به گزارش مشرق، سید رحیم نعمتی در یادداشت روزنامه جوان نوشت:
روز شنبه هفدهم مارس برای روسیه روز سکوت بود؛ سکوت انتخاباتی که هرگونه فعالیت تبلیغاتی حتی در فضای مجازی هم در این روز تعطیل می‌شود تا شهروندان روسی به دور از هیاهوی تبلیغاتی، خود را برای روز بعد و رفتن به پای صندوق‌های رأی آماده کنند. آنها باید از میان هشت نامزد انتخاباتی یکی را انتخاب کنند تا به کاخ کرملین رفته و برای هشت سال آینده ریاست جمهوری روسیه را به عهده داشته باشد. حتی با نگاهی گذرا به اسامی این هشت نامزد هم معلوم می‌شود که آنها انتخاب چندان سختی ندارند چرا که ولادیمیر پوتین آن قدر فاصله آشکاری با دیگر نامزدها دارد که کسی به انتخاب او شک ندارد و تمام نظرسنجی‌ها هم این موضوع را تأیید می‌کنند. نظرسنجی‌ها در این روزها نشان داده‌اند که محبوبیت رقبای پوتین به زحمت 10 درصد بوده در حالی که او قریب به 70 درصد محبوبیت در میان شهروندان روسی دارد.
بیشتر بخوانید:
انتخابات ریاست‌جمهوری روسیه آغاز شد
پوتین با این میزان محبوبیت آن قدر به پیروزی خود اطمینان دارد که نه تنها به عنوان نامزد مستقل وارد انتخابات شده بلکه در مبارزات تبلیغاتی هم مثل دیگر رقبا حضور چندان جدی نداشت و برای مثال، در مناظرات انتخاباتی شرکت نکرد. در واقع، پیروزی پوتین در این انتخابات آن‌قدر محتمل است که رهبران غربی هم آن را پذیرفته‌اند با وجود آنکه آرزوی سقوط او از قدرت را دارند و در این شش سال گذشته هم هر کاری از وضع تحریم‌ها تا انتشار تبلیغات منفی کردند تا موقعیت داخلی او در روسیه را متزلزل کنند. هیاهویی که بریتانیا بر سر سرگئی اسکریپال، جاسوس سابق روسی، به راه انداخته تازه‌ترین و آخرین برنامه‌ای است که غرب برای ضربه زدن به شخص پوتین به راه انداخته است. با وجود آنکه هیچ کدام از مقامات بریتانیا از خانم ترزا می، نخست‌وزیر بریتانیا گرفته تا بوریس جانسون و گاوین ویلیامسن، وزیر خارجه و دفاع بریتانیا، سند و مدرکی دال بر دخالت روسیه برای مسموم کردن اسکریپال ارائه نداده‌اند و همه این افراد از احتمال دست داشتن روسیه می‌گویند، آما آنها به همراه فرانسه و امریکا چنان هیاهوی تبلیغاتی به راه انداخته‌اند که گویا ادعای‌شان عین واقعیت است و حتی جانسون از دخالت مستقیم پوتین می‌گوید تا سناریوی ضربه زدن به او در آستانه انتخابات ریاست جمهوری روسیه را تکمیل کند.
لندن فکر می‌کند با به راه انداختن هیاهوی تبلیغاتی علیه پوتین می‌تواند شهروندان روسیه را از انتخاب او بترساند تا به این وسیله مانع پیروزی پوتین در انتخابات فردا بشود، اما بر کسی پوشیده نیست که این تصور غلطی بیش نیست و حتی می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد. پوتین در ماجرای اوکراین و الحاق جزیره کریمه توانسته بود محبوبیت بالای داخلی را به دست بیاورد که این نتیجه جز با اتکای به احساسات ملی‌گرایانه به دست نمی‌آمد و تا ایستادگی او در مقابل غرب هم به این احساسات دامن زده و باعث بالا ماندن آن محبوبیت شده است. این موضوعی است که رسانه‌های غربی هم برای تحلیل و بررسی محبوبیت پوتین در روسیه تأیید می‌کنند و برای مثال، جول چاترو از یورونیوز در این مورد از گرایش‌های ملی‌گرا و ناسیونالیست در روسیه می‌نویسد که «روز به روز بر حامیان» پوتین افزوده است. حالا هم ماجرای آن جاسوس روسی همین نتیجه را برای پوتین دارد که حتی می‌تواند به افزایش رأی پوتین بیشتر از میزان پیش‌بینی شده هم برسد. به این ترتیب، ماجرای اسکریپال مبدل به پیش‌درآمدی برای چهارمین دور از ریاست جمهوری پوتین شده که او می‌تواند این دور را بعد پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری در روز یک‌شنبه هجدهم مارس شروع کند. او با این پیش‌درآمد راند چهارم ریاست جمهوری خود را در تقابلی شدیدتر از قبل با غرب شروع می‌کند و البته چنین چیزی نمی‌تواند برای رهبران غربی خبر خوشی باشد. در هر صورت، رهبران غرب و به خصوص انگلیسی‌ها به گونه‌ای با پوتین برخورد کرده‌اند که نمی‌توانند انتظار چیزی جز دوره‌ای سخت با پوتین را داشته باشند و به نظر می‌رسد که شخص پوتین و هوادارانش در روسیه هم خود را آماده چنین دوره‌ای کرده باشند.
