات هسته‌ای طی زمان و گام‌هایی مشخص طی شده و به یک توافق پایدار با محدودیت زمانی منجر شده و طبق مکانیزمی مشخص و مدون به دور از جنجال و بر اساس متن حقوقی به پیش رود تا زمان آن طی شود اما به نظر می‌رسد قرار نیست برجام فرجامی داشته باشد.

در موضوع «امتداد» برجام دشمن سعی دارد ضمن درگیرسازی فرسایشی بدنه تصمیم‌ساز و تصمیم‌گیر کشور به موضوعات پیرامون برجام، در یک سناریوی راهبردی اذهان را منحرف و کشور را از توجه، برنامه‌ریزی و حرکت در سایر حوزه‌های پیشرفت کند یا متوقف کند، دقیقا در تقابل با راهبرد «توقف ممنوع» که سال ۹۱ مطرح شد.

در سناریوی «امتداد برجام» قرار است ظرفیت عمده کشور بویژه بازوی اجرایی کشور - دولت تدبیر و امید- صرف برجام و موضوعات و حواشی پیرامونی آن شود. اکنون این هشدار به دولت تدبیر و امید و جناب رئیس‌جمهور داده می‌شود که مواظب روزی باشند که ۸ سال از ریاست‌جمهوری ایشان گذشته است...
 در حالی که تمام این ۸سال- کما اینکه ۴ سال گذشته اینگونه بوده است- توجه و ظرفیت عمده دولت صرف دستاورد تقریبا هیچ برجام و عدم پیشرفت و توجه کافی به سایر حوزه‌های پیشرفت بوده است. مبادا که در سال ۱۴۰۰ افسوس ۸ سال بازی و سرگرم بودن کشور به توافقی بی‌حاصل را بخوریم!

نمونه اخیر این فرصت‌سوزی‌ها به علت سرگرمی به برجام را در همین مجمع عمومی سازمان ملل دیدیم! به جای آنکه از این فرصت جهت تعمیق و گسترش دیپلماسی اقتصادی که اتفاقا مورد توجه و تاکید دولت دوازدهم هم بوده است استفاده شود، تمرکز و توجهات رئیس‌جمهور و آقای ظریف حول برجام و موضوعات آن بود.
البته ما نمی‌گوییم برجام موضوع بی‌اهمیت یا کم‌اهمیتی است و نقش آن را کمرنگ جلوه نمی‌دهیم! نه! اما این هشدار را می‌دهیم مواظب باشیم که از سایر حوزه‌های راهبردی همچون موضوعاتی از قبیل فرهنگ، اقتصاد، فضای سایبری و امنیت سایبری، بیوتکنولوژی، فناوری‌های نانو، کشاورزی و امنیت غذایی، صنعت هوافضا و... غافل نشویم! به قول معروف تمام تخم‌مرغ‌های‌مان را در سبد برجام قرار ندهیم.

بانیان برجام به نکته‌ای بسیار مهم توجه کنند که اگر تکلیف برجام را با تصمیماتی مشخص، واضح و محکم روشن نکنند تمام ۴ سال دوم را نیز مشغول برجام بی‌فرجام خواهند بود و توان و ظرفیت کشور در مسیر پیشرفت در سایر حوزه‌ها تحلیل رفته و از آن غفلت خواهد شد.

موضوع مهم دوم بحث «التهاب» برجام است. در این سناریوی کلان ترامپ که خود یک تاجر است و بخوبی با فضای ذهنی تجار و سرمایه‌گذاران آشناست در کنار تمام اظهارات و چانه‌زنی‌ها برای امتیازگیری بیشتر از ایران و خشنودی صهیونیست‌ها و فارغ از موفقیت یا عدم موفقیت این تلاش‌ها، یک هدف پنهان‌تر را نیز دنبال می‌کند و آن ایجاد و نمایش یک فضای «ملتهب»، «پرریسک» و «مبهم» از آینده برجام و فضای کسب‌وکار ایران است. این خیلی طبیعی است که تجار و بازرگانان فارغ از سیاست‌های دولت‌های‌شان بحث سود و زیان خود را در اولویت قرار داده و از ورود به فضایی که هر روز رسانه‌ها از تنش‌ها و بحث‌ها درباره آن سخن می‌گویند خودداری می‌ورزند.

در واقع در سناریوی «التهاب و ابهام برجام» که از منظر حقوقی می‌توان آن را نقض روح برجام دانست یک هدف مشخص دنبال می‌شود و آن بی‌بهره و بی‌نصیب گذاشتن ایران از منافع برجام است. این سناریو در ادامه سناریوی «امتداد برجام» قرار داشته و در ذیل آن دسته‌بندی می‌شود لذا مهم‌ترین راه مقابله با این چالش، خنثی‌سازی سناریوی اول است که همان پاسخ محکم و تکیه اصلی بر توان داخلی و مردمی است.
و اما موضوع سوم. در سناریوی سوم بحث «بسندگی» برجام مطرح بوده و از زوایای مختلف به عدم بسندگی و ناکافی بودن برجام کنونی پرداخته می‌شود. سناریوی «بسندگی برجام» که در واقع همان برجام‌های بعدی را در بطن خود دنبال می‌کند، ابهامات و نقایص موجود در متن حقوقی برجام را به عنوان راه نفوذی برای طرح عدم بسندگی برجام مدنظر قرار می‌دهد.

در این سناریو آنچه زمین بازی و زمینه فشار به ایران را در اولویت قرار می‌دهد ۲ موضوع را مدنظر دارد؛ راه نفوذ و فشار اول، بند مربوط به ممنوعیت «فعالیت‌هایی که می‌تواند به طراحی و ساخت یک قطعه انفجار هسته‌ای کمک کند» است که در بخش «T» ضمیمه نخست برجام مورد تاکید قرار گرفته است و موضوع اهرم فشار دوم بندهای پایان‌دهنده به محدودیت‌های ایران موسوم به «بند انقضا» یا «Sunset Clause» است.

این فصل آخر از برجام محدودیت‌هایی ۱۰ و ۱۵ ساله را برای عدم غنی‌سازی ایران در سطوح بالاتر وضع می‌کند؛ ۲ موضوع مهمی که احتمالا طی هفته‌های آتی شاهد پیگیری و طرح آنها از طریق کمیته مشترک برجام خواهیم بود. جایی که ۸ عضو برجام از طریق رای‌گیری حرف آخر و نهایی را خواهند گفت و حوزه اصلی لابی و فشار علیه ایران در این سناریو از طریق این کمیته پیگیری خواهد شد. موضوعی که امانوئل مکرون، رئیس‌جمهور فرانسه با انتشار پیامی در توئیتر درباره دیدار خود با حسن روحانی آن را «تبادل نظرهای اساسی با رئیس‌جمهور ایران» خواند و از تدابیر برجامی خود برای دولت تدبیر و امید رونمایی کرد!

مکرون گفت این تدابیر باید یک شامل «کنترل بهتر فعالیت‌های موشکی و بالستیک ایران»، دیگری «تمدید توافق ورای ۲۰۲۵» و به نوعی محرومیت مادام‌العمر و تدبیر سوم «بحث باز با ایران درباره اوضاع جاری در منطقه» باشد.

گابریل، وزیر خارجه آلمان هم پیشاپیش خط‌ونشان‌های خود را برای کمیسیون مشترک برجام کشید و گفت: ما هم بر سر این موضوع توافق داریم که ایران نقش سازنده‌ای در مناقشات منطقه‌ای خاورمیانه بازی نمی‌کند و درباره این موضوع باید صحبت کرد.

آنچه مشخص است دشمن ۳ سناریوی «امتداد»، «التهاب» و «بسندگی» برجامی را با شدت و قدرت دنبال می‌کند و این عزم آنها ناشی از رفتارشناسی و شناخت ایدئولوژی فکری بانیان برجام است. تا زمانی که مسببان برجام پاسخی مشخص و محکم را که شامل عزم جدی به بازگشت به شرایط قبل از برجام است به دشمن مخابره نکنند و اشتباه محاسباتی دشمن در رفتارشناسی مسببان برجام را به رخ نکشند، این سه سناریو به صورت تجمیعی و همزمان دنبال خواهد شد.

رئیس‌جمهور و بانیان برجام بدانند با تکیه به مردم می‌توانند پاسخی قاطع و روشن به ناقضان و خاطیان برجام دهند و مردم نیز در این راه دولتمردان خود را تنها نخواهند گذاشت. در غیر این‌صورت حاصل ریاست ۸ ساله آقای روحانی چیزی جز برجامی بی‌فرجام و درجازدن در سایر حوزه‌های پیشرفت کشور نخواهد بود.