آنچه در سوریه، عراق، یمن و منطقه غرب آسیا و بسیاری از مناطق جهان شاهد هستیم، با هدف تحمیل اراده و قواعد بازی و تأمین اهداف روشنی از این جدال اراده است. استراتژی جنگ نیابتی از طریق تروریسم وهابی، کارکرد خود را از دست داده و به ابزار حاشیه‌ای مبدل شده است. به همین دلیل است که در یمن، امارات، سعودی و امریکا پررنگ‌تر از قبل در صحنه‌های عملیاتی حضور پیدا کرده‌اند و مزدوران منصور هادی و یا اجاره‌ای از سودان و امریکای لاتین نقش اول را ندارند. در عراق با نابودی جغرافیای داعش، امریکا، انگلیس و عربستان در صحنه دیپلماسی رسمی تلاش ناامیدانه‌ای دارند تا آنچه را در میدان‌های تروریستی به دست نیاورده‌اند، کسب و ایران و نیروهای مقاومت را حذف کنند.

در سوریه، صحنه‌های نابودی سریع تروریست‌های داعش و النصره و بقیه دسته‌جات مزدبگیر که هفت گروه آن بنا به اعتراف رسانه‌ها و مقامات صهیونیستی در جولان و قنیطره از اسرائیل حمایت همه‌جانبه می‌شوند، موجب شده تا هم امریکا و هم رژیم صهیونیستی چنگ و دندان نشان دهند که آن هم از روی اقتدار نیست و گاه نیز با ترکیه وارد بده‌وبستان شده و تنش و عملیات را در عفرین شکل می‌دهند تا پای خودشان گیر نباشد و دولت سوریه را سرگرم کنند. پیام‌های عملیاتی در سقوط اف 16 اسرائیلی و یا زمینگیر شدن ترکیه در عفرین که به هر قیمتی برای اشغالگری خاک عراق و سوریه بهانه‌جویی می‌کند، یا پیام‌های عملیاتی و امنیتی در سوریه و مونیخ به امریکایی‌ها که در حال بازی با آتش هستند، در واقع ترسیم قواعد بازی قدرتمندانه در سوریه است.

اسرائیلی‌ها می‌دانند که توان ورود جدی‌تر از اقدامات ایذایی و دزدکی را ندارند و برای همین نیز بهای سنگینی داده‌اند و امریکایی‌ها هم که به شدت در تنگنا به سر می‌برند، با جمع‌آوری داعشی‌ها از حسکه یا زندان‌های نیروهای کرد در شرق فرات یا آنهایی که در این منطقه محاصره شده‌اند، به دنبال یک پیاده‌نظام جدید و وفادار از داعشی‌ها هستند تا فشار عملیاتی بر نیرو و پایگاه‌های خود را به تأخیر بیندازند. امریکا و رژیم صهیونیستی و بقیه شرکای آنها در بحران‌سازی در سوریه، با ترفندهای بی‌جان و تکراری قادر به تغییر قواعد بازی در سوریه نبوده و برای جلوگیری از هزینه‌های جدید که آنها و شرکای‌شان را در بر می‌گیرد، باید به این روند و قواعد آن احترام گذاشته و آن را بپذیرند.