به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، احسان قنبری با اشاره به ناگفتههای شخصیتی سردار شهید چیتسازیان اظهار داشت: او فردی شجاع و با جرأت بسیار بود و فردی برجسته در عملیاتهای شناسایی به شمار میرفت؛ هرچند برخی روایتهای نابجا حاکی از بریدن سر عراقیها یا اینکه دشمن، او را "عقرب زرد" مینامید؛ درباره او بیان شده که همگی غلو بوده و صحت ندارد.
وی با اشاره به نقش شهید علی چیتسازیان در شکلگیری واحد اطلاعات، عملیات لشگر انصارالحسین(ع) گفت: زمانی که گردان کوهستانی انصار در سال 61 به تیپ تبدیل شد؛ وی واحد اطلاعات را تقویت کرده و انسجام داد و از آن پس تا 4 آذر 66 که به شهادت رسید، مسئول اطلاعات لشگر انصار(ع) همدان بود.
" علی آقا " در عملیاتهای سخت خود پیشاپیش نیروها حضور داشت
قنبری که سه سال در واحد اطلاعات لشگر انصار و دوشادوش شهید چیتسازیان حضور داشته، بیان کرد: "علیآقا" فرماندهای نبود که دستور داده و کنار بایستد بلکه خود همراه نیرو بوده و پیش از اینکه نیروهایش را به کاری امر کند؛ خودش آن را انجام میداد و در مأموریتهای سخت جلوتر از همه بود.
وی افزود: "علیآقا" آنچنان با نیروها صمیمی بود که تا پیش از شهادتش، هر کسی فکر میکرد او را بیش از دیگران دوست دارد، اما پس از شهادت همه فهمیدند او با همه صمیمی، یکدل و مهربان بود.
قنبری با اشاره به خاطرهای زیبا از این شهید بزرگوار گفت: بهار سال 65 قرار شد به دیدار امام خمینی(ره) برویم و از جبهه مرخصی گرفتیم؛ وقتی به جماران رسیدیم متوجه شدیم؛ دیدار روزهای دوشنبه است و ما اشتباهی یکشنبه رفتهایم؛ خواستیم بمانیم که "علیآقا" گفت: "برگردیم جبهه چون ما تنها یک روز اجازه گرفتهایم و هرچند امام(ره) را ندیدیم، اما ثواب زیارت را بردهایم".
وی افزود: شهید چیتسازیان این روحیه را همواره داشت و زمانی که مرخصی گرفته و به پشت جبهه میآمد به محض به هم ریختن اوضاع و نیاز، به سرعت بازمیگشت.
هنر "علیآقا" تربیت رزمندگان متدین و شجاع از بین "داشمشتی"ها بود
عضو گردان اطلاعات، عملیات لشگر انصارالحسین(ع) در دوران دفاع مقدس تصریح کرد: یکی از کارهای ماندگار شهید چیتسازیان، تربیت نیروهای معتقد و کار بلد از بین به اصطلاح "داشمشتی"ها و افراد و قشرهایی بود که خیلی خوشنام نبوده و دارای روش زندگی خاصی بودند.
قنبری ابراز کرد: بسیاری از افراد برای این کار به "علیآقا" خرده میگرفتند، اما او اهمیت نداده و روی این افراد سرمایهگذاری کرده و آنها را به درجهای میرساند که کسی باور نمیکرد و بسیاری از آنها به شهادت رسیدهاند.
وی مطرح کرد: یکی از ویژگیهای کاری شهید چیتسازیان نیز این بود که نیرو را همان روزهای نخست، "آبدیده" کرده و آموزش سختی به آنها میداد تا جایگاه کار در واحد اطلاعات را بشناسند زیرا نیروهای اطلاعات برخلاف سایر رزمندگان، "زاهدان روز و شیران شب" بودند.
قنبری، مقاومت شجاعانه در جاده امالقصر را یکی دیگر از کارهای بزرگ شهید چیتسازیان عنوان کرد و افزود: در این عملیات که دو طرف ما را آب فراگرفته بود؛ عراقیها 200 متر جلوتر از ما قرارداشتند، اما ابتکار و مقاومت شهید چیتسازیان موجب شد تا دشمن شکست بخورد.
وی اظهار داشت: او خود از دور نگاه کرده و وقتی دشمن به 20 متری ما میرسید به ما دستور تیراندازی میداد و با این کار توانستیم بر دشمن پیروز شویم.
"علی آقا " گفت:بدجوری دلم برای شهدا تنگ شده و میترسم جنگ تمام شود و شرمنده پدران و مادران شهدا شوم
وی با اشاره به خاطرهای از آخرین روزهای زندگی سردار علی چیتسازیان گفت چند روز پیش از شهادتش در منطقه "ماووت" بودیم؛ دم غروب بود و رزمندگان حال و هوای معنوی داشتند؛ خاطرم هست "علیآقا" به طرفم آمده، دستش را دور گردنم انداخت و گفت "بدجوری دلم برای شهدا تنگ شده و میترسم جنگ تمام شود و شرمنده پدران و مادران شهدا شوم که چرا فرزند آنها شهید شده و من زنده ماندهام" و درست چند روز بعد بود که به آرزوی خود رسید و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
قنبری، مهمترین پیام سردار شهید چیتسازیان و همه شهدا برای ما را حفظ نظام دانست و تصریح کرد: برای حفظ این نظام، خونهای بسیاری ریخته شده و به سادگی به دست نیامده و همگی وظیفه داریم برای حفظ آن از همه چیز خود بگذریم.