سرویس تاریخ مشرق- در باب ریشه‌ی یهودی فرقه‌ی ساختگی بهائیت تاکنون مطالب فراوانی منتشر شده است. اما در این میان، اعتراف رسمی و صریح اسناد سفارت آمریکا به ریشه‌ی یهودی بهائیان ایران قابل توجه است. در اسناد به دست آمده از سفارت آمریکا در باره‌ی وضعیت بهائیان در ایران در سال ۱۹۷۲ می خوانیم: «بهاییان ایران که از یهودیگری تغییر آیین داده‌اند توسط دولت ایران در اختناق زندگی می کنند. شاید دولت این عمل را به عنوان باج سبیل به ملاها که بهاییگری را به عنوان بدعتی در دین اسلام به شمار می آورند، انجام می دهد و شاید هم به خاطر نسبت دادن فعالیت سیاسی به بهاییهاست.» [۱]

به نوشته یکی از محققان این زمینه: «برخلاف نظر مورخینی چون احمد کسروی و فریدون آدمیت که بابی گری اولیه را جنبشی خودجوش و ناوابسته به قدرت های استعماری می دانند (و علی رغم بدبین بودن نسبت به این فرقه نفوذ استعمار در این فرقه را از زمان انشعاب بابی گری به دو فرقه ازلی و بهایی می دانند)، پژوهش من بر پیوندهای اولیه علی محمد باب و پیروان او با کانون های معینی تاکید دارد که شبکه ای از خاندان های قدرتمند و ثروتمند یهودی در زمره شرکای اصلی آن بودند. این تصویر بابی گری را از اساس و از بدو پیدایش فرقه ای مشابه با دونمه‌های ترکیه و فرانکیست های اروپای شرقی جلوه گر می سازد.» [۲]

علاوه بر ریشه‌ی یهودی داشتن بهائیت ذکر این نکته از اهمیت خاصی برخوردار است که سفارت آمریکا تصریح دارد که فشار و اختناق علیه بهائیان توسط رژیم پهلوی ساختگی و دروغین است زیرا در همین اسناد در مورد بهائیت مطرح می شود که برجستگان دربار پهلوی بهایی هستند. در اسناد سفارت آمده است: «مذهب بهایی شاید با ۱۰ هزار پیرو در ایران، به طور رسمی در محبوبیت قرار ندارد هر چند که یکی از نزدیکان شاه، دکتر ایادی، مانند سایر برجستگان ایرانی، بهایی است.» [۳]