به گزارش گروه خواندنی های مشرق به نقل ازسلامت، دکتر آسیه الفت بخش گفت:«سرطان پستان شایع ترین سرطان زنان در کل جهان و ایران است و سومین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان است  ولی در صورتی که به موقع تشخیص داده شود فرد مبتلا می تواند درمان شود.
شیوع این بیماری در خاورمیانه و ایران متوسط رو به کم است و این بیماری در اروپا و آمریکا شیوع بالاتری دارد و شیوع این بیماری در ایران تقریبا یک چهارم این کشورها است اما در مجموع شیوع این بیماری نسبت به گذشته در کشور ما رو به افزایش است.»

وی ادامه داد:«مهمترین عامل خطر ابتلا به سرطان پستان در افراد جنس است و باید گفت زنان 100 برابر مردان به این بیماری مبتلا می شوند همچنین سن شیوع این بیماری بیشتر در دوران بعد از یائسگی است هر چند به نظر می رسد ابتلا به این بیماری در کشور ما قبل از سن یائسگی نیز زیاد مشاهده می شود.»

این عضو هیئت علمی سرطان پستان جهاد دانشگاهی افزود:«از عوامل خطری که به هورمون ها بستگی دارد و احتمال ابتلای فرد را بیشتر می سازد می توان به سن اولین قاعدگی اشاره کرد که هر چه سن شروع قاعدگی در زنان پایین تر باشد عامل خطری برای ابتلای آنها به سرطان پستان محسوب می شود در این میان سن اولین بارداری نیز از اهمیت بالایی برخوردار است و احتمال ابتلا به سرطان پستان در زنانی که بالای 35 سالگی برای اولین  بار باردار می شوند و یا زنانی که باردار نمی شوند بیشتر است و برخی مطالعات نشان داده است شیردهی نقش محافظتی در برابر سرطان پستان ایجاد می کند.»

وی ادامه داد:« از دیگر عوامل هورمونی که احتمال ابتلای زنان را به سرطان پستان افزایش می دهد می توان به مصرف قرص های هورمونی در دوران بعد از یائسگی اشاره کرد .در چند سال گذشته داروهایی جهت کاهش عوارض یائسگی تجویز می شد که در برخی مطالعات مشخص شد این داروها شانس ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهند.»

این متخصص جراح عمومی افزود:«از دیگر عوامل خطر ابتلا به سرطان پستان می توان به ارث و ژنتیک اشاره کرد و در صورتی که فامیل درجه یک (مادر، خواهر، فرزند) زنی به این بیماری مبتلا باشد شانس ابتلای وی به این بیماری افزایش پیدا می کند.

همچنین سابقه رادیوتراپی در سنین پایین به ناحیه قفسه سینه شانس ابتلا به سرطان پستان را افزایش می دهد.»

مدیر گروه پژوهشی سرطان پستان جهاد دانشگاهی خاطرنشان کرد:«شایع ترین علامت سرطان پستان وجود یک توده بدون درد در بافت پستان است که اکثرا خود فرد آن را تشخیص می دهد .این توده معمولا متحرک نیست وچسبندگی به بافت های اطراف دارد.

از دیگر علائم ابتلا به سرطان پستان ترشح خونی از نوک سینه، قرمزی و تورم یکپارچه بافت پستان، احساس توده در ناحیه زیربغل است.»

وی در مورد نحوه تشخیص این بیماری به خبرنگار سلامت نیوز گفت:«بیمار با مشاهده یکی از علائم نامبرده بایستی به پزشک مراجعه کند وپزشک برای تشخیص این بیماری روش های متفاوتی را پیشنهاد می کند.

معمولا ماموگرافی برای تشخیص سرطان پستان در سن بالای 35 سال صورت می گیرد و در صورتی که شک بالینی نسبت به بدخیم بودن توده داشته باشیم در زیر این سن نیزممکن است ماموگرافی انجام شود. سونوگرافی نیز یک روش کمک تشخیصی مناسب خصوصا برای افتراق ضایعات تو پر از توخالی است.

 

از دیگر روش های تشخیصی می توان به نمونه برداری اشاره کرد که ممکن است شامل نمونه برداری با سوزن یا به روش جراحی باشد که امروزه معمولا نمونه برداری به روش سوزن انجام می شود و در آزمایشگاه هم بدخیم یا خوش خیم بودن توده تشخیص داده می شود و هم برنامه درمان های بعدی برای بیمار تعیین می شود.»

دکتر آسیه الفت بخش ادامه داد:«در صورتی که جواب پاتولوژی نشان دهنده بدخیم بوده توده سرطانی باشد قدم اول برای درمان در اکثر موارد جراحی است و حرف اول را می زند.
در قدیم جراحی سرطان پستان بدون توجه به سایز توده شامل برداشتن کل پستان  یا ماستکتومی بود.

وی در مورد روش های جراحی حفظ پستان گفت:«امروزه در بسیاری از موارد (بیش از 50 درصد از بیماران) جراحی حفظ پستان می شوند و با این جراحی تقریبا هیچ تفاوت ظاهری میان دو پستان به وجود نمی آید و یا این تفاوت ناچیز است.

در روش جراحی حفظ پستان توده با حاشیه سالم برداشته می شود و جراح با توجه به تجربیات خود تشخیص می دهد که حاشیه سالم را برداشته و حاشیه ها را برای آزمایش با روش انجماد سریع می فرستد و در صورتی که درگیری تومورال در حاشیه ها نباشد برداشت بافت پستان کافی است و به سراغ غدد لنفاوی زیر بغل می رود. در گذشته کل غدد و یا حداقل 10 غده لنفاوی می بایست برداشته می شد اما امروزه باپیشرفت روشهای درمانی , در بیماران مراحل اولیه می توان دستکاری کمتری انجام داد.