به گزارش مشرق، هفتم آبان ماه بود که دکل شماره 95 فتح در چاه 147 رگ سفید دچار آتش سوزی شد. شرکت ملی حفاری ایران و ملی مناطق نفت خیز جنوب وارد میدان شدند و با تمامی امکانات تا به امروز سعی در مهار این چاه سرکش دارند.
بعد از وقوع این حادثه مطالبی که از رسانه های مختلف منتشر می شود در دو دسته قرار می گیرند، یکدسته می گویند تیم حاضر در منطقه رگ سفید بهترین تیم کنترل فوران در کشور است و عدهای دیگر نیز میگویند کمکاری های بسیاری از سوی این تیم صورت گرفته است.
معمولا در زمان رخ داد اتفاقاتی از این دست، تمامی گروهها و ارگان ها موظف اند بدون هیچ گرایش سیاسی از تمامی نفرات فعال در کشور برای حل این مسئله بهره گیرند،اما متاسفانه در این زمان یک عده تاریخ صنعت نفت را تحریف می کنند و هر روز خبر از رکوردی جدید می دهند و خود را همچون رستم دستان در میدان مهار این چاه می دانند،گویی تا کنون صنعت نفتی در کشور وجود نداشته و فعالیتی در خصوص کنترل و فوران چاه های نفتی و گازی در کشور انجام نگرفته است.در این بین عدهای از آب گل آلود ماهی می گیرند و از هر تریبونی برای خودنمایی و نشان دادن فعالیت های خود در منطقه رگ سفید سو استفاده می کنند.
عده ای نمی خواهند کتاب های تاریخ صنعت نفت را برای یک بار هم که شده مطالعه کنند و ببینند چه کسانی بودند که برای اولین بار در این حوزه اقتصادی مهم رو در روی شرکت های بزرگ آمریکایی در مهار چاه کشور کویت حاضر و آنها را بهت زده کردند. جوانان متخصص، جهادگری که در آن لحظه رسانه ای در اختیار و دوربینی به دنبالشان نبود تا جهادشان را ثبت کند.
عده ای باید به احترام تلاش ها و جهادهای این تلاشگران دست از غرور و لجبازی بردارند و اگر به دنبال کسب افتخاری هستند خودشان برای آن تلاش کنند، نه اینکه افتخارات دیگران را که افتخار یک ملت محسوب می شود را زیر سوال ببرند.
افرادی که در این ماجرا دم از تخصص می زنند و در مصاحبه هایشان از کتاب های پروفسور نیل آدامز کارشناس مطرح در زمینه کنترل و مهار چاه های نفتی و گازی صحبت به میان می آورند، بی شک می دانند که این مرد بزرگ یکی معروف ترین کتاب هایش را همراه با دست نوشته ای که در آن نسبت به همکاری با وی در عملیات مهار ابراز تمایل کرده، ارسال کرده است.
متخصصان و جهادگران دیروز همان کسانی هستند که چاه های سرکش تر از رگ سفید را مهار کردند و در این زمان بدون ادعا و هیاهو اخبار رگ سفید را دنبال و برای حضور در منطقه و مشاوره در این خصوص ابراز تمایل کرده اند که پیشتر اسامی آنها در همین خبرگزاری فارس منتشر شد.
چرا بعضی با به کار بردن چند کلمه انگلیسی می خواهند در هر مصاحبه به مردم بفهماند که این چاه با بقیه متفاوت است، شاید تفاوت در مدیریت و تخصص افراد مسئول است.
به چه دلیل عده ای ترس این را دارند که برای حل این مشکل از آنها کمک بگیرند، به چه دلیل عده ای فکر می کنند حق این را دارند که طمع برای منافع شخصی را قربانی منافع ملی کنند.
آیا مهار سایر چاه های دچار حادثه شده در کشور به آسانی انجام گرفته که حال عده ای برای جبران کم کاری های خود دست به تحریف فعالیت های انجام گرفته در آنها می زنند و همه رشادت های صورت گرفته را زیر سوال می برند.
آیا مهار چاه 24 نفت شهر به قدری ساده و پیش پا افتاده بود که حال عده ای به راحتی این عملیات را مورد نقد قرار می دهند؟
همه ایرانی ها برای مهار چاه رگ سفید دعا می کنند و این چاه نیز به زودی مهار خواهد شد، تلاشگرانی که امروز به دور از حاشیه به دنبال خاموشی این چاه هستند قهرمانان واقعی رگ سفید هستند و عدهای دیگر که با لجبازی خود باعث شدند تا رگ سفید رکورد بیشترین زمان برای مهار یک چاه را در کشور ثبت کنند و این منطقه را به آتلیه خود تبدیل کرده اند باید پاسخگوی افکار عمومی باشند.
رسانه هایی که امروز جهادگران واقعی این عرصه را با القابی همچون سزار خطاب می کنند، بی شک خود را در مقابل یک ملت قرار می دهند، فعالان صنعت نفت با هر گرایش سیاسی از شخص وزیر گرفته تا کارگران زحمت کش، همه و همه می دانند قهرمان و قهرمان نمای رگ سفید چه کسی است.