سرویس ورزش مشرق - در شرایطی که این روزها همه نگاه ها به برگزاری دربی پایتخت است، اتفاقاتی در ورزش کشور روی می دهد که کمتر به آنها توجه می شود. با هم مروری بر مهمترین آنها خواهیم داشت.
* شکست اخیر اسکی ایران در المپیک زمستانی ۲۰۱۸ حکایت از آن دارد که این ورزش دچار بیماری صعب العلاجی شده است. بررسی چهار دهه فعالیت این رشته نشان می دهد که اسیر یک شبکه محدود شده که مانع از توسعه و گسترش آن در این سالها شده اند. جز در مقطعی کوتاه که ناصر طالبی اصلاحاتی را در این مجموعه انجام داد، سابقه گویای آن است که اسکی دستاوردی برای ورزش کشور ندارد و عملا صرفا موجب اتلاف بیت المال می شود. به نظر می رسد انحلال این فدراسیون موجب از بین رفتن شبکه ای می شود که تا کنون جز برای چند خانواده، نفعی برای کشور نداشته و ندارد.
* اتفاقات روی داده در انتخابات برخی فدراسیون ها حکایت از پشت پرده های عجیب دارد. در انتخابات یکی از فدراسیون ها که اخیرا برگزار شد و سروصدای زیادی نیز در پی داشت، یکی از نامزدها به حاضران در مجمع یک دستگاه گوشی اپل داده است. با توجه به قیمت مدل جدید این گوشی، به نظر می رسد رقمی حدود ۳۰۰ میلیون تومان هزینه برای آن صورت گرفته است. سوال اینجاست که چرا نامزد یک فدراسیون، چنین هزینه نجومی برای یک انتخابات انجام می‌دهد؟ منافع کسب ریاست یک فدراسیون چیست؟
* گزارش یکی از نهادهای معتبر از میزان ورزش کردن مردم، آمارهای نگران‌کننده‌ای را در این رابطه مطرح کرده است. براساس تحقیقی که توسط یکی از دستگاه های ورزش کشور در سال ۹۵ صورت گرفته، ۷۰ درصد جمعیت کشور اصلا فعالیت جسمانی و ورزشی ندارند. حدود ۱۴ درصد از جمعیت هشتاد میلیونی کشور هم یک تا دو روز تمرین می کنند. حدود ۱۱ درصد نیز از سه تا پنج روز فعالیت دارند. براساس این آمار، فقط سه درصد از جمعیت ایران فعالیت منظم و مستمر ورزشی در برنامه خود گنجانده اند. این نشان می دهد که وضعیت ورزش و تحرک در میان عموم مردم بسیار بحرانی و نگران کننده است و نیاز به چاره اندیشی فوری دارد.
* مروری بر وضعیت لژیونرهای فوتبال ایران نشان می دهد که باید تدبیری در این زمینه صورت گیرد. در شرایطی که فدراسیون عربستان با همکاری لالیگا، شماری از بازیکنان خود را راهی لیگ اسپانیا کرده، بازیکنان ما همچنان اندر خم یک کوچه بوده و در تیم های درجه دو و سوم فعالیت می کنند. این شرایط ترانسفر موجب افول سطح کیفی فوتبال ما شده که فدراسیون می تواند فکری برای حل آن کند تا از این بن بست خارج شویم. حضور در لیگ های درجه دو فوتبال جهان عموما خروجی قابل قبولی برای فوتبال ما نداشته و ندارد.
* زمان چندانی تا بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا باقی نمانده؛ اما مرور اخبار نشان می دهد که وضعیت اعزام کاروان هنوز مشخص نشده است و وضعیت آماده سازی تیم ها، نحوه اعزام و جزئیات آن کماکان روشن نیست. این در شرایطی است که بایستی یک سال قبل از اعزام به چنین رویداد مهمی، تمامی جزئیات مشخص باشد. امیدواریم این عقب ماندگی لطمه ای به ورزش کشورمان در این مسابقات وارد نکند.
