به گزارش مشرق، سید رحیم نعمتی در یادداشت روزنامه جوان نوشت:
احمد بن بریک، رئیس مجمع ملی جنوب یمن در شورای انتقالی جنوب، یک هفته قبل اعلام کرد که شورای انتقالی یک هفته به احمد بن دغر، نخستوزیر دولت مستعفی یمن، مهلت میدهد از مقام خود کنار برود و به عبدربه منصور هادی، رئیسجمهور مستعفی یمن، هم هشدار داد که اگر حاضر به این کار نشود، «گامهای عملی را برای تشکیل دولت جنگ و در پی آن دفاع از استانهای جنوبی یمن برخواهیم داشت.» با اعلام این خبر معلوم شد که دستکم دو جریان جنوب یمن به نامهای شورای انتقالی جنوب و جداییطلبان جنوب دیگر حاضر به تحمل دولت بن دغر و دولتش نیستند و میخواهند به هر شیوه حتی استفاده از زور هم که شده دولت نظامی خود را با 10 وزیر به جای 37 وزیر فعلی تشکیل بدهند. حالا ، با اتمام مهلت یک هفتهای به نظر میرسد که این دو جریان بدون فوت وقت دست به کار شدهاند و خبرهایی از درگیریها در عدن و تصرف برخی مناطق حساس به دست نیروهای این دو جریان منتشر شده است.
مهلت یک هفتهای و درگیریهای روز یکشنبه هرچند که در ظاهر امر اتفاقی میان نیروهای جنوب یمن است اما در پس ماجرا حکایت از رقابت سنگین بین عربستان و امارات دارد. بر کسی پوشیده نیست که امارات حامی اصلی آن دو جریان جنوب یمن است و پیش از این هم چندان رضایتی از دولت بن دغر نداشت. در واقع، امارات قبل از این دولت حامی خالد محفوظ بحاح بود، به گونهای که گفته میشد شخص عبدربه از سوی عربستانیها حمایت میشود و بحاح از سوی اماراتیها و حضور این دو در دو پست ریاست جمهوری و نخستوزیری هم به عنوان تعادلی در نفوذ و دخالت عربستان و امارات ارزیابی میشد. وقتی که عبدربه در آوریل دو سال قبل حکم عزل بحاح را امضا کرد و بن غدر را جای او قرار داد، این تعادل نفوذ به هم خورد و امارات از آن موقع دنبال فرصتی بود تا با سرنگون کردن بن دغر ضربهای را جبران کند که از عربستانیها خورده بود. اماراتیها در این مدت تلاشهایی برای این کار کردند که چنان که تظاهرات جداییطلبان علیه عبدربه یکی از ابزارهای اماراتیها بود و حتی انور قرقاش، وزیر مشاور امارات در امور خارجه، روز سهشنبه 16 می پردهپوشی را کنار گذاشت و به صراحت گفت که آن تظاهراتها پاسخ امارات به عبدربه در قبال کنار گذاشتن افرادی از سوی او است که نزدیک به ابوظبی هستند.
این روند از رقابت اماراتیها با آلسعود برای سر کار گذاشتن افراد وابسته به خود در تشکیلات جنوب یمن با ضربالاجل شورای انتقالی و جداییطلبان جنوب از شکل و شمایل برپایی تظاهرات خارج شده و حالا صبغه نظامی پیدا کرده و به نظر میرسد که اماراتیها دیگر راضی به پاسخهای قبلی نیستند و میخواهند با زور و ضرب هم که شده کار را یکسره کرده و عوامل سعودی را در جنوب یمن کنار بزنند. به نظر دیوید هرست، تحلیلگر میدلایستآی، اماراتیها بعد از قضیه علی عبدالله صالح توانستند برخی از شخصیتها و شیوخ وابسته به حزب کنگره ملی یمن را به سمت خود جذب کنند و همین هم باعث شده تا آنها برگههای جدیدی به دست بیاورند که میتواند «برابر با برگههایی باشد که ریاض هم اینک در هتلهای خود دارد.» گفته میشود که یکی از این برگهها احمد علی صالح، پسر علی عبدالله صالح است که تا قبل از کشته شدن پدرش در امارات بود و امارات میخواهد از او به جای پدرش و به عنوان وزنهای در رقابت خود با عربستانیها استفاده کند. به این ترتیب، عدن پس از یک دوره از رقابتهای پیدا و پنهان و البته نه چندان جدی مبدل به نقطهای شده که باید در آنجا تکلیف آن دو کشور خارجی و مزدورانش معلوم بشود و از شواهد امر چنین برمیآید که اماراتیها گام اول را چنان جدی برداشتهاند که افراد تحت حمایت عربستان کاری جز گله و شکایت نمیتوانند بکنند مثل حرفهایی که بن دغر زده و از وقوع کودتای جداییطلبان گفته است.