به گزارش مشرق، محسن مهدیان، فعال رسانه ای در کانال پیام رسان سروش خود نوشت: قدیم ها وقتی می خواستند جوان متعرض به ناموس مردم را نصیحت کنند می گفتند: " مگه خودت خواهر و مادر نداری؟" این جمله ساده چه نقشی داشت؟ یک اصل دینی به نام ظلم را برای جوان درونی و محسوس می کرد. وظیفه این تعبیر عامیانه، مبدل و ترجمه ای برای یک مفهوم دینی و اخلاقی بود.
مشکل امروز ما نبود همین جنس مبدل است. پیام بین "حاکمیت" و "مردم" بدرستی منتقل نمی شوند. با یک بیگانگی دوسویه مواجهیم. هر دو طرف هم ممکن است سهمی از حق داشته باشند، اما این بیگانگی زبانی باعث "نارضایتی" و "عصبیت سیاسی" می شود. مردم احساس می کنند حاکمیت حرف زور می زند و حاکمیت هم از زبان مردم، برداشت موهوم دارد.
به همین ماجرای تلگرام توجه کنید. دوطرف ماجرا برای هم رجز می خوانند و فقط اعلام موضع می کنند. اساسا حرفی بین مردم و حاکمیت رد و بدل نمی شود، چون بنای انتقال پیام نیست. نه اینکه هیچ حرفی رد و بدل نمی شود؛ بلکه حرفی از جنس فهم و مطالبه طرفین رد و بدل نمی شود. یکسو می گوید پیام رسان شما کارآمد نیست و دیگری می گوید امنیت دارد.
یادداشت دیگری از محسن مهدیان را بخوانید:
از آشوب دیماه تا افسارگسیختگی دلار
مهمتر از فیلتر تلگرام؛ مردم را آزار ندهیم
ازین مثال ها بسیارست. مثلا مردم علت حضور فعال ما در سوریه را متوجه نمی شدند؛ تاوقتی رهبری می گویند "اگر با داعش در سوریه نجنگیم باید اینجا بجنگیم" و ماجرا از یک "نزاع ایدئولوژیک" به یک "تدبیررفاهی و امنیتی" تبدیل می شود. دقت شود این "تنزل" ماجرا نیست؛ "تنزیل" است. پیام تنزیل یافته، همچنان "خواص پسند"، ولی "عوام فهم" است.
دهها مثال ازین جهت وجود دارد. کم کاری از کیست؟ از گوش مسئولین؟ از زبان مردم؟ از فهم طرفین؟
اشکال در حلقه های واسط رسانه ایست که وظیفه مبدلی را بدرستی انجام نمی دهند. رسانه انقلاب وظیفه دارد مسائل حاکمیتی را به "زبان محسوس" مردم ترجمه کند نه اینکه صرفا "جارچی" طرفین باشد. ما به یک مبدل نیاز داریم که حتا بحث های پیچیده نظامی را هم تا سر سفره مردم امتداد دهد. تا توفیقات نظام را به زبان محسوسات و سبک زندگی مردم تبدیل کند. ما مترجم نیاز داریم.
مترجم هایی که هم زبان "تصدی گرایانه حاکمیتی" بداند و هم ادبیات "مطالبه گرایانه مردم" را متوجه شوند. تا چنین مبدل و مترجم هایی شکل نگیرد این بیگانگی زبانی مانع تحقق اعتماد می شود.
