به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
اصلاحطلبان، حمله به رئیس دفتر رئیس جمهور را استارت زدند. آنها مدعیاند که حضور محمود واعظی در دفتر رئیسجمهور، موجب کمرنگ و تشریفاتی شدن نقش اسحاق جهانگیری در سمت معاون اولی شده است.
روزنامه اعتماد ضمن چند مطلب به واعظی حمله کرد و از قول وکیلی (عضو فراکسیون امید) نوشت: به نظر میرسد که در دور دوم ریاست جمهوری روحانی نقش اسحاق جهانگیری کمرنگ و کمفروغ شده است و نقش برجستهای که در دور اول در اداره کابینه ایفا میکرد در دوره دومتکرار نشد.
نمیتوانیم به واعظی تحکم کنیم که باید با امیدیها ارتباط بهتری برقرار کند اما به هر روی انتظار داریم آقای واعظی متوجه باشد که جایگاهی که در دولت به او رسیده مدیون و محصول هزینه دادن کدام جریان سیاسی و فعالان سیاسی است. قطعاً آقای واعظی با هوش و ذکاوتی که دارد متوجه این موضوع هست که جایگاه کنونیاش را مدیون جریان اصلاحطلبی است.
روزنامه الیاس حضرتی همچنین از قول عبدالله ناصری عضو شورای سیاستگذاری اصلاحطلبان مینویسد: خبرها حاکی از آن است که حضور واعظی، بر نقش و انگیزههای آقای جهانگیری سایه انداخته است. واعظی برای روحانی مشکلساز خواهد بود و حتماً یکی از مشکلات جدی برای خود روحانی است.
اعتماد همچنین در گزارشی نوشت: انتصاب محمود واعظی به عنوان رئیس دفتر رئیس جمهور اصلاحطلبان را مکدر کرد. چرا که آنها اصرار داشتند که رئیس دفتر رئیسجمهور باید فردی نزدیک به رئیسجمهور و از میان بدنه حامیان او باشد نه فردی نزدیک به اصولگرایان معتدل.
اصلاحطلبان نسبت به حسن نیت واعظی اطمینان خاطر ندارند و این عدم اطمینان ناشی از عملکرد چند ماه او است. از یک سو اعمال نفوذ در انتصاب وزرایی که مورد تأیید اصلاحطلبان نبودند و از سوی دیگر بازی در تیم لاریجانی نزدیکترین فرد دولت بهرئیسجمهور در حالی به سمت لاریجانی تمایل دارد که گمانه کاندیداتوری علی لاریجانی در انتخابات ۱۴۰۰ طرح شده و حتی برخی از دو قطبی احتمالی لاریجانی- جهانگیری سخن میگویند.
این روزنامه در عین حال اذعان کرده است: اصلاحطلبان خارج از دولت با این پیش فرض که واعظی، مقصر وضعیت پیش آمده است او را متهم شماره یک عنوان کرده و تصور میکنند رویه رئیس دفتر رئیس جمهور باعث شده اصلاحطلبان جایگاهی که استحقاقش را دارند به دست نیاورند. با همه این احوال نباید فراموش کرد آنچه امروز به عنوان اختیارات گسترده رئیس دفتر رئیسجمهور از آن یاد میشود حاصل اعتماد رئیسجمهوری به وی بوده و این اختیارات با زور و خدعه به دست نیامده است.
اکنون هم به نظر میرسد شخص رئیسجمهور به واسطه سالها دوستی و رفاقت و کار حزبی مشترک، اعتماد بیشتری به رئیس دفتر خود دارد و از میان مجموعه مشورتهایی که دریافت میکند، نگاه مثبتتری به نظرات واعظی دارد و در نتیجه دیدگاه وی در دولت بیشتر پیش میرود. از این رو اصلاحطلبان اگر از وضع موجود ناراضی هستند «مخاطب بایدهایشان» را باید شخص رئیسجمهور قرار دهند، نه هیچ شخص دیگری. چون تصمیمگیر نهایی و مسئول واگذاری اختیارات در نهایت، آقای رئیسجمهور است.
یادآور میشود چند سال پیش، افراطیونی مانند اصغرزاده و عبداله ناصری تصریح کرده بودند اصلاحطلبان، دولت روحانی را رحم اجارهای خود میدانند.