به گزارش گروه فرهنگ و هنر مشرق، علیاصغر عزتیپاک، نویسنده درباره جایگاه داستان و رمان در ادبیات ایران گفت: «فکر میکنم عموم علاقهمندان کتاب حتما دغدغه فرهنگ و هویت خودشان را دارند. آنان بهدنبال خوراک دلچسب فرهنگی هستند. حتما ضعف ما باعث شده این وضعیت بر بازار نشر کشور حاکم شود. البته در این میان گاه صداهای ناخوشی هم شنیدهایم از برخی افراد سرشناس فرهنگی که گفتهاند ما کار ایرانی نمیخوانیم و به این افتخار هم کردهاند. اما اینها استثنا هستند و نه قاعده. در این وضعیت به نظر میرسد وظیفه حاکمیت حمایت از تولید آثار بومی است. این حمایت هم حتما لازم نیست با تزریق مستقیم پول باشد. مهیا کردن زمینه بسیار مهم است. اگر اجازه بدهید به یکی از این نوع حمایتها اشاره کنم.»
وی افزود: «الان در برخی فصول وزارت ارشاد فروشهای فصلی کتاب را با تشویقهایی رونق بخشیده است.
این حرکت بسیار خوب و قابل تقدیر است. اما به نظر میرسد این حمایت میتواند کمی بیشتر از آنچه بوده بشود و البته فقط به کارهای ایرانی اختصاص پیدا کند. یعنی فقط طرحهای فصلی به حمایت از رمان و کتاب ایرانی اختصاص یابد. کتاب خارجی در بازار است و هر کس میخواهد و طالب است برود بخرد، اما دیگر پول کشور ما نباید خرج ترویج کتابهای حضرات آمریکایی، اروپایی و ژاپنی شود. این واقعا منطقی نیست.
لااقل شخصا به عنوان یک شهروند ایرانی رضایت به چنین خبطی نمیدهم. امیدوارم نویسندگانمان در این باره حرف بزنند و اگر به جمعبندی رسیدند این رفتار متوقف شود. البته ناشرها حتما مخالفت خواهند کرد و من از همین الان فریادهایشان را میشنوم. اما مهم نیست؛ مهم کار درست و بهقاعده فرهنگی است.»
نویسنده کتاب «نفس بلند» گفت: «اگر این مسیر اصلاح شود، حتما کمکی به نشر و بازار رمان ایرانی خواهد بود. حتما بهصرفه خواهد بود چاپ انتشار آثار ایرانی. ولی در مجموع باید از تولید ادبی در کشور حمایت شود وگر نه بازی را 10، هیچ میبازیم و تمام. از طرف دیگر مجموعهای مثل شهرستان ادب هم دارد تمام سعی خود را میکند که کار ادبی درست و استانداردی ارائه کند و با تکیه بر جوانهایی که مستعد هستند و توانمند، به وظیفه ملی خودش عمل کند. من به عنوان یک مخاطب ادبیات داستانی خیلی از آثار ترجمه روز را هم میخوانم. واقعا آنجا هم کفگیر رسیده به ته دیگ و دیگر اثر قابل احترام بسیار کم است. همه جور کار ضعیف و بیربط دارد ترجمه میشود.»