به گزارش مشرق،‌ زلزله ای آمده و صدها و هزاران نفر در این حادثه تلخ جان و مال خود را از دست داده اند، ولی عده ای در عزای عمومی مردم ایران به دنبال سواستفاده های سیاسی خود هستند.

در حوادث و بلایی که روی می دهد، اکثر مردم به دنبال کمک و یاری رساندن به  آسیب دیده گان هستند و هر آنچه در توان دارند بی هیچ دریغی عرضه می کنند ولی در این میان افرادی پلید و بدذاتی پیدا می شوند که به فکر غارت و دزدی می افتند. هرچند این پدیده در ایران بسیار کم است ولی بازهم مشاهده می شود که برخی با اعلام شماره حساب هایی به دنبال سواستفاده مالی از کمک های مردمی هستند. برخی نیز اقلام و مایحتاجات را به غارت می برند و حتی تعدادی با حضور در مناطق آسیب دیده در پی سرقت هستند.

اما در کنار این رفتارهای زشت و عریان، برخی اظهارنظرها و تحلیل ها همچون نمکی بر روی زخم مردمی است که در انتظار کمک ها و اقلام هستند ولی در فضای مجازی و رسانه ای به تنها چیزی که اشاره نمی شود دقیقا همین است. صفحه نخست روزنامه های حامی دولت تنها یک چیز را نشان می دهد مسکن مهر و تیتر روزنامه اصلاح طلب شرق پس از رسوایی روز قبلش "قصر اندوه" است. این روزنامه روز قبل بر اساس گزارش های اشتباه و با نگاهی نژاد پرستانه تیتر" زلزله عراق، ایران را لرزاند" به کار برده بود. ولی در روز سه شنبه یعنی دو روز پس از زلزله، تحلیل ها و گزارش های مربوط به مسکن مهر در روزنامه ها و سایت های حامی دولت، به مرکز ثقل آنها تبدیل شده و برخی از مقامات دولتی نیز بدون توجه به ابعاد حادثه و بررسی های اولیه، این اخبار را دامن می زنند.

مشکل اصلی ایران در زمینه وقایع طبیعی مانند سیل و زلزله و طوفان .... مدیریت بحرانی است که تنها در زمان وقوع حادثه و پس از آن نام آن شنیده می شود. اینجا هیچ قصدی برای دفاع از مسکن مهر یا طرح های مشابه نیست. بیش از 2 میلیون مسکن مهر در یک دهه اخیر ساخته و به بهره برداری رسیده است. نوسازی بافت های فرسوده که از زمان زلزله بم مورد توجه مسئولان قرار گرفت، بعد از بیش از دو دهه همچنان یکی از اصلی ترین چالش های کشور است.

مسکن مهر طرحی برای شتاب در ساخت مسکن برای کسانی بود که خانه دار شدن برای آنها یک آرزو شده بود. آرزویی که 5 سال است از سوی دولتمردان مزخرف خوانده می شود و برای استانداردسازی و تکمیل آن نیز مرتبا سنگ اندازی می کنند. در طول برنامه پنجم توسعه تنها 13.7 درصد عملکرد نوسازی بافت های فرسوده در کل کشور بوده که این به معنای آن است که بافت ها و مناطق بسیاری نیز همچنان در معرض آسیب دیدن در مقابل بلایی طبیعی و حتی حوادثی مانند آتش سوزی های گسترده را دارند.

اما ورای این مباحث که می بایست به صورت ریشه ای اجرایی شوند، صحبت بر سر این نکته است که چرا برخی عادت کرده اند پس از هر حادثه ای توپ را در زمین رقیب سیاسی خود بیاندازند و خود در گوشه ای از عافیت همچنان به تحلیل هایی که نمک بر زخم مردم آسیب زده می ریزد بپاشند. در حادثه پلاسکو در همان ساعات اولیه هشتگ استعفا قالیباف راه افتاد و دستوری که از سوی رئیس دستگاه اجرایی صادر شد، شناسایی مقصران اصلی و برخورد با آنها بود!

در حالیکه شهردار تهران بر سر حادثه در حال مدیریت بحران و نجات جان گرفتار شده ها بود و تلویزیون نیز 24 ساعته این حادثه را پوشش می داد، برخی به جای کمک به دنبال گروکشی و سواستفاده سیاسی بودند. حال آنکه بعدها از سوی کمیته ای که دولت تشکیل داده بود مشخص شد 6 دستگاه عمومی و دولتی دیگر در کنار شهرداری مسئول ایمنی سازی و پیشگیری از حادثه بوده اند!

در زلزله کرمانشاه، علت حادثه مشخص است و زلزله ای که همیشه در ایران همیشه انتظارش می رود، بار دیگر روی داده است و صدها نفر قربانی این بلای طبیعی شده اند. در این میان حتی برخی از بیمارستان ها که باید از مستحکم ترین بناها باشند، نیز ویران شده اند.

بررسی علت برخی از تخریب ها می بایست بر عهده گروه های کارشناسی بیطرف باشد تا هرگونه شبهه ای در آینده ای نزدیک برطرف شود ولی اینک با وجود آگاهی از کم کاری ها و سومدیریت ها، اولویت اصلی کمک به مردم آسیب دیده و التیام اندکی از درد های جانکاه آنان است.

مردم کردی که پاسدار مرزها بوده اند و در صبوری و مهربانی، الگو هستند. باید با آگاهی بخشی مانع سواستفاده برخی از سارقان فضای مجازی برای سواستفاده از احساسات در جهت منافع حزبی و شخصی خود شد و همچنین از سواستفاده کسانی که به دنبال لاپوشانی ضعف های خود در مدیریت بحران هستند، جلوگیری کرد.