سرویس جهان مشرق- رئیس پروژه کمک‌های ایالات متحده به همراه فرمانده سنتکام (دفتر فرماندهی متمرکز نیروهای ایالات متحده) اخیراً از رقه سوریه بازدید کرده‌اند و دیوید ساترفیلد دستیار وزارت خارجه در امور خاور نزدیک نیز در کنگره از «نقشه ب» آمریکا برای سوریه پس از ناکام‌ماندن مذاکرات صلح سخن گفت. همین تحولات، پرفسور مارسلا فرادا دی نولی سردبیر Indicter را بر آن داشته تا بر اساس مدارک و شواهد، نقشه جدید آمریکا در سوریه را افشا کند. به نظر او حالا که تغییر رژیم برای ایالات متحده میسر نشد، واشینگتن قصد دارد یک سوم از سوریه را در شمال این کشور به اشغال خود درآورد تا بتواند به صورت مستمر در اقتصاد و سیاست سوریه و منطقه مداخله کند. اسم رمز این نقشه جدید، «بازسازی رقه» است.

از رفتن اوباما تا روی‌کارآمدن ترامپ

وی می‌نویسد نقشه اولیه آمریکا یعنی تغییر رژیم که باقی‌مانده از سیاست‌های دول گذشته بود، تا کنون ۴۰۰ هزار کشته و میلیون‌ها آواره در سوریه بر جای گذاشته است. آمریکا جهادی‌های مخالف دولت اسد را تربیت می‌کرد و آنها را با سلاح‌هایی تجهیز می‌نمود که در انتها به دست داعش می‌افتاد. وبسایت آمریکایی و خبری WND از سال ۲۰۱۱ میلادی گزارش‌هایی را آغاز کرد که نشان می‌داد هیلاری کلینتون چگونه تسلیحات آمریکا را از لیبی به سوریه منتقل می‌کند و به دست این گروه‌ها می‌رساند. کریستوفر استیونز سفیر مقتول آمریکا در لیبی در همین جابجایی تسلیحاتی درگیر بود.

با روی‌کارآمدن ترامپ، امیدهایی به وجود آمد که وی طبق آنچه در تبلیغات انتخاباتی گفته است، دست ازمداخله در سوریه بردارد اما زمانی که به ماتیس، وزیر دفاع آمریکا مأموریت داد تا برنامه اقدامات نظامی آمریکا در خارج از مرزها را آماده کند، همان کورسوی امید نیز خاموش شد.

نیویورک تایمز در آوریل ۲۰۱۷ میلادی نوشت با روی کارآمدن ترامپ، کشته‌ها در سومالی و یمن نیز بیشتر شده است، اما وضع شمال سوریه از همه جا وخیمتر بود. این دکترینِ ترامپ برای «بازگذاشتن دست» ارتش است.

Airwars گزارش داد طی سال ۲۰۱۷ میلادی ۶۱۰۲ غیر نظامی در شمال سوریه، عمدتاً بر اثر بمباران‌های آمریکا کشته شده ‌اند و این ۶۵% از مجموع کشته‌شدگان بر اثر اقدامات ائتلاف عربی-غربی است. تنها ۱۸۰۰ نفر در رقه از بین رفته‌اند و طبق گزارش سازمان ملل، ۸۰ درصد از این استان غیرقابل سکونت شده است. آمریکا خود داعش را تسلیح می کند و بعد به بهانه حضورش در رقه، این شهر را با خاک یکسان می‌کند. چرا آمریکا  اصرار دارد ساکنان این منطقه یا کشته شوند و یا آواره؟

یک بازدید اشغالگرانه اما با ظاهر بشردوستانه

پس از اعلام شکست داعش، آمریکا که تا آن زمان همه تبلیغات خود را بر جنگ با داعش متمرکز کرده بود، اعلام کرد باز هم در سوریه می ماند. این نشانه مهمی بود از برنامه‌های واشینگتن برای آینده منطقه.

بازدید اخیر مارگ گرین و ژنرال جوزف ووتِل (رئیس پروژه کمک‌های ایالات متحده و فرمانده سنتکام) از رقه در رسانه‌ها مانند رویترز به بازدیدی برای بررسی طرح بازسازی آینده رقه پس از داعش تعبیر شد، اما Indicter نوشت آنها از «پایگاه نظامی آمریکا در رقه» بازدید کرده‌اند و خبرنگار NPR نیز که همراه آنها رفته بود، گفت آنها از «تثبیت» آن منطقه سخن می‌گویند و دیگر خبری از ادعای «ملت سازی» نیست. این خیلی معنادار است.

در حالی که به تصریح پیتر فورد سفیر پیشین بریتانیا اساساً داشتن پایگاه برای آمریکا در یکی از کشورهای دارای کرسی در سازمان ملل، بدون اجازه دولت متبوع آن یا مجوز شورای امنیت خلاف تمام قوانین بین‌المللی است، آمریکا نه تنها قصد خروج ندارد بلکه در حال نقشه‌ریزی برای گسترش حضور خود در شمال سوریه است تا برنامه «ایجاد مستمرِ بی‌ثباتی» یا «بی‌ثبات‌سازی ابدی» سوریه را کلید بزند. همان‌گونه که فورد می‌افزاید «آمریکا براساس قوانینی غیر از قوانین بین‌المللی عمل می‌کند» و با هدفی غیر از صلح و ثبات در منطقه.

پرفسور مارسلا فرادا دی نولی ادامه می‌دهد پایگاهی که آمریکا در حال بازسازی آن در نزدیکی رقه است، پایگاه پیشین نیروی هوایی سوریه در الطبقا است. واشینگتن پایگاه دیگری نیز در التنف نزدیک مرزهای عراق را اشغال کرده است. ساترفیلد دستیار وزارت خارجه ایالات متحده طی سخنرانی خود در کمیسیون روابط خارجی سنا صراحتاً به «تثبیت اوضاع در شمال شرق» سوریه به عنوان یکی از اهداف آمریکا اشاره کرده بود.

ویژگی‌های شمال و شمال شرق سوریه

این منطقه که به نوشته راغده درغام (روزنامه‌نگار معروف لبنانی-آمریکایی) در هافینگتون پست، ثروتمندترین بخش این کشور است، مجموعاً ۱۱۵۸۳ مایل مربع وسعت دارد و در شرایط غیرجنگی، نزدیک به یک چهارم جمعیت سوریه را در خود داشت.

ای منطقه با شمال عراق و جنوب شرق ترکیه هم مرز است و اگر چه عمدتاً در ماه‌های گذشته در اختیار گروه‌های کرد مانند PKK و PYD بوده اما راغده درغام می‌نویسد «به طور مؤثری زیر کنترل آمریکا» است. دو پایگاه هوایی و هشت پایگاه نظامی دیگر در این منطقه تا ژوئیه ۲۰۱۷ میلادی در اختیار نیروهای آمریکایی بوده است. نیروهای ویژه آمریکا در سه مورد از این پایگاه‌های نظامی یعنی حسکه، رقه و منبج مستقر هستند.

تخمین دقیق نیروهای آمریکایی میسر نیست. زمانی که پنتاگون خبر از ۵۰۰ نظامی آمریکایی در سوریه می‌داد، بعدها معلوم شد رقم واقعی حدود ۲۰۰۰ بوده است. حالا که سخنگویان رسمی از ۲۰۰۰ نیرو سخن می‌گویند، باید گفت عملاً هزاران سرباز آمریکایی در سوریه مستقرهستند.

اقدامات آمریکا پیش از اجرای نقشه اشغال شمال سوریه

بنیانگذار و رئیس بنیاد همکاری «پرفسورها و پزشکان سوئدی برای حقوق بشر» ادامه می‌دهد نقشه ب آمریکا برای سوریه دو پیش‌نیاز دارد:

* واشینگتن تلاش می‌کند مذکرات صلح ژنو و سوچی به نتیجه نرسد. پرفسور در زمان پیشنهاد مذاکرات ژنو حضور داشته و می‌گوید نمایندگان ایالات متحده از همان زمان موضع خود را در مورد «عدم امکان موفقیت گفتگوها» تلویحاً نشان می‌دادند.

* یک حمایت بین‌المللی از مداخله مستقیم در سوریه با جنجالی کردن پرونده قربانیان «حملات شیمیایی» که به اسد نسبت داده می‌شود، فراهم شود. ساختگی‌بودن این «پرچم اشتباه» یعنی حملات شیمیایی از آنجا روشن می‌شود که اولاً تیلرسون در سخنرانی اخیر خود تأکید کرد آمریکا «یک حمله شیمیایی دیگر را تحمل نخواهد کرد» و این به معنای بهانه‌گیری برای مداخله است. ثانیاً اعترافات و شهادت‌های موجود در پرونده حملات شیمیایی توسط کلاه سفیدها (White Helmets) و دیگر گروه‌های اصطلاحاً بشردوستانه جمع‌آوری شده که همگی از سوی ایالات متحده تغذیه مالی می‌شوند، یعنی همان پروژه USAID که مدیرش اخیراً برای بازدید از رقه به سوریه رفته است.

اقدامات آمریکا پس از اجرای نقشه اشغال شمال سوریه

همچنین نقشه ب آمریکا با دو اقدام دیگر همراه می‌شود:

*‌ آمریکا مانند بسیاری از دیگر مداخلات نظامی‌اش، ورود محصولاتش و سرمایه‌گذاری اقتصادی را نیز در دستور کار خواهد داشت که قطعاً مستلزم اخلال در فرآیند بهبود اوضاع اقتصادی سوریه از سوی دمشق خواهد بود.

* با اعطای استقلال به کردها در برخی قلمروهای سوریه و حمایت کردها از باقی‌ماندن نیروهای نظامی ایالات متحده در آن کشور، مشکل قانونی واشینگتن نیز برای مداخله در سوریه حل می‌شود. این هدف‌گذاری، انگیزه آمریکا از تشویق کردها به استقلال‌طلبی را نشان می‌دهد.

جمع‌بندی

فرادا دی نولی می‌نویسد مجموع این اقدامات نشان می‌دهد ایالات متحده می‌خواهد پس از قانونی‌کردن حضور خود در سوریه، به ایجاد بی‌ثباتی در ایران و تبدیل خاورمیانه به حیاط خلوت جدید خود با تبانی با عربستان سعودی اقدام کند. تا چه زمانی؟ به نظر پرفسور تا زمانی که نفت در خارومیانه هست. این هدف آن قدر بزرگ هست که اگر شمال سوریه را از امریکا بگیرند، بار دیگر از جنوب وارد شود.

منبع

https://www.globalresearch.ca/u-s-plan-b-for-the-middle-east-the-occupation-of-one-third-of-syrias-territory/5627819