بر اساس این گزارش، ۵۰.۳ درصد خانوارها صرفا از طریق انجام مشاغل، کسب درآمد می کنند و با درآمد حاصله، معاش خود یا چندین نفر دیگر را تامین می کنند.

اما شاخص بار تکفل معیشتی یک شاخص جمعیتی و اقتصادی است که نشاندهنده مقدار تکفلی است که یک فرد از نظر تامین مخارج زندگی و هزینه افراد غیرفعال بر دوش دارد؛ به عبارت دیگر این شاخص، برتری عددی افراد شاغل به افراد غیرشاغل را نشان می‌دهد. بنابراین هر چه مقدار شاخص بار تکفل معیشتی بزرگتر باشد، فشار وارده بر جمعیت شاغل برای تامین معاش افراد تحت تکفل افزایش می‌یابد.

از منظر دیگر می‌توان گفت کوچک بودن این شاخص بیانگر سطح مطلوب رفاه اقتصادی جامعه و قدرت پس انداز بیشتر و بزرگ بودن آن حاکی از کاهش سطح رفاه جامعه است.

هر چند میانگین بار تکفل معیشتی در کل شور برابر ۲.۵ نفر است اما در بین استان‌های کشور، سیستان و بلوچستان با ۳.۵ نفر  دارای بالاترین شاخص بار تکفل معیشتی خالص در کشور است؛ همچنین شاخص مذکور در استان کرمانشاه ۳.۲ نفر و در چهار محال و بختیاری و قم ۳ نفر است.

به عبارتی در این استان‌ها یک فرد شاغل با درآمد حاصله، باید به غیر از خود معاش بیش از ۳ نفر دیگر را تامین کند. استان‌های خراسان جنوبی با ۲.۹ نفر و کهگیلویه و بویر احمد با ۲.۸ متر نفر نیز در رتبه‌های بعدی قرار دارند. در مقابل استان بوشهر با ۲.۲ نفر دارای کمترین بار تکفل معیشتی خالص در کشور است.

بر اساس اعلام مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار علاوه بر وضعیت بازار کار هر استان، عوامل دیگری مانند ساختار سنی جمعیت استان‌ها، میزان زاد و ولد، تراکم تعداد کودکان و سالمندان و به دنبال آن افزایش افراد غیرفعال، بر مقدار شاخص تاثیرگذار است و می‌تواند آن را دستخوش تغییر کند.