به گزارش مشرق، صعود ایران به جام جهانی، برای کی روش کافی نبود. او نقشه های بزرگی در سر داشت. واقعیت این است که قبل از صعود ایران به جام جهانی، کی روش برای صعود تیم ملی به مرحله دوم جام جهانی نقشه کشیده بود. شب قبل از بازی ایران و ازبکستان، او به تاج گفته بود تیم ملی به جام جهانی می رود و از این بابت نگران نیست، بلکه می خواهد تنها به صعود ایران به مرحله دوم فکر کند.

حالا ایران باید تکلیف خود را مشخص کند؛ یک صعود تاریخی را می خواهد و یا یک حضور کوتاه در جام جهانی را؟ ظاهرا تکلیف خیلی ها مشخص است؛ مخصوصا بعضی از کارشناس های فوتبال که انگار خبر ندارند در دنیا چه می گذرد و چه چیزهایی باعث پیشرفت یک تیم می شود. بعضی ها فقط منتظر هستند تا انتقاد کنند؛ بدون اینکه حتی به خود زحمت دهند برنامه بازی های دوستانه دنیا را نگاه کنند.
حرف کی روش روشن است؛ او می گوید برای صعود به مرحله دوم جام جهانی، از حالا باید با تیم های بزرگ دنیا بازی کنیم. اگر کی روش قبل از جام جهانی برزیل دوست نداشت این اتفاق بیفتد، به خاطر هدف کوچکتر تیم ملی بود. او تاکید داشت ایران به برزیل می رود تا آبرومندانه بازی کند. این بار ولی اصرار می کند تیم ملی باید از گروه خود بالا رود. چنین صعود دل نشینی، مستلزم رودرویی با رقبای بزرگ است. ایران باید وقتی پا به روسیه می گذارد که با تیم های بزرگ بازی کرده باشد. کی روش می خواهد بازیکنانش از حالا آبدیده شوند و حرف نادرستی نمی زند ولی کارشناسی هستند که در این شرایط به جای حمایت از تیم ملی و تاکید روی این موضوع که «بله درست است و باید بازی بزرگ کنیم» باز هم مثل همیشه، همان متن همیشگی را جلویشان می گذارند و از روی آن می خوانند. حرف این کارشناس ها در 20 سال گذشته چه تاثیری در پیشرفت تیم ملی داشته است؟ آنها معمولا وقت حرف زدن که می شوند مورینیو هستند ولی وقتی عمل که می رسد، می شوند مربی بازنده و شکست خورده. نسخه های آنها برای خودشان کارساز نیست چه رسد برای تیم ملی. در خانه شان نشسته اند و بدون اینکه اطلاعات خود را آپدیت کنند و بفهمند در دنیای بیرون چه می گذرد، مثل یک نوار جملاتی را تکرار می کنند.
بد نیست نگاهی به برنامه های بازی های دوستانه تیم های آسیایی بندازیم و با تیم ملی قیاس کنیم. کره با کلمبیا و صربستان بازی می کند. ژاپن به دیدار برزیل و بلژیک می رود. عربستان با پرتغال و بلغارستان بازی می کند. آنوقت ایران چطور؟ با تیم دوم پاناما و ونزوئلایی که به جام جهانی نرسیده. واقعا کجای حرف کی روش اشتباه است؟ اینکه تیم ملی با تیم های بزرگ بازی کند، اردوهای خوب داشته باشد و صاحب یک زمین تمرینی شود، غر زدن به حساب می آید؟ حداقل در این چند سال فهمیده ایم دل او بیشتر از بعضی کارشناس ها که اتفاقا کار آنها فقط غر زدن است، برای تیم ملی و فوتبال ایران بیشتر می سوزد!