به گزارش مشرق، محمد عبادیانی درباره چاقی اظهار کرد: از نظر مکتب طب ایرانی، "چاقی"  یا سَمن دارای تعریف خاصی است, بر اساس تعریف این مکتب "چاقی"  به دو نوع مستحسن و غیرمستحسن تقسیم می‌شود.

وی افزود: "چاقی"  مستحسن یا چاقی مفید به وضعیتی گفته می‌شود که در آن نسبت عضلات به استخوان‌های بدن، به گونه‌ای است که توانایی مفاصل و حفظ حرارت حَیَوانی بدن به صورت طبیعی پشتیبانی می‌شود, در واقع در این نوع از "چاقی" ، فشاری بر مفاصل، قلب و عروق وارد نمی‌شود؛ بلکه از آنها حمایت نیز می‌شود. 

این استاد دانشکده طب سنتی تصریح کرد: اما "چاقی"  غیرمستحسن یعنی "چاقی"  مضر که بیماری به حساب می‌آید، تحت عنوان سَمن مفرط در کتب آمده است و به آن نوع از "چاقی"  گفته می‌شود که مانع صدور افعال طبیعی، از مجاری طبیعی می‌شود. 

عبادیانی اذعان کرد: هنگام مراجعه اشخاص با شکایت از "چاقی" ابتدا باید شخص را نسبت به وجود "چاقی مفید و چاقی" مضر توجیه کرد و سپس تدبیر یا تدابیر لازم را اعمال کرد و به این ترتیب باید برای بیمار شرح داد که وزن طبیعی و غیرطبیعی چیست.

 وی خاطرنشان کرد: وقتی رطوبات و بلغم‌هایی که موجب "چاقی"  شده است را از بدن بیمار خارج می‌کنیم باید توجه داشته باشیم، صفرایی که برای گرم نگه داشتن آن مقدار از رطوبات و بلغم‌های بدن ترشح می‌شده، کاملاً همراه رطوبات خارج نمی‌شود و همین امر باعث می‌شود علائم افزایش صفرا در بیمار بروز کند که در واقع این بیماری نیست؛ اما اگر از بدن دفع نشود، زمینه‌ساز سوءمزاج صفراوی می‌شود.